کارمندان زهرآگین
دیو در دفتر
آنها دروغ میگویند، بازی میدهند و دعوا به راه میاندازند: بعضی از همکاران بیرحماند، به خصوص زمانی که بحثبه پیشرفت حرفهای خودشان میرسد.
آنها دروغ میگویند، بازی میدهند و دعوا به راه میاندازند: بعضی از همکاران بیرحماند، به خصوص زمانی که بحث به پیشرفت حرفهای خودشان میرسد. در کتابی که به تازگی منتشر شده ادعا شده که این کارمندان زهرآگین دردسری 10 میلیاردیورویی برای شرکتهای آلمانی ایجاد میکنند. زندگی روزانه این کارمندان دفتری مدرن مصیبتی است که روند آن همیشه در حال تغییر است. گاهی تا سرحد فرسودگی از کارمندان، کار کشیده میشود و گاهی از بیکاری دچار خستگی میشوند. قفسهها مملو از کتابهای مربوط به آسیبشناسی روانی است. اما یک پدیده که هنگام تحقیق درباره زندگی روزانه در دفتر و رفت و آمد میان جلسات و آبسردکن رخ میدهد و اغلب نادیده گرفته میشود کارمندان زهرآگینی است که محل کار را مسموم و همه چیز را به کابوس تبدیل میکنند.
روانشناس آلمانی هیدرون شولر-لوبینتسکی (HeidrunSchüler-Lubienetzki) نامی برای این نوع افراد ساخته است: «مسمومکنندهها». شولر-لوبینتسکی و همسرش چندین سال مشاوره و راهنمایی کارمندان دفتری در چند شرکت را بر عهده داشتهاند، از کارمندانی با درآمد متوسط گرفته تا مدیران اجرایی قدرتمند. این زوج خیلی زود متوجه مشکلات مشابه در میان موکلان خود شدند. حضور انواع مشابهی از افراد هر چه بیشتر در داستانهای موکلانشان تکرار میشد؛ نوعی از افراد که از تمام ابزارها برای پیشرفت شغلی خود استفاده میکنند. شولر-لوبینتسکی و همسرش متوجه گستردگی این پدیده شدند که آنها را ترغیب کرد امسال کتابی به زبان آلمانی به نام «افراد دردسرساز در محل کار» منتشر کنند. این روانشناس بر اساس تحقیقات خود میگوید 5 تا 10 درصد کارمندان ذات مسمومکننده دارند. زنان و مردان به یک اندازه تحت تاثیر آن قرار میگیرند و ممکن است هر کسی قربانی آن شود، از همکارانی که در راهرو عبور میکنند گرفته تا افراد حاضر در جلسات و حتی رئیس شرکت.
شناسایی دشوار
مشکل در مورد این افراد مسمومکننده این است که شناسایی آنها دشوار است. مسمومکنندهها اغلب در میان همکاران از محبوبیت برخوردارند و دوست و مهربان دانسته میشوند. تنها بعد از گذشت زمان است که همکاران به تدریج درمییابند این مسمومکنندهها مسوول ایجاد ارعاب در محل کارند. اما نشانههای آن را میتوان دید. نویسنده این کتاب میگوید اگر فردی دارد به یک جهت متمایل میشود، یعنی شدیداً مورد نفرت یا محبت دیگران واقع میشود، باید او را فردی مسمومکننده دانست. مسمومکنندهها نیز اغلب غیرقابل پیشبینیاند. آنها در یک لحظه دوستداشتنی و قابل احتراماند و در لحظهای دیگر به سرعت به فردی با رفتار ظالمانه و بیپروا بدل میشوند. آنها اغلب افرادی حساساند که به سرعت جو پیرامون گروه همکاران را تشخیص میدهند و از آن بهرهبرداری میکنند. هر عملی، چه جلسه بررسی عملکرد با سرپرست یا گفتوگویی کوتاه با یک همکار، تنها یک هدف دارد: تصاحب قدرت و کنترل آن. مسمومکنندهها به روشهای محاسبهشده اطلاعات گردآوری میکنند تنها با این هدف که از آنها بهرهبرداری کنند. آنها عامدانه در همکاران خود وحشت
ایجاد میکنند و به آنها آزار روانی میرسانند. در حقیقت، عمل آزار رساندن به دیگران بخشی از منبع استاندارد فرد مسمومکننده است. شگفتآور اینکه همکار مورد هدف قرار گرفته اغلب متوجه آن نمیشود. لوبینتسکی توضیح میدهد مسمومکنندهها به روشهای کاملاً ماهرانه عمل میکنند و اغلب با قربانیان خود طرح دوستی میریزند. اگر سرپرست خود را تضعیفشده بدانند، اغلب درصدد به دست گرفتن کنترل در دفتر از طریق نوعی تصاحب خصمانه هستند.
مجذوب قدرت
چه ویژگیهای شخصیتی را در فرد مسمومکننده میبینیم؟ او جنایتکاری نیست که اغلب از موقعیتها تنها زمانی که شانس بیاورد به نفع خود استفاده میکند. او با روشهای سنجیده و طبقهبندیشده عمل میکند و تنها هدف او کسب قدرت و حصول پاداشهای خود یعنی مقام، پول و حتی گاهی رابطه جنسی است. شولر-لوبینتسکی میگوید: «مسمومکنندهها همچون پروانه که مجذوب شمع میشود به سمت قدرت کشیده میشوند.» این همان عامل موفق شدن یا خطرناک شدن این نوع افراد است. هر زمان که بحثی به راه میافتد، فرد مسمومکننده موفق میشود. موضوع مجادله اهمیتی ندارد زیرا تنها یک عامل برای پایان دادن به مجادله است. مسمومکنندهها از بالا گرفتن کشمکشها لذت میبرند و از اینکه منتقدان خود را در حضور دیگران تحقیر کنند هیچ ابایی ندارند. شولر-لوبینتسکی داستانی را تعریف میکند که در آن یک مدیر ارشد که از صدای زنگ تلفن همراه همکارش عصبانی شده بود تلفن او را به داخل سطل زباله پرت میکند. اما در حقیقت این داستانی از قدرت و اطاعت است. رهبری ضعیف زمینهای مناسب برای پرورش این افراد مسمومکننده فراهم میکند. اگر سرپرست، خود
را از کشمکش کنار بکشد، میدان را برای جنایتکار خالی میکند تا به روشهای دقیق خود عمل کند. اگر مدیران در برابر این کارمندان قاطعانه رفتار کنند مثلاً تا اخراج کردن آنها پیش روند به جای آنکه به آنها اجازه ایجاد جوی مسموم در محل کار بدهد، ثمرات بیشتری خواهد داشت. نویسندگان این کتاب برآورد میکنند که تنها در آلمان کارمندان مسموم سالانه 10 میلیارد یورو (11 میلیارد دلار) ضرر وارد میکنند. شولر-لوبینتسکی میگوید بعضی زمینهها به معنای واقعی از شیوع مسمومکنندهها در محل کار رنج میبرند که بخش سیاسی، بازار هنر، بازارهای پولی و رسانهها را شامل میشود.
دیدگاه تان را بنویسید