نمره اوباما

اگر از یکی از دست‌اندرکاران وال‌استریت، در این روزها بپرسید وضعیت اقتصادی آمریکا چطور است؟، جواب می‌شنوید: خوب، خیلی خوب. اما اگر چند خیابان، به هر سمتی حرکت کنید و از یک آدم عادی در خیابان، همین سوال را بپرسید، جواب بسیار متفاوتی خواهید شنید: افتضاح! در حال حاضر تفاوت زیادی بین دیدگاه wall street و main street در اقتصاد ایالات متحده وجود دارد. تا حدی که گویا این دو گروه، در دو کشور مجزا زندگی می‌کنند.
بررسی جدید سی‌ان‌ان نشان می‌دهد 52 درصد از مردم نمره c به وضعیت اقتصادی کشور می‌دهند و حدود 15 درصد هم اعتقاد دارند اوضاع حتی از این هم بدتر است. در این بررسی، افرادی مورد پرسش قرار گرفته‌اند که حداقل ده هزار دلار در حساب جاری خود داشته‌اند. این دیدگاه تاریک و بدبینانه به‌رغم اینکه وضعیت بازار بورس و سهام مرتباً در حال بهبود است، وجود دارد. اگر از اهالی وال‌استریت بپرسید، همان‌طور که سی‌ان‌ان این کار را انجام داده است، از صدر تا ذیل اعتقاد دارند اقتصاد ایالات متحده در جهت درست در حال حرکت است و نهایت اختلاف در این مورد است که سرعت آن مناسب است یا نه. اما مردم عادی حرف دیگری دارند. یکی از شهروندانی که در این بررسی شرکت داده شده به خبرنگار سی‌ان‌ان گفت: «چه کسی ممکن است درباره اقتصاد و مسیر آن نگران نباشد؟ ما، تا قبل از 2007، کسی را نمی‌شناختیم، یا حداقل در میان نزدیکان خود نمی‌شناختیم که بیکار شده و تقریباً بلافاصله سر کار دیگری نرفته باشد. این روند از بعد از 2008 کاملاً معکوس شده است. حالا همه، شخص یا اشخاصی را می‌شناسیم که طی 2008 تا 2010 شغل خود را از دست داده‌اند.»
موضوع البته مهم‌تر از صرفاً عملکرد اقتصادی دولت فعلی است. آمریکایی‌ها، که همیشه به خوش‌بینی معروف بوده‌اند، حالا بدبین شده‌اند. بیشتر از نیمی از مردم اعتقاد دارند فرزندان‌شان، از نظر مالی، اوضاعی بدتر از آنها خواهند داشت. وایز، که به زودی 60‌ساله می‌شود و همسر 62‌ساله‌اش، در بررسی سی‌ان‌ان حضور دارند. آنها چهار فرزند دارند که از کالج فارغ‌التحصیل شده و مشغول کارند. اما پدر و مادر آنها می‌گویند با وضعیت شغلی و میزان درآمد فرزندانشان، آنها هنوز هم نگران هستند و اطمینان ندارند آنها بتوانند حداقل‌های لازم را برای خود تامین کنند. اگرچه این وضعیت دامنه‌دارتر از آن بوده که بتوان آن را تنها بر عهده اوباما و دموکرات‌ها دانست و مردم هم‌چندان جریان را حزبی نمی‌بینند، اما در عین حال قابل کتمان نیست که وضعیت فعلی، در اقبال به ترامپ و سندرز، نقش کلیدی داشته است. هر دو نفر، وعده داده‌اند که «سیستم موجود» را عوض کنند. چیزی که بسیاری از آمریکایی‌ها خواهان آن هستند. مشکل اینجاست که مردم معمولاً در ابتدا نفس تغییر را مثبت احساس می‌کنند. معمولاً وقتی کسی در انتخابات وعده تغییر می‌دهد، رای‌دهندگان بهبود شرایط را فرض ضمنی این وعده می‌پندارند، فرضی که شاید حتی چندان آگاهانه هم نباشد.
به هر حال آمار نشان می‌دهد متوسط درآمد یک خانوار آمریکایی، در حال حاضر همان مقداری است که 20 سال پیش از این بود. انتخابات پیش‌رو تنها امکان نزدیک برای تغییر اوضاع است. اما فهمیدن اینکه واقعاً به تغییری خواهد انجامید یا نه، به زمان نیاز دارد.