زندگی هر داوطلب یک پرونده می‌شود

روزهای نخستین هفته گذشته مصادف بود با سالروز انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی در 7 تیرماه سال 1360 که منجر به شهادت جمعی از یاران امام (ره) و مسوولان کشور شد. به همین مناسبت روزنامه اعتماد در مصاحبه‌ای با علیرضا بهشتی فرزند شهید بهشتی به بازخوانی اندیشه سیاسی او پرداخت و متذکر شد شهید بهشتی «به نظام تک‌حزبی قائل نبود». در خبری دیگر هفته اول ماه مبارک رمضان با ضیافت افطار رئیس‌جمهوری برای شخصیت‌های سیاسی دو جناح عمده کشور مقارن شد.
روز چهارشنبه سوم تیرماه جمعی از فعالان سیاسی و حزبی به دعوت حسن روحانی گردهم آمدند تا روزه خود را به اتفاق افطار کنند. سال گذشته رئیس‌جمهور در اقدامی مبتکرانه فعالان سیاسی هر دو جناح کشور را در دو نوبت به افطار دعوت کرد تا ضمن تبادل نظر، فضایی صمیمانه‌تر میان دولت تدبیر و امید با احزاب و جریان‌های سیاسی به وجود آید. با این حال دعوت جداگانه از سیاسیون مانع از آن بود که ارتباطی چهره به چهره میان فعالان هر دو جناح ایجاد شود و گفت‌وگویی رودررو شکل گیرد.
احتمالاً به همین دلیل امسال رئیس‌جمهور در ضیافتی واحد میزبان هر دو جناح اصلی کشور بود تا علاوه بر تامین هدف دولت مبنی بر همدلی با احزاب به عنوان نمایندگان بخشی از شهروندان، زمینه‌ای برای همزبانی و درک متقابل در عین اختلاف نظر و سلیقه میان احزاب نیز فراهم شود. به گزارش «ایرنا» حسن روحانی در سخنانی در این مراسم ضمن تاکید بر اینکه «تحمیل، تخریب و تفتیش در مسائل مختلف راه به جایی نمی‌برد»، خاطر‌نشان کرد: «بنای احزاب در فعالیت‌های سیاسی نباید بر این باشد که یکی بر دیگری پیروز شود یا یکی دیگری را حذف کند، چرا که همان‌گونه که انحصار در اقتصاد مخرب است و نفع عمومی ندارد، در دنیای سیاست نیز به همین منوال است و احزاب باید رقابتی سالم را بر مبنای ارائه برنامه‌های بهتر سامان دهند.»
رئیس‌جمهوری همچنین با یادآوری این نکته که «طبیعی است که در میان مسائل متعدد و فراوان کشور، نمی‌توان همواره به اهداف صددرصدی دست یافت، لذا باید مسائل را اهم و مهم کرد»، ادامه داد: «باید یک انتخابات رقابتی بسیار خوب با کمک همه برگزار کنیم تا مایه غرور و افتخار ملی ما باشد. باید همه دولت و شورای نگهبان را در برگزاری چنین انتخاباتی یاری کنیم تا آنچه خواست مردم است، محقق شود.» در این دیدار تعدادی از فعالان سیاسی نیز به بیان دیدگاه‌های خود پرداختند. غلامعلی حداد‌عادل از نمایندگان اصولگرای مجلس نهم متذکر شد معیار وحدت همه گروه‌ها تعلق به انقلاب اسلامی است و رقابت‌ها باید «بر سر ارائه برنامه و مدیریت بهتر و منطقی‌تر باشد». غلامحسین کرباسچی دبیر کل حزب کارگزاران سازندگی نیز در سخنانی پیشنهاد کرد «مرکز گفت‌وگوی ملی با حضور خبرگان سیاسی داخلی» تشکیل شود تا در پرتو آن بتوان «اقتدار ملی» را تامین کرد.
او همچنین خواستار پایان بخشیدن به محدودیت‌های اعمال‌شده بر برخی شخصیت‌ها و سیاستمداران شد. سخنانی که اعتراض برخی افراد و گروه‌های سیاسی را به دنبال داشت. غلامرضا مصباحی‌مقدم سخنگوی جامعه روحانیت مبارز از جمله معدود معترضانی بود که ترجیح داد در واکنش به نام بردن از میرحسین موسوی با عنوان سید مظلوم، سالن جلسه را ترک گوید و به «تسنیم» بگوید: «در صورت مظلوم دانستن او حتماً نظام علیه او ظلم کرده است». در ادامه این مراسم کاظم جلالی رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس به ایراد سخن پرداخت و گفت: «اصلی‌ترین مزیت دولت یازدهم فراجناحی دیده شدن آن است و باید از این فرصت برای تدوین منشور وحدت کارآمد و آغاز مسیر تفاهم و گفت‌وگو برای حل و فصل مشکلات کشور استفاده کنیم.» علیخانی از فعالان اصلاح‌طلب نیز خواستار همراهی گروه‌های سیاسی با دولت در مسیر اعتدال شد. گفتنی است اسدالله بادامچیان و الهه کولایی هم از دیگر سخنرانان مراسم بودند.
گفتنی است از واکنش چهره‌های سیاسی به این مراسم چنین بر‌می‌آید که اقدام ریاست‌جمهوری در برگزاری چنین نشست مشترکی گامی صحیح در مسیر درست بوده و می‌تواند آثار و ثمرات مبارکی در همدلی و وحدت در میان نیروهای سیاسی به دنبال داشته باشد. در خبری دیگر اما مرتبط وزیر کشور نیز در ضیافتی میزبان احزاب مختلف بود. به گزارش خبرگزاری فارس این مراسم شنبه گذشته و با حضور دبیران کل و نمایندگان بیش از 100 حزب برگزار شد که در آن 9 نفر از دبیران کل احزاب شامل سه نفر از نمایندگان احزاب اصولگرا، سه نفر از نمایندگان احزاب اصلاح‌طلب و سه نفر از احزاب مستقل به سخنرانی پرداخته و دیدگاه و نظرات خود را بیان کردند.

زندگی هر داوطلب یک پرونده می‌شود

«اگر ما بخواهیم یک قانون انتخابات خوب را توصیف کنیم که ممکن است در جاهای دیگر دنیا هم نمونه‌هایی از این قانون انتخابات کارآمد وجود داشته باشد، آن ویژگی‌ها در این پیش‌نویس سیاست‌ها بیان شده است. از جمله نکاتی که شما اشاره کردید، بحث مربوط به سر و سامان ‌دادن به مسائل مالی و تبلیغات در فعالیت‌های انتخاباتی است که یکی از مسائل جنجالی مربوط به انتخابات است که البته اگر سروسامان داده شود، اعتماد عموم به فرآیند انتخاباتی بیشتر خواهد شد.» این بخشی از پاسخ نجات‌الله ابراهیمی سخنگوی شورای نگهبان به پرسش روزنامه شرق درباره انتخابات و پیش‌نویس سیاست‌های کلی مصوب مجمع تشخیص مصلحت است که در آن به عملکرد انتخاباتی شورای نگهبان نیز پرداخته شده از جمله اینکه بیان موضع رسمی شورای نگهبان فقط از طریق سخنگو انجام می‌گیرد و «به جهت اینکه برخی اعضای شورای نگهبان، شئون دیگری غیر از عضویت در شورای نگهبان دارند احتمالاً به اعتبار آن شئون، اظهارنظرهایی کرده‌اند که به شورای نگهبان به‌صورت رسمی ارتباط ندارد».
آقای ابراهیمی سپس با اشاره به اینکه «وضعیت هر داوطلب به یک پرونده تبدیل می‌شود و این پرونده حاوی اطلاعاتی راجع به زندگی و فعالیت‌های اوست. او موضوع بحث قرار می‌گیرد که آیا با آن مجموعه مانعی برای پذیرش صلاحیت او وجود دارد یا نه؟ و آیا صلاحیت او احراز می‌شود یا خیر؟» اشعار می‌دارد تفکیک انتخاب‌های شخصی و تصمیم‌های جمعی همان‌طور که در دیگر کشورها وجود دارد امر پیچیده‌ای نیست لذا اعضای شورای نگهبان می‌توانند در مقام داور از گرایش‌های شخصی فاصله بگیرند. سخنگوی شورای نگهبان همچنین متذکر می‌شود که این شورا به‌رغم تصریح قانونی بر «استعلام از مراجع چهارگانه برای احراز صلاحیت‌ها» به این مراجع اکتفا نکرده و از مراجع دیگر نیز استعلاماتی انجام می‌دهد که از جمله آنها به تشکیلات استانی شورای نگهبان می‌توان اشاره کرد که معمولاً اطلاعات مورد نیاز را از منابع مختلف گرد می‌آورند.

جریان احمدی‌نژاد دیگر مورد اعتماد حاکمیت نیست

امیر محبیان، تحلیلگر مسائل سیاسی در گفت‌وگو با سایت ندای ایرانیان جریان محمود احمدی‌نژاد را جریانی دانست که دیگر مورد اعتماد حاکمیت نیست. او با بیان اینکه «اصولگرایان اکنون سعی می‌کنند فاصله خود را با احمدی‌نژاد حفظ کنند» می‌افزاید: مشکل احمدی‌نژاد در انتخابات آتی در وهله نخست، در سطوح بالای حاکمیت است لذا «آینده احمدی‌نژاد به فاکتورهای متعددی بستگی دارد. بخشی از آن به فعالیت‌های او و تیمش بستگی دارد ولی بخش مهمی هم به ناتوانی‌های دولت روحانی در عمل به وعده‌هایش وابسته است. با وجود همه این مسائل فکر نمی‌کنم حاکمیت دیگر به طیف احمدی‌نژاد اعتماد کند. احمدی‌نژادی‌ها دیگر مورد اعتماد نظام نیستند.»

کارگردان اصولگرایانم نه هنرپیشه آنها

محمدرضا باهنر در گفت‌وگو با «اعتماد» با پذیرش تلویحی اشتباه خود در تقسیم‌بندی اصلاح‌طلبان به «خوش‌خیم و بدخیم» متذکر می‌شود که «هاشمی رفسنجانی و رئیس دولت اصلاحات را جزو سران فتنه» نمی‌داند و می‌افزاید: «اصلاح‌طلب متدین خط امامی که رهبر را قبول دارد زیاد است.» دبیر کل جبهه پیروان با تاکید بر ضرورت شکل‌گیری و تقویت نظام حزبی خاطرنشان می‌کند: «فقدان نظام حزبی در عدم وحدت نقش دارد.» نایب‌رئیس مجلس شورای اسلامی این گمانه را مطرح می‌کند که انتخابات آتی سه‌قطبی است و اتفاقاً امکان دارد لیست اعتدالیون موفق از کار درآید. این فعال اصولگرا خود را کارگردان اصولگرایان می‌داند که آنها را «بر سر دوراهی می‌برد اما خود بر سر دوراهی» نمی‌ماند و درباره نقش خود در این جریان می‌افزاید: «من کار سیاسی را بدون لابی امکان‌پذیر نمی‌دانم. تعریف من از لابی چیز دیگری است.
من می‌گویم امر به معروف و نهی از منکر هم لابی است. اینکه می‌گویم تو را به خدا این کار را نکن و این کار را انجام بده لابی است دیگر. مخ او را می‌زنم. مهم این است که با چه نیتی این کار را می‌کنم. زمانی هست در لابی‌گری از هر ابزاری استفاده می‌کنیم. از ابزار زور، تزویر، پول و قدرت استفاده می‌کند. آن لابی بد است. لابی به معنای لابی، مذموم و ممدوح نیست. مهم محتواست که ممدوح یا مذموم است.»

بازگشت به دقایق سازنده 76

یک استاد دانشگاه می‌گوید اصلاحات پروژه‌ای ناتمام است و با قابل فهم کردن و به‌روز کردن آن برای نسل جدید می‌توان از آن تعبیر به نواصلاح‌گرایی کرد. محمدرضا تاجیک در گفت‌وگو با روزنامه شرق با اشاره به تدوین مبانی نواصلاح‌طلبی خاطرنشان می‌کند باید دانست که «در هر مقطع تاریخی، اقشار مختلف مردم و نیروهای متکثر جامعه چه چیزی را طلب می‌کنند؟ چه چیزی برای آنها اولویت پیدا کرده و برجسته می‌شود؟ آمار متعدد در جامعه ما نشان می‌دهد این نقاط گرهی در مقاطع مختلف تاریخی تغییر کرده و همواره یکسان نبوده‌اند. این مفاهیم کلیدی و کانونی در برخی مقاطع، کاملاً انتزاعی بوده‌اند. در بعضی مواقع هم این مفاهیم و نقاط کانونی کاملاً انضمامی هستند.» او در توضیح این مطلب می‌افزاید مطالبه آزادی یا دموکراسی یک مفهوم انتزاعی است و مطالبه امنیت و معیشت و تامین زندگی جنبه انضمامی دارد که در این مقطع زمانی «برجسته» شده‌اند و «یک نیروی اجتماعی و سیاسی برای اینکه بتواند فراگیر و هژمونیک شود، ناچار است به این مفاهیم توجه کند.
اما معنای این سخن این نیست که نیروی اجتماعی و سیاسی از خواسته‌های اصیل خود عبور کند [بلکه] یک نیروی اجتماعی و سیاسی باید بتواند بین آرمان، هدف، ایده و مکتب خود با چیزی که مردم به دنبال آن هستند، به یک جمع‌بندی برسد». رئیس اسبق مرکز تحقیقات استراتژیک ریاست‌جمهوری در ادامه از دغدغه خود در خصوص چگونگی تلفیق این مطالبات سخن می‌گوید و می‌افزاید: «بحث من حول این موضوع است که چگونه می‌توانم حیات اصلاح‌طلبی را امتداد دهم. یعنی اصلاح‌طلبی را به زمانه خودم بکشم و تاریخ آن را ممتد و مستمر کنم. نه برای یک مقطع خاص تاریخی، بلکه برای تاریخ‌ها.»
تاجیک در ادامه ارکان منطقی نظریه‌اش را «نگاه تاریخی»، «فضای نظری» و «وجه پراکسیسی» برشمرده و می‌افزاید: «اصلاح‌طلبی باید بیاید و شکل یک پراکسیس و یک رخداد را گرفته و بتواند ایجاد رخداد، تغییر و deconstructive عمل کند. یعنی شالوده‌شکنی کند؛ ضمن آنکه چیزی را که به آن معتقد است؛ درجایش نگه دارد. نه اینکه فقط نفی و نهی کند بلکه همزمان که سلب می‌کند ایجاب هم بکند. یک منظومه معنایی است که می‌تواند تحرک اجتماعی و سیاسی ایجاد کند.»