کشور قهوه یا تورم؟

مرتضی مرادی: برزیل را با نام سرزمین قهوه، سرزمین فوتبال و سرزمین آمازون می‌شناسند. اما برزیل را سرزمین تورم نیز می‌توان نامید. کشورهای دیگری هستند که تورم‌های بسیار بیشتر از برزیل را تجربه کرده باشند و ابرتورم برزیل به هیچ‌وجه با ابرتورم‌های آنها قابل مقایسه نباشد. اما ویژگی تورم برزیل نسبت به سایر کشورها، طولانی‌مدت بودن آن است. در سال 1964، نرخ تورم سالانه در برزیل به حدود صد درصد رسید و در دهه 70 میلادی نیز مجدداً رو به رشد گذاشت. به طوری که در سال‌های 1980 تا 1994، میانگین تورم سالانه در برزیل به بیشتر از صد درصد رسیده بود. تورم‌های بالای صد درصد در سال‌های 1980 تا 1994، با مشکلات شدید در حساب تراز پرداخت‌ها و رکود اقتصادی همراه بود که در نتیجه خود، بحران بدهی خارجی را برای برزیل در اوایل دهه 80 میلادی به دنبال داشتند.

برزیلی‌ها برای مهار اسب سرکش تورم از سال 1980 تا 1994، هفت برنامه ثبات‌بخشی به اقتصاد را به اجرا گذاشتند که تنها برنامه آخر موفق بود و شش برنامه قبلی همگی شکست خوردند. ویژگی مشترک برنامه‌های قبلی، فریز کردن قیمت‌ها و این تصور بود که برنامه‌ریزان آن خیال می‌کردند دولت می‌تواند با مداخله مستقیم در اقتصاد مشکلات را حل کند. اما برنامه‌ای که در سال 1994 در برزیل به اجرا گذاشته شد و اکنون که حدود 25 سال از آن می‌گذرد، برزیل از تورم‌هایی که قبل از 1994 در آن قرار داشت به طور کامل گذر کرده است، نه به فریز کردن قیمت‌ها اعتقادی داشت و نه به اینکه دولت می‌تواند با مداخله مستقیم، اقتصاد را به توسعه برساند.

مقاله‌ای با عنوان تاریخ پولی و مالی برزیل در سال‌های 1960 تا 2016 به تازگی توسط موسسه بکر- فریدمن منتشر شده است که آنچه بر سیاستگذاری پولی و مالی و اقتصاد برزیل بعد از سال 1960 گذشت را شرح می‌دهد. در این پرونده، بخش‌های مهمی از این مقاله ترجمه شده و در اختیار شما قرار دارد.