احزاب و ثبات نظام سیاسی

امروزه اهمیت احزاب به حدی است که «در دولت‌های استبدادی که به مشارکت عمومی مردم اعتقادی وجود ندارد و بیشتر تصمیم‌گیری‌ها از طرف یک فرد صورت می‌گیرد، نیاز به حزب احساس می‌شود و حتی برای حفظ ظاهر هم که شده تعداد معدودی حزب دست‌نشانده را برای انجام بازی‌های سیاسی و نشان دادن توجه به نظرات افکار عمومی تشکیل می‌دهند». اما اهمیت اصلی چنین تشکل‌هایی از آنجا ناشی می‌شود که احزاب، ابزار تحقق دموکراسی یا به گفته روبرت میخلز سپر دفاعی ضعفا در برابر اقویا به شمار می‌آیند و پرواضح است که تحقق مردمسالاری بدون فراهم آوردن ابزار و وسایل لازم ناممکن و غیرمقدور خواهد بود. ایرنا به نقل از احمد نقیب‌زاده استاد دانشگاه تهران در ادامه مطلب خود می‌نویسد: «احزاب سیاسی تکثر و تنوع تقاضاهای خاص را به چند موضوع کلی تبدیل و به مرکز تصمیم‌گیری منتقل می‌کنند. این نقش، احزاب را به حلقه واسطی بین جامعه و قدرت حاکم تبدیل می‌کند و کار حکومت را برای تصمیم‌گیری آسان می‌سازد. همچنین احزاب با ارائه اطلاعات و شکل دادن به افکار عمومی در ایجاد یا حفظ وجدان عمومی مشارکت می‌کنند [در نتیجه] وجود احزاب سیاسی و به ‌طور کلی یک جامعه مدنی ساخت‌مند، بیشتر از همه به سود دستگاه حکومتی است زیرا توان پاسخگویی نظام به فشارهای محیط را افزایش می‌دهد» و ثبات سیاسی را تضمین می‌کند. خبرگزاری جمهوری اسلامی در انتها ضمن اشاره به روند تشکیل احزاب در ایران و سیر تکوین خانه احزاب از تولد تا افول اظهار امیدواری می‌کند که کمیته اجرایی احیای خانه احزاب که هدف آن حمایت از همه تشکل‌های سیاسی فارغ از مشی و مرام آنهاست به زودی تشکیل جلسه دهد تا به واسطه نهادینه شدن تحزب، میزان تلاطم فعالیت‌های حزبی و التهابات سیاسی نیز رو به کاهش گذارد.