تاریخ انتشار:
بریده روزنامهها
ظریف و حاج قاسم را جلو بیندازیم
در یادداشتی نوشت: حمایت آمریکا و اروپا از اسرائیل توجیه نظامی ندارد، مخالفت ایران با اسرائیل، برخلاف آنچه در رسانههای غربی عنوان میشود، اصلاً ریشه «یهودستیزی» ندارد... جای تاسف است که در گذشته برخی اشتباهات تبلیغاتی خودمان به دشمنان اجازه داد که یک موج تبلیغاتی به راه بیندازند... با پیشرفت تکنولوژیهای ارتباطی و شبکههای اجتماعی، تصویری که از ما در جامعه بینالمللی عرضه میشود، خیلی اهمیت دارد، حرف حساب خودمان را با منطق و دلیل عنوان کنیم... آقای ظریف به جزییات فرهنگ آمریکا وارد است... وقتی میخواهیم از دیپلماسی ایرانی بگوییم باید ظریف و امثال او را جلو بیندازیم و اگر میخواهیم قوای مسلح خودمان را تبلیغ کنیم، بنر تبلیغاتی ما باید امثال سردار سلیمانی و دیگر امرای خوشسیما و فصیح قوای مسلح باشند.
صلح امام حسن وتوافق ژنو
در سرمقاله خود به قلم حسین شریعتمداری نوشت: «در پاسخ به اظهارات رئیسجمهوری با عرض پوزش، مقایسه یادشده به این تردید دامن میزند که ایشان در چالش هستهای چاره کار را تن دادن به باجخواهی دشمن دیدهاند و برای توجیه آن، پای امام حسن علیهالسلام را به میان کشیدهاند! همین جا گفتنی است که مراجعه به تاریخ، اگر برای «شبیهسازی»! باشد، نه فقط خطا، بلکه خطرناک است اما چنانچه این مراجعه برای «شبیهیابی» باشد، نام آن عبرتگیری و درسآموزی خواهد بود، که متاسفانه باید گفت؛ مقایسه جناب رئیسجمهور از نوع اول است. کاش فقط یک مرور گذرا بر متن پیمان صلح امام حسن (ع) نیز داشتند و آن را با توافقنامههای ژنو و لوزان مقایسه میکردند و سپس درباره صلح آن امام بزرگوار اظهارنظر میفرمودند.
سادهلوحها و توطئه هلال شیعی
در یادداشت خود به قلم سیدمحمد صدر نوشت: «بعضی از افراد سادهلوح در داخل ایران هلال شیعی را که میشنوند خوشحال میشوند. آن کسی که چنین حرفی میزند، میخواهد همه را علیه ایران تحریک کند و به ایران ضربه بزند. الان ایران بهصورت جدی دارد اعلام میکند که میخواهیم صلح برقرار شود و تمام مردم یمن، حکومتی را که مورد قبول همه است تشکیل دهند چنان که چهار سال پیش این کار را کردند، بنابراین این آدمهای سادهلوح داخلی هستند که نمیدانند بعضیوقتها برای اینکه بخواهند علیه کسی توطئه کنند و نابودش کنند، بیخودی بزرگش میکنند. این حرفها، حرفهای درستی نیست، ایران با همه جهان اسلام رابطه دارد و تا آنجا هم که بتواند به جنبش صلح و آزادیخواهی و رعایت حقوق مردم کمک میکند...»
توافق بد
نوشت: واقعاً آیا رواست تن دادن به توافق بدی که زمینهساز جنگ شود علیه وطن؟! تو وقتی قبول کنی اندرونی خود را برای دشمن آشکار کنی، وقتی قبول کنی آمار تاسیسات نظامی خود را بدهی دست دشمن، وقتی قبول کنی هستهای تعطیل شود اما تحریمی لغو نشود، وقتی قبول کنی اندیشمند و نخبه میهن را بنشانی جلوی سوال اجنبی، وقتی قبول کنی جاسوس دشمن، گرای مغز متفکر و دانشمند کشور را داشته باشد، این همه یعنی مجال دادن به دشمن برای جنگ آینده! ۵۹۸ اگر جنگ را مختومه کرد، معالاسف «توافق بد» دشمن را قلقلک میدهد و تحریک میکند گزینه نظامی را از روی میزش بردارد، بلکه باز هم معرکه درست کند! پس باید مراقب باشند اصحاب قیاس که حرف را از روی عقل بزنند، نه شکم!
دیدگاه تان را بنویسید