فضیلت محتاط بودن

شاید اگر شعارهای کنایه‌آمیز برخی منتقدان علی لاریجانی در مراسم عزاداری حسینیه امام خمینی‌(ره) نبود، رئیس مجلس لازم نمی‌دید بار دیگر از عملکرد خود در پروسه تصویب طرح اجرای «برجام» در صحن بهارستان دفاع کند؛ اما شعارهایی همچون «خواص بی‌بصیرت؛ مایه ننگ ملت» و «امان‌نامه برجام؛ تلاش بی‌سرانجام» چیزی نبود که بتوان به‌سادگی از آن عبور کرد.

علی لاریجانی در «آخرین دفاع» خود در مجلس، البته از هیچ حادثه یا هیچ شخصی نام نبرد، اما طوری سخن گفت که ضمیر، مرجعش را پیدا کرد. رئیس مجلس در نطق دوشنبه گذشته‌اش با اشاره به نامه رهبری در تایید مشروط برجام گفت: «توصیف مصوبه مجلس به قانونی «محتاطانه» که راه درست را پیش پای دولت قرار داد، هم نشانگر ارزش کار ستودنی نمایندگان است و هم دقت نظر رهبری بر ارکان این امر مهم را نشان می‌دهد.» او سپس اضافه کرد: «خالی از لطف نیست که اشارتی داشته باشم به نکته‌ای که یکی از همکاران در نوشته خود درج و تصور کرده «محتاطانه» صفتی است که در آن تعریضی است و به نحوی «جسورانه» را صفتی بافضیلت تلقی کردند؛ اما بنده در هیچ کتاب اخلاقی نیافتم که محتاطانه را صفتی از جنس رذایل بپندارند و در عوض جسورانه را صفتی از جنس فضایل؛ و این از عجایب روزگار است که برخی جای فضیلت و رذیلت را اشتباه گرفته‌اند.»

لاریجانی در ادامه سخنان خود بی‌آنکه به جلسه سه‌نفره شب قبل از تصویب طرح اجرای برجام در مجلس اشاره کند، گفت: «آنچه را بنده مستقیم برای نمایندگان نقل کردم همگی در کمال صحت بود. از این‌رو برخی حرف‌های رسانه‌ای که عده‌ای آن را رد و تکذیب کردند به هیچ‌وجه قابل قبول نبود و نیست.» او از نمایندگانی که گفته بودند برگزاری جلسه سه‌نفره کذب محض است، نامی نبرد، اما به کنایه گفت: «بنده ظاهراً موجود زنده هستم و نمی‌توانم در حضورم در جلسه‌ای تخیل کرده باشم. گاهی چیزهایی نفی می‌شود که انسان دچار حیرت می‌شود.»