امید امروز یأس فردا

خوش‌بینی اقتصادی در جهان رو به رشد است. این را پیمایش جدیدی که مرکز پژوهشی Pew انجام داده، می‌گوید. بر اساس این پیمایش، ساکنان آمریکا، اروپا و ژاپن بیش از دوران قبل از بحران مالی از وضعیت اقتصادی کشورهای خود اطمینان دارند. افزایش روحیه افراد تا حدی از بازگشت رشد بادوام نشأت می‌گیرد. اما تفاوت در خوش‌بینی بین کشورها را نمی‌توان فقط به حساب رشد -یا در واقع عملکرد اقتصادی- گذاشت. برای مثال صندوق بین‌المللی پول پیش‌بینی می‌کند که اقتصاد آلمان رشدی همگام با اقتصاد فرانسه داشته باشد. با این حال در حالی که 83 درصد آلمانی‌ها بر این باورند که اقتصادشان عملکرد خوبی دارد، این رقم در فرانسه 21 درصد است. این نکته حاکی از آن است که عامل دیگری نیز باید در این میان نقش داشته باشد‌، شاید نرخ بیکاری که در آلمان به مراتب پایین‌تر از فرانسه است. علاوه بر این، داده‌های گردآوری‌شده در کشورهای خاص نشان می‌دهند که خوش‌بینی اقتصادی ممکن است اصلاً ربطی به اقتصاد نداشته باشد. گزارش Pew به این نتیجه رسیده که پاسخ‌دهندگانی که حزب مطلوب‌شان در قدرت است، معمولاً خوش‌بین‌ترند. برای مثال پیش‌بینی می‌شود که تولید ناخالص داخلی ونزوئلا در سال 2017، 4/7 درصد سقوط کند. با این حال 49 درصد از ونزوئلایی‌های چپگرا که به حمایت از نیکلاس مادورو تمایل دارند، فکر می‌کنند عملکرد اقتصادی مثبت است. این رقم در میان محافظه‌کاران 11 درصد است. انتخابات می‌تواند نقش حمایت حزبی در احساسات اقتصادی را روشن‌تر کند. در آمریکا 58 درصد از پاسخ‌دهندگان وضعیت اقتصاد را «خوب» توصیف کردند که از رقم 39 درصد سال پیش بیشتر بود. با وجود این، شرایط اقتصادی اساسی امروز بسیار شبیه سال گذشته است و باورهای دموکرات‌ها درباره وضعیت اقتصاد تغییری نکرده است. آنچه تغییر کرده، متصدی کاخ سفید و ترکیب کنگره است. سهم جمهوریخواهانی که فکر می‌کنند اقتصاد عملکرد مثبتی دارد در یک سال گذشته از 31 به 61 درصد رسیده است. مرکز پژوهشی Pew یک بنگاه افکارسنجی غیر‌حزبی است که درباره مسائل، باورها و جریان‌های آمریکا و جهان اطلاع‌رسانی می‌کند. با این حال این مرکز در گزارش‌هایی در زمینه سیاستگذاری‌های لازم جهت‌گیری نمی‌کند. مرکز Pew سنجش افکار عمومی، پژوهش‌های جمعیت‌شناختی، تحلیل محتوا و دیگر پژوهش‌ها اجتماعی داده‌محور را انجام می‌دهد. نتایج پیمایش بر مصاحبه‌های تلفنی و رودررو و نمونه‌های ملی مبتنی هستند. برای این گزارش کشورها به سه گروه اقتصادی «پیشرفته»، «نوظهور» و «در حال توسعه» تقسیم شده‌اند. این مقولات در بحث‌های تخصصی و عمومی رایج‌اند و به تحلیل نحوه تاثیر شرایط اقتصادی بر نگرش عمومی کمک می‌کند. در ادامه، گزارش این مرکز را درباره میزان خوش‌بینی مردم کشورهای مختلف جهان درباره وضعیت اقتصادی کشورشان می‌خوانید.

نزدیک به یک دهه پس از بدخیم‌ترین افول اقتصادی پس از رکود بزرگ دهه 1920، روحیه اقتصادی در حال جان گرفتن دوباره است. بسیاری از اروپایی‌ها، ژاپنی‌ها و آمریکایی‌ها امروز احساس بهتری درباره اقتصادهایشان دارند تا زمان پیش از بحران مالی. در سطحی وسیع‌تر، در 11کشور از 18 کشور که در سال‌های 2016 و 2017 در سراسر جهان مورد بررسی قرار گرفتند، مردم نسبت به سال قبل احساس مثبت‌تری درباره اقتصاد کشورشان دارند. هلندی‌ها، آلمانی‌ها، سوئدی‌ها و هندی‌ها اقتصادهای کشورشان را از منظری مثبت می‌نگرند. در حالی که مردم در سطح جهان به نحو فزاینده‌ای از وضعیت اقتصادی‌شان شادمانند، نگاه کلی به اقتصاد هنوز در بسیاری از کشورها عمدتاً منفی است. در مجموع به طور میانگین، فقط 46 درصد در 32 کشور مورد بررسی در سال جاری، می‌گوید عملکرد فعلی اقتصاد کشورشان مثبت است. همزمان بسیاری از مردم نگران آینده هستند. به طور میانگین، فقط 41 درصد بر این باورند که امروز یک کودک در کشورشان در شرایطی رشد خواهد کرد که به آینده‌ای بهتر از والدینش برسد. بدبینانه‌ترین دورنماها برای نسل بعدی را فرانسوی‌ها، ژاپنی‌ها و یونانی‌ها دارند.

در پنج اقتصاد اروپایی، ژاپن و ایالات متحده ارزیابی عمومی از شرایط اقتصادی ملی مثبت‌تر از سال 2007 یعنی دقیقاً پیش از آغاز بحران مالی جهانی است. از هر 10 آمریکایی حدود شش نفر (58 درصد) بر این باورند که حال اقتصادی ایالات متحده خوب است. اقتصاد آمریکا حدود 80 ماه رشد مشاغل را تجربه کرده و نرخ بیکاری در سال 2016 فقط 9/4 درصد بوده است. در بهار سال 2009، هنگامی که نرخ بیکاران 3/9 درصد بود، فقط 17 درصد از مردم فکر می‌کردند وضعیت اقتصادی خوب است. در سال 2007، پیش از رکود اقتصادی، 50 درصد می‌گفتند اقتصاد در اوضاع مطلوبی قرار دارد. در فرانسه، آلمان، ایتالیا، لهستان و بریتانیا، به طور میانگین 51 درصد به اقتصاد کشورشان نمره مثبت می‌دهند. این نتیجه به دنبال میانگین رشد 7/1‌درصدی در سال 2016 و نرخ بیکاری 4/7‌درصدی در این پنج کشور اتحادیه اروپا حاصل شده است. نگاه مثبت عموم این پنج کشور به اقتصاد از حدود 15 درصد در سال 2013 - یعنی زمانی که اقتصاد کشورهایشان به طور میانگین سالانه 6/0 درصد رشد داشت و بیکاری 9 درصد بود- افزایش چشمگیری داشته است. در سال 2007، میانگین 36 درصد در این کشورها می‌گفتند حال اقتصاد کشورشان خوب است. در ژاپن، حالا 41 درصد از مردم عملکرد اقتصاد کشورشان را مثبت می‌بینند. اقتصاد ژاپن در سال 2016، 8/0 درصد رشد دارد و بیکاری 1/3 درصد است. در سال 2012، با وجود رشد اقتصادی 7/1‌درصدی، تنها هفت درصد وضعیت اقتصادی را خوب می‌دانستند -احتمالاً به خاطر بیکاری 4/4‌درصدی. در سال 2007، پیش از بحران مالی، 28 درصد ژاپنی‌ها می‌گفتند وضعیت اقتصادی کشورشان خوب است. اینها از جمله یافته‌های پیمایش جدید مرکز پژوهشی Pew در میان 34 هزار و 788 پاسخگو در 32 کشور از 16 فوریه تا 28 آوریل 2017 هستند.

مردم اقتصادهای پیشرفته خوش‌بین‌تر از نوظهورها

بهبود اقتصادی معتدل اما بادوام در استرالیا، کانادا، اروپا، ژاپن و ایالات متحده از بحران مالی 2008-2007 به بعد، نهایتاً روحیه عمومی را نسبت به شرایط اقتصادی در این کشورها بهتر کرده است. به طور میانگین 51 درصد مردم در 17 اقتصاد پیشرفته مورد بررسی بر این باورند که وضعیت اقتصادی کنونی‌شان خوب است. 45 درصد وضعیت اقتصادی کشور را بد می‌دانند. به طور خاص، احساسات مثبت در اروپای شمالی اثر احساسات منفی در اروپای جنوبی و کره‌جنوبی را خنثی کرده‌اند.

سرعت بازارهای نوظهور و اقتصادهای درحال توسعه در سال‌های اخیر به ویژه در کشورهای کلیدی آفریقا و آمریکای لاتین، کند شده و افکار عمومی این جوامع بازتاب همین امر هستند. تنها 45 درصد از مردم در 15 اقتصاد نوظهور و در حال توسعه بر این باورند که وضعیت اقتصادی در کشورشان خوب است و 54 درصد دقیقاً نقطه مقابل آنها فکر می‌کنند. دیدگاه‌های مثبت در هند و فیلیپین را احساس بسیار منفی در ونزوئلا و برزیل خنثی کرده است.

خوش‌بینی نوظهورها برای کودکان

در حالی که افکار عمومی اقتصادهای نوظهور و کشورهای در حال توسعه درباره وضعیت اقتصادی کنونی‌شان چندان شادمان نیستند، به طور میانگین 56 درصد باور دارند که وقتی کودکان امروز کشورشان بزرگ شوند، وضع مالی بهتری از والدین‌شان خواهند داشت. فقط 38 درصد از مردم فکر می‌کنند کودکان امروز در آینده وضع بدتری خواهند داشت. هندی‌ها (76 درصد)، نیجریه‌ای‌‌ها (72 درصد) و شیلیایی‌ها (69 درصد) نسبت به دورنماهای اقتصادی نسل آینده بسیار خوش‌بین‌اند.

افکار عمومی اقتصادهای پیشرفته درباره دورنماهای مالی جوانان خود نسبتاً بدبین‌اند. فقط 34 درصد باور دارند که جوانان در آینده، از نسل فعلی وضع بهتری خواهند داشت. چنین ناامیدی‌ای به ویژه در یونان، ژاپن، فرانسه، استرالیا، کانادا، اسپانیا و بریتانیا نیرومند است یعنی جاهایی که از هر 10 نفر حدود هفت نفر می‌گویند وضع کودکان امروز در آینده بدتر خواهد بود. به نظر می‌رسد که افزایش تازه در رضایت از وضعیت اقتصادی کنونی، به طور خاص در لهستان، بر خوش‌بینی نسبت به آینده تاثیر داشته است. سهم لهستانی‌هایی که فکر می‌کنند اقتصاد عملکرد بهتری دارد از سال 2015 به بعد، 26 درصد و نسبتی که باور دارند آینده برای کودکان امروز کشور بهتر خواهد بود، 14 درصد افزایش داشته است.

بهبود احساس اقتصادی

در بیشتر کشورهای مورد بررسی، نگاه‌های عمومی به وضعیت اقتصادی بهبود یافته، خواه بازه سنجش از 2015 تا 2017 باشد، خواه از 2016 تا 2017. در روسیه، سهمی از جمعیت که می‌گوید اقتصاد عملکرد مثبتی دارد دوبرابر شده و از 24 درصد در سال 2015 به 46 درصد در سال 2017 رسیده است. این بهبود به‌رغم گزارش سازمان همکاری‌های اقتصادی و توسعه مبنی بر افول اقتصاد روسیه در سال 2016 به دست آمده است. در طول همین دوره، بهبودی 21‌درصدی در ارزیابی عمومی از وضعیت اقتصادی در اندونزی و بهبودی 20‌درصدی در غنا رخ داده است. فقط در همین یک سال گذشته، احساس اقتصادی در هلند 25 درصد و در اسپانیا 15 درصد رشد داشته است. بزرگ‌ترین سقوط را ایتالیا شاهد بوده (افولی 18‌درصدی از سال 2016 تاکنون)؛ جایی که رضایت اقتصادی اکنون به سطوح سال 2015 بازگشته است. آرژانتین نیز با افول 15‌درصدی از 2015 تاکنون وضعیتی مشابه دارد.

جوانان امیدوارتر از سالمندان

در بیش از نیمی از کشورهای مورد بررسی، افراد 18 تا 29 سال از افراد 50 سال به بالا نسبت به دورنماهای اقتصادی نسل آینده خوش‌بین‌ترند. این نکته در کشورهایی که افراد احساس مثبتی نسبت به اقتصادشان دارند و در جوامعی که افراد نگاهی بسیار منفی دارند، صادق است؛ سوئدی‌های همه سنین نسبت به وضعیت اقتصادی کنونی احساس خوبی دارند اما در نگاه‌شان به آینده شکافی نسلی وجود دارد. 63 درصد از جوانان سوئدی آینده را روشن می‌بینند اما تنها 37 درصد از سالمندان سوئدی چنین نگاهی دارند. اختلافی 26‌درصدی بین این دو وجود دارد. آرژانتینی‌های همه سنین نسبت به اقتصاد کشورشان نظری منفی دارند اما بیش از نیمی از جوانان نسبت به دورنماهای مالی نسل آینده خوش‌بین‌اند در حالی که تنها یک‌سوم سالمندان این‌طور فکر می‌کنند. در بسیاری از اقتصادهای نوظهور مثل هند، ترکیه و برزیل، بیش از نیمی از مردم در تمامی نسل‌ها نسبت به آینده مالی کودکان کشور خوش‌بین‌اند.

البته در بیشتر کشورها درک از شرایط اقتصادی کنونی ظاهراً ارتباط مستقیمی با پیش‌بینی آینده ندارد. آمریکایی‌ها، کانادایی‌ها و بیشتر اروپایی‌ها احساس نسبتاً خوبی از اقتصاد امروز کشورشان دارند. با وجود این، تعداد اندکی نسبت به آینده مالی فرزندان‌شان خیلی خوش‌بین‌اند. در حالی که 87 درصد هلندی‌ها فکر می‌کنند وضعیت اقتصادی کشور خوب است، تنها 35 درصد باور دارند که کودکان امروز در آینده بهتر از والدین‌شان خواهند بود؛ اختلافی که 52 درصد است. شکافی 50درصدی نیز در احساس اقتصادی آلمانی‌ها و شکافی 40‌درصدی هم در نگاه سوئدی‌ها وجود دارد.

همزمان تنها 15 درصد برزیلی‌ها بر این باورند که وضعیت اقتصادی کشور خوب است اما 56 درصد می‌گویند کودکان کشور آینده بهتری از والدین‌شان خواهند داشت؛ تفاوتی 41‌درصدی. در نیجریه نیز نگاهی منفی به وضعیت کنونی اقتصاد وجود دارد. تنها 41 درصد عملکرد آن را مثبت می‌دانند. با این حال نیجریه‌ای‌ها انتظارات خوش‌بینانه‌ای از آینده دارند: 72 درصد می‌گویند کودکان کشور وضع بهتری خواهند داشت؛ اختلافی 31‌درصدی.

نقش گرایش‌های سیاسی در احساس اقتصادی

در بسیاری از کشورهای مورد بررسی، کسانی که به حزب حاکم گرایش ایدئولوژیک دارند، نسبت به وضعیت اقتصادی نگاه مثبت‌تری دارند تا آنهایی که در سوی دیگر طیف سیاسی قرار می‌گیرند. این امر به ویژه در سرزمین‌های اشغالی صادق است، جایی که 73 درصد از راستگرایان می‌گویند وضعیت اقتصادی کشور خوب است. در مقایسه با این افراد، تنها 40 درصد از چپگرایان از اقتصاد راضی‌اند. در مجارستان نیز شکاف 33‌درصدی مشابهی بین راستگرایان (60 درصد) و چپگرایان (28 درصد) وجود دارد. همچنین بین راست و چپ در لهستان، اسپانیا و بریتانیا به ترتیب شکافی 28درصدی، 27‌درصدی و 26‌درصدی وجود دارد. در این میان، در ونزوئلا چپگرایان (49 درصد) به مراتب بیشتر از راستگرایان (11 درصد) از وضعیت اقتصادی راضی‌اند. در سوئد، جایی که بیش از چهارپنجم مردم نگاه مثبتی به وضعیت اقتصادی دارند، هنوز شکافی 17‌درصدی بین چپ و راست وجود دارد. در بسیاری از کشورهایی که در آن راستگرایان از وضعیت اقتصادی راضی‌ترند، دولت‌های راست در قدرت‌اند. در جاهایی که چپ‌ها نسبت به اقتصاد خوش‌بین‌ترند، دولت‌های چپ در قدرت‌اند.

آمریکای شمالی خوش‌بین‌تر از اروپا

گذشت یک سال -یا احتمالاً یک انتخابات، رشدی در بازار سهام و کاهشی در نرخ بیکاری در ایالات متحده- چه تفاوتی می‌تواند ایجاد کند. اقتصاد آمریکا در سال 2016 رشدی 5/1‌درصدی را تجربه کرد که پایین‌تر از 6/2 درصد در سال 2015 بود. با وجود این، سه‌پنجم مردم (58 درصد) می‌گویند وضعیت اقتصادی نسبتاً خوب است. در سال 2016، فقط 44 درصد مردم آمریکا چنین باوری داشتند. از سال 2007 این خوش‌بینانه‌ترین ارزیابی از اقتصاد ایالات متحده است و تنها دومین بار است که نیم یا بیش از نیمی از افراد مورد بررسی به اقتصاد نمره مثبت داده‌اند. رضایت تازه جمهوریخواهان در طول یک سال گذشته عامل این افزایش بوده است. در حال حاضر تفاوت حزبی عمده‌ای در نگاه به وضعیت اقتصادی وجود ندارد. حدود سه‌پنجم جمهوریخواهان (61 درصد) و دموکرات‌ها (60 درصد) می‌گویند امروز اوضاع اقتصادی کشور خوب است. اما احساس مثبت در میان هواداران حزب جمهوریخواه در طول یک سال گذشته تقریباً دو برابر شده است. در سال 2016، تنها 31 درصد از آنها نگاه مثبتی به اقتصاد کشور داشتند. آمریکایی‌هایی که سالمندتر، ثروتمندتر و تحصیلکرده‌ترند رضایت بیشتری از اقتصاد دارند. نکته قابل توجه این است که در نگاه مثبت کسانی که مدرک دانشگاهی دارند و کسانی که مدرک دبیرستان یا کمتر دارند، 14 درصد اختلاف وجود دارد. کانادایی‌ها به همین میزان نگاه مثبتی به وضعیت اقتصادی کشورشان دارند: 58 درصد می‌گویند اوضاع خوب است؛ رقمی که نسبت به سال 2016، 10 درصد رشد داشته اما نسبت به سال 2015 بی‌تغییر بوده است. در سال 2007 پیش از بحران مالی، 80 درصد کانادایی‌ها نسبت به وضعیت اقتصادی‌شان خوش‌بین بودند. مثل مورد آمریکا، سیاست حزبی در نگاه کانادایی‌ها به اقتصاد تاثیر دارد. حدود چهارپنجم کانادایی‌هایی که به حزب حاکم لیبرال احساس نزدیکی می‌کنند بر این باورند که وضعیت اقتصادی خوب است. تنها 46 درصد محافظه‌کار و 55 درصد طرفداران حزب دموکرات نو این احساس را دارند. نگاه محافظه‌کارها از سال 2016 بی‌تغییر مانده است. نگاه لیبرال‌ها 22 درصد بهبود داشته و طرفداران حزب دموکرات نو نیز 13 درصد بهبود یافته‌اند. از بحران مالی 2008 به بعد، بیشتر اروپایی‌ها نسبت به شرایط اقتصادی کشورشان حس بدی داشتند. حالا با شروع بهبود اقتصادی در برخی کشورها، احساس عمومی نیز رو به بهبودی است. در میان هلندی‌ها، 87 درصد بر این باورند که وضع اقتصادی خوب است. 64 درصد لهستانی‌ها هم این نظر را دارند. نسبت به سال 2016، در روحیه هلندی‌ها افزایشی 25‌درصدی و در روحیه لهستانی‌ها افزایش 15‌درصدی رخ داده است. در حالی که تنها 28 درصد اسپانیایی‌ها می‌گویند وضع اقتصاد کشورشان خوب است، نگاه آنها رشدی 15‌درصدی داشته است. حتی در آلمان (86 درصد) و سوئد (84 درصد)، جاهایی که مردم مدتی است احساس خوبی نسبت به وضع اقتصادی دارند، امسال چنین حسی 11 درصد در آلمان و هشت درصد در سوئد افزایش یافته است. حتی در فرانسه که تنها 21 درصد می‌گویند حال اقتصاد خوب است، ارزیابی مردم نسبت به سال 2016 رشدی 9‌درصدی داشته است.

رضایت بیشتر مردم آسیا-اقیانوسیه

در کشورهای مورد بررسی آسیا-اقیانوسیه، هندی‌ها و فیلیپینی‌ها بیشترین احساس مثبت را به اقتصاد کشورهایشان داشته‌اند. مردم کره‌جنوبی بیش از همه ناراضی بوده‌اند. تقریباً چهارپنجم هندی‌ها (83 درصد) و فیلیپینی‌ها (78 درصد) می‌گویند وضعیت اقتصادی کشورشان خوب است. نکته قابل توجه این است که 30 درصد هندی‌ها بر این باورند که حال اقتصادشان خیلی خوب است که بالاترین رقم این احساس در میان کل کشورهای مورد بررسی است. از سال 2015 ارزیابی مثبت فیلیپینی‌ها از اقتصادشان 15 درصد رشد داشته است. استرالیا یک‌چهارم قرن است که تجربه رکود نداشته است. مردم این کشور نسبت به وضعیت اقتصادی خوش‌بین‌اند: 60 درصد می‌گویند حال اقتصاد خوب است. در مقایسه، ژاپن بیش از دو دهه است که با رشد کند دست‌وپنجه نرم می‌کند و تنها اخیراً نشانه‌هایی از بهبود را نشان داده است. تقریباً دوپنجم ژاپنی‌ها (41 درصد) بر این باورند که وضعیت اقتصادی‌شان خوب است اما این رقم نسبت به سال 2016، 11 درصد افزایش داشته است. مردم کره‌جنوبی با اقتصاد کشورشان مشکل دارند: تنها 15 درصد فکر می‌کنند اوضاع خوب است در حالی که 84 درصد شرایط اقتصادی را بد می‌دانند.

ارزیابی‌های بسیار منفی در آفریقا و آمریکای لاتین

در دو منطقه مورد بررسی، ترکیه (65 درصد) و در سرزمین‌های اشغالی (62 درصد)، نظر عموم نسبتاً مثبت است. هر دو نتیجه رشد خوبی از سال 2015 داشته است: 18 درصد در ترکیه و 13 درصد در اسرائیل. بیش از چهارپنجم کشورهای آفریقایی به اقتصادهای خود نمره منفی دادند. تنها در سنگال (76 درصد) مردم اقتصاد کشورشان را مثبت می‌دانند. تنها چهارپنجم مردم آفریقای جنوبی (45 درصد)، کنیا (43 درصد) و نیجریه (41 درصد) چنین حسی دارند. اهالی 50 سال به بالای آفریقای جنوبی به طور خاص احساس منفی دارند و تنها 38 درصدشان عملکرد اقتصاد کشورشان را خوب می‌دانند. اکثریت مردم در کشورهای آمریکای لاتین می‌گویند اوضاع اقتصادی کشورشان خراب است. تنها 15 درصد از برزیلی‌ها می‌گویند اقتصاد کشور- که نسبت به سال 2016، 4/3 درصد رکود داشته‌- ‌در وضع خوبی قرار دارد. ونزوئلایی‌ها -‌که اقتصادشان در سال 2016، 18 درصد کوچک‌تر شده- و آرژانتینی‌ها اینقدر ناراضی نیستند؛ رقم رضایت در این دو کشور به ترتیب 20 و 23 درصد است. راضی‌ترین مردم در کشورهای مورد بررسی در آمریکای لاتین، شیلیایی‌ها هستند. حتی آنجا هم 45 درصد از مردم می‌گویند وضع اقتصاد خوب است.

بدبینی آمریکایی‌ها، کانادایی‌ها و اروپایی‌ها به آینده

ایالات متحده شاید از غنی‌ترین کشورهای جهان باشد که یکی از بالاترین سرانه‌های تولید ناخالص داخلی را دارد. اما مردم این کشور نسبت به دورنماهای اقتصادی برای فرزندان‌شان بدبین‌اند. فقط 37 درصد آمریکایی‌ها بر این باورند که فرزندان امروز وقتی بزرگ شوند، در وضعیت مالی بهتری نسبت به والدین خود قرار خواهند داشت. چنین احساسی از سال 2015 تقریباً بی‌تغییر مانده است. آمریکایی‌های 18 تا 29‌ساله به مراتب خوش‌بین‌تر از آمریکایی‌های بالای 50 سال هستند. اما حتی 49 درصد از 18 تا 29‌ساله‌ها بر این نظرند که وضعیت اقتصادی نسل آینده بدتر خواهد بود. آمریکایی‌های 50‌ساله و بیشتر به ویژه احساس منفی‌ای دارند: تنها 32 درصد می‌گویند وضع کودکان بهتر خواهد شد و 61 درصد مخالف این فکر می‌کنند. نگاه آمریکایی‌ها به آینده مالی کودکان امروز، مثل مورد وضعیت اقتصادی کنونی، بر حسب گرایش حزبی‌شان فرق می‌کند. جمهوریخواهان در این زمینه دچار شکاف هستند: 45 درصد آنها فکر می‌کنند وضع کودکان بهتر خواهد بود و 50 درصد برعکس. دموکرات‌ها و مستقل‌ها بدبین‌ترند: تنها حدود یک‌سوم دموکرات‌ها (33 درصد) و مستقل‌ها (36 درصد) می‌گویند کودکان امروز وقتی بزرگ شوند وضعیت مالی بهتری از والدین‌شان خواهند داشت. در کانادا، نسبت به آینده بدبین‌ترند. فقط 24 درصد باور دارند که وضع مالی کودکان امروز بهتر خواهد شد، رقمی که از سال 2015 بی‌تغییر مانده است. مثل آمریکا، در کانادا نیز 18 تا 19 ساله‌ها (32 درصد) نسبت به دورنماهای نسل بعدی، امیدوارتر از افراد 50‌ساله و بالاتر (20 درصد) هستند. طرفداران حزب لیبرال (33 درصد) تقریباً دو برابر بیشتر از طرفداران حزب محافظه‌کار (17 درصد) و حزب دموکرات نو (16 درصد) انتظار دارند که وضع مالی کودکان امروز در آینده بهتر از والدین‌شان شود.

اروپایی‌ها در حالی که نگاه‌شان به شرایط اقتصادی کنونی رو به بهبود است، همچنان نسبت به آینده اقتصادی کودکان امروز بدبین‌اند. به طور میانگین، تنها 30 درصد اروپایی‌ها بر این باورند که وقتی کودکان کشور رشد کنند، از نظر مالی وضع بهتری از والدین‌شان خواهند داشت. خوش‌بین‌تر از همه لهستانی‌ها هستند، که 48 درصدشان فکر می‌کنند وضع کودکان امروز در آینده بهتر خواهد بود. چنین اطمینانی نسبت به سال 2015، 14 درصد افزایش داشته است. همچنین، سوئدی‌ها (44 درصد) و مجارها (41 درصد) در میان امیدواران هستند. بدبین‌تر از همه فرانسوی‌ها هستند: تنها 9 درصد از آنها وضع کودکان امروز را در آینده بهتر می‌بینند. جوانان فرانسوی، آلمانی، اسپانیایی، سوئدی و بریتانیایی، مثل همتایان آمریکایی و کانادایی خود، نسبت به سالمندان، به آینده کودکان امروز امیدوارترند. با وجود این، جوان‌ترهای فرانسه و اسپانیا همچنان در مجموع بدبین هستند: تنها 15 درصد فرانسوی‌های 18 تا 29 سال و 29 درصد اسپانیایی‌های این بازه سنی، فکر می‌کنند کودکان امروز در آینده وضع مالی بهتری از والدین خود خواهند داشت. این رقم در سوئد 63 درصد و در آلمان 53 درصد است. در روسیه کسانی که فکر می‌کنند آینده کودکان امروز مثبت است 52 درصد و مخالفان آنها 24 درصد است. اکثریت جوانان روسیه امیدوارند (56 درصد).

نگاه‌های متضاد نسبت به آینده در آسیا-اقیانوسیه

در میان کشورهای مورد بررسی در منطقه آسیا-اقیانوسیه، دو دیدگاه بسیار متضاد درباره آینده مالی جوان‌ترین نسل جمعیت وجود دارد. اکثر هندی‌ها، فیلیپینی‌ها و اندونزیایی‌ها معتقدند که وقتی کودکان امروز بزرگ شوند، وضعیت بهتری از والدین خود خواهند داشت. اما اکثریت مردم کره‌جنوبی، استرالیا و ژاپن برعکس این فکر می‌کنند. به ویژه در هند مردم خوش‌بین هستند: 76 درصد آینده روشنی برای کودکان هندی می‌بینند. حدود سه‌پنجم فیلیپینی‌ها (61 درصد) و اندونزیایی‌ها (58 درصد) همین نظر را دارند. فیلیپینی‌های 30 تا 49‌ساله (65 درصد) خوش‌بین‌تر از هموطنان سالمندتر خود هستند. در نقطه مقابل، تقریباً از هر 10 ژاپنی (72 درصد) و استرالیایی (69 درصد) معتقدند که وقتی کودکان امروز بزرگ شوند، وضعیت مالی بدتری از والدین خود خواهند داشت. زنان ژاپنی و کره‌ای به ویژه نسبت به آینده مالی فرزندان خود نگران‌اند.

خوش‌بینی نیجریه‌ای‌ها و غنایی‌ها به آینده

تقریباً از هر 10 نیجریایی (72 درصد) و غنایی (63 درصد) هفت نفر بر این باورند که کودکان امروز آینده مالی روشنی دارند. غنایی‌های جوان‌تر مخصوصاً امیدوار و خوش‌بین‌اند و همین‌طور زنان نیجریایی. بیش از نیمی از سنگالی‌ها (54 درصد) نسبت به آینده اقتصادی کودکان کشورشان خوش‌بین‌اند. اما فقط 44 درصد از مردم آفریقای جنوبی و 34 درصد از کنیایی‌ها انتظار دارند وضع آینده کودکان‌شان بهتر از خودشان باشد. اهالی بالای 50 سال آفریقای جنوبی مخصوصاً در مقایسه با افراد 18 تا 29 ساله، ناامید هستند. در آمریکای لاتین، اکثریت شیلیایی‌ها (69 درصد) و برزیلی‌ها (56 درصد) انتظار آینده مالی روشن برای فرزندان خود دارند. به ویژه مردان شیلیایی خیلی خوش‌بین‌اند. تقریباً نیمی از ونزوئلایی‌ها (51 درصد) و سه‌پنجم کلمبیایی‌ها (59 درصد) و مکزیکی‌ها (62 درصد) معتقدند کودکان وضع بدتری از والدین‌شان خواهند داشت. مردم ترکیه و اسرائیلی‌ها، با نظر به اقتصاد کنونی‌شان، عمدتاً نسبت به آینده فرزندان‌شان خوش‌بین‌اند. 56 درصد از مردم ترکیه و 50 درصد از اسرائیلی‌ها باور دارند که نسل جوان‌تر آینده مالی بهتری از والدین خود خواهد داشت.