اتهام به مالکی

مقتدی صدر در اولین اظهار‌نظر پس از کناره‌گیری از قدرت اعلام کرد: «سیاست در عراق به دری برای ظلم، نابودی، حق‌کشی و تک‌روی تبدیل شده است.» مقتدی صدر، رهبر جریان صدر، در یک سخنرانی که مستقیماً از برخی شبکه‌های عراقی پخش شد، گفت: « اگر نتوانم آنچه را در حال روی دادن است تغییر دهم پس نمی‌خواهم با ظالمان بمانم.» او با متهم کردن دولت نوری مالکی، نخست وزیر عراق به ظلم و فساد ادامه داد: « اوضاع عراق بحرانی است و نیاز به آزادی دارد اما دولت مانع آزادی بیان می‌شود و دهان‌ها را می‌بندد. متاسفانه عراق به وسیله گروهی که از خارج آمده‌اند و عطش عجیبی به مال‌اندوزی دارند، اداره می‌شود. خاندان صدر هیچ چشمداشتی به قدرت و منصب ندارد.» رهبر جریان صدر عراق در این کنفرانس خبری گفت:«دولت مالکی از سوی شرق و غرب حمایت می‌شود؛ ما می‌خواهیم که برای آنها راهنما باشیم تا عراق در دستان انسان‌های امانتدار باشد. ترور و کشتار به دلایلی ناچیز عراق را در بر گرفته و دولت تنها ناظر این امور است. عراق به یک لقمه چرب و نرم برای برخی تبدیل شده است. کشور نیاز به آزادی دارد اما دولت تلاش می‌کند تا صداها را خفه کند.» رهبر جریان صدر عراق گفت:«من در انتخابات آتی موضعی واحد و بدون جانبداری در قبال همگان اتخاذ خواهم کرد و از همگان می‌خواهم تا در انتخابات مشارکت داشته باشند تا عراق به دست انسان‌های فریبکار نیفتد. من خواهان مشارکت در انتخابات و جدی گرفتن آن هستم چرا که کوتاهی در این باره خیانت به عراق است. من در انتخابات به انسان‌های شریف رای می‌دهم.» مقتدی صدر همچنین نوری مالکی را دیکتاتور خواند و او را مسوول اوضاع امنیتی نابسامان در عراق دانست.
سید‌مقتدی صدر شخصیت سیاسی و مذهبی اسلامگرای عراقی، یکی از بانفوذترین رهبران شیعیان عراق و شناخته‌شده‌ترین بازمانده خاندان صدر است. او از مخالفان حکومت صدام حسین و حضور نیروهای خارجی در عراق بوده است. مقتدی صدر چهارمین فرزند سیدمحمد صدر، مجتهد بانفوذ عراقی است که در دوران حکومت صدام به قتل رسید. پدر مقتدی و پسر عموی پدرش، سیدمحمدباقر صدر، از مراجع پیشین تقلید شیعیان عراق، به همراه دو برادر دیگرش در دوران رژیم بعثی صدام حسین به خاطر نقش محوری که در مبارزه مردم این کشور علیه صدام داشتند، به شهادت رسیدند. پس از سقوط صدام، مقتدی صدر با برخی اقدامات گسترده، موسسات خیریه و دفاتر پدرش در شهرهای مختلف عراق را دوباره فعال ساخت و اشخاص مهم و تاثیرگذاری همچون شیخ محمد یعقوبی را که مقلد صدر پدر بود، سازماندهی و اطراف خود جمع کرد. پس از آن، با تدوین مرامنامه‌ای که در آن به لزوم تشکیل حکومتی بر اساس احکام اسلامی و اقامه حدود شرعی برای آینده عراق تاکید شده وارد صحنه سیاسی و اجتماعی این کشور شد. صدر در فوریه ۲۰۱۳ با صدور بیانیه‌ای، خبر کناره‌گیری خود از فعالیت‌های سیاسی را به طور رسمی اعلام کرد و گفت تمام دفاتر کاری‌اش به جز آنهایی که به امور خیریه اختصاص دارند، بسته خواهند شد.