آسمان سیاه،‌ زمین داغ

در پایان قرن، دمای جهان احتمالاً بیش از دو درجه سانتی‌گراد افزایش خواهد یافت. بر اساس دو پژوهش متفاوت که در نشریه تغییرات اقلیمی نیچر منتشر شده، افزایش دما نتایج شومی در بر خواهد داشت. یکی از این پژوهش‌ها با استفاده از تحلیل آماری نشان می‌دهد که در پایان قرن حاضر احتمال افزایش دمای بیش از دو درجه سانتی‌گراد 95 درصد در نظر گرفته شده در حالی که شانس افزایش دمای کمتر از 5 /1 درجه سانتی‌گراد زیر یک درصد برآورد شده است. آدرین رافتری، نویسنده پژوهش اول می‌گوید، به احتمال زیاد افزایش دمای جهانی در محدوده 2 تا 9 /4 درجه سانتی‌گراد خواهد بود و پیش‌بینی متوسط ما 2 /3 درجه سانتی‌گراد است. مدل ما بر اساس آماری است که اثرات سیاست‌های کاهش انتشار کربن موجود را نیز در نظر می‌گیرد. رسیدن به هدف افزایش دمای کمتر از 5 /1 درجه سانتی‌گراد نیازمند این است که شدت انتشار گاز کربن سریع‌تر از نرخ کنونی کاهش پیدا کند. پژوهش دوم انتشار گازهای گلخانه‌ای و سوختن سوخت‌های فسیلی را در گذشته مورد بررسی قرار داده و نشان می‌دهد حتی اگر بشر همین حالا به استفاده از سوخت‌های فسیلی پایان دهد، کره‌زمین در سال 2100 بیش از دو درجه گرم‌تر از سال جاری خواهد بود. این پژوهش همچنین نتیجه می‌گیرد اگر این انتشار در 15 سال آینده ادامه داشته باشد دمای جهانی کره زمین بیش از سه درجه سانتی‌گراد افزایش خواهد داشت. تورستن موریتسن، نویسنده این مقاله می‌گوید حتی اگر امروز استفاده از سوخت‌های فسیلی را پایان دهیم، زمین به روند گرم‌شدن خود ادامه خواهد داد. رافتری می‌گوید، به طور مشخص، خروج آمریکا از توافقنامه پاریس رسیدن به هدف افزایش دمای 5 /1 تا 2درصدی را سخت‌تر می‌کند. مرز دودرجه‌ای که در توافق پاریس 2016 در نظر گرفته شد برای اولین بار در سال 1977 از سوی ویلیام نوردهاوث، اقتصاددان دانشگاه ییل مطرح شده بود. پژوهشگران می‌گویند کره زمین از زمان انقلاب صنعتی و آغاز استفاده از سوخت‌های فسیلی در اواخر قرن نوزدهم در حال گرم شدن است. دانشمندان معتقدند اگر ما از این مرز عبور کنیم، افزایش سطح دریاها، انقراض دسته‌جمعی، قحطی شدید، افزایش آتش‌سوزی‌ها، توفان‌های هولناک، کاهش سطح آب‌های آشامیدنی و آب شدن یخ‌های قطبی از تغییرات احتمالی کره زمین به شمار می‌آیند که روی سلامت انسان‌ها نیز اثرات منفی به جا خواهد گذاشت. افزایش دما و تغییرات اقلیمی منجر به کاهش کیفیت هوا، آلودگی غذایی و آبی و بیماری‌های عفونی بیشتر از طریق پشه‌ها و کنه‌ها شده و به سلامت روحی بشر نیز فشار وارد می‌کند. بر اساس برآورد سازمان بهداشت جهانی 6 /12 میلیون نفر به دلیل آلودگی و بیماری‌های مربوط به آب و هوا از دنیا خواهند رفت و از سال 2030 تا 2050 تغییرات اقلیمی منجر به مرگ 250 هزار نفر خواهد شد.