از زبان گرتا

یکی از نشست‌های مهم داووس 2020 با عنوان «جعل یک مسیر پایدار به سوی آینده مشترک» با حضور یکی از شناخته‌شده‌ترین چهره‌های محیط‌زیستی حال حاضر جهان یعنی گرتا تونبرگ جوان برگزار شد (البته گرتا تونبرگ در چند نشست دیگر نیز حضور داشت). گرتا دختر 17ساله سوئدی که به عنوان فعال محیط زیست و تغییرات اقلیمی نامش طی چند سال اخیر بر سر زبان‌ها افتاده است، می‌گوید دنیا در عمل تقریباً هیچ کاری در مورد تغییرات اقلیمی انجام نداده و وضع همچنان بد است. در این نشست به جز گرتای جوان، چهار نفر دیگر نیز حضور داشتند که آنها را معرفی می‌کنیم. سالوادور گومز کولن، موسس کمپینی به نام «نور و امید برای پورتوریکو» است.

او بر این عقیده است که سن کمش باعث نمی‌شود که نتواند روی دنیا تاثیر داشته باشد. زمانی که در سال 2017 طوفان پورتوریکو را به دردسر انداخت، او به این نتیجه رسید که کشورش تا چه اندازه به آب تمیز و برق نیاز دارد و سپس کمپین نور و امید برای پورتوریکو را تشکیل داد. این کمپین از زمان تاسیس، لامپ‌های خورشیدی و ماشین‌های شست‌وشوی زیادی را (ماشین‌هایی که با نیروی دست کار می‌کنند) به بیش از 3100 خانواده نیازمند در 16 منطقه پورتوریکو رسانده است. هدف اولیه او این بود که 100 هزار دلار پول از طریق کمپینش جمع کند اما توانست آن را به بیش از 175 هزار دلار برساند.

فرد دیگری که در این نشست حضور داشت، ناتاشا موانسا است. او مدیر اجرایی بنیاد «ناتاشا موانسا» است. ناتاشای جوان که در زامبیا به دنیا آمده و بزرگ شده، به عنوان خبرنگار، نویسنده حوزه کودکان و فعال و مدافع حقوق زنان و کودکان فعالیت می‌کند. او می‌گوید از اینکه به عنوان کسی شناخته می‌شود که توانسته جوانان را به سمت اقدامات مثبت سوق دهد، افتخار می‌کند. شخص دیگری که در این نشست حضور داشت، ادوارد فلسنتال بود. او سردبیر و مدیر ارشد اجرایی مجله تایم (TIME) است. فلسنتال دانش‌آموخته دانشگاه پرینستون و همچنین مدرسه حقوق دانشگاه هاروارد است. آدمن پلتیر نیز دختر جوان دیگری است که به عنوان فعال محیط زیست شناخته می‌شود و در این نشست حضور داشت. نام او از زمانی که تنها هشت سال داشت بر سر زبان‌ها افتاد. در ادامه خلاصه‌ای از آنچه در این نشست مطرح شد را با یکدیگر می‌خوانیم.

گرتا تونبرگ در جریان این نشست گفت که دیگر نیاز نیست نگران این باشم که اسمم در مورد مسائل تغییرات اقلیمی شنیده می‌شود یا نه؛ چراکه در حال حاضر همیشه این اتفاق می‌افتد.

این سخن دختر 17ساله سوئدی و فعال محیط زیست و تغییرات اقلیمی، حضار را به خنده انداخت اما به سرعت لبخندی که بر لب داشت، به یک پیام جدی تبدیل شد و گفت: «به‌طور کلی، علم و صدای جوانان در مرکز گفت‌وگوها نیست؛ و نیاز است که باشد. چراکه پای ما و آینده ما و نسل‌های بعدی در میان است؛ و البته کسانی که تا همین الان تحت تاثیر قرار گرفته‌اند.» گرتا تونبرگ اضافه کرد: «از آنجا که تولید جهانی دی‌اکسید کربن کاهش پیدا نکرده، پس یعنی تقریباً تا الان هیچ کاری انجام نشده است.» همان‌طور که گفتیم تونبرگ در این نشست با سه جوان دیگر (و البته سردبیر باسابقه نشریه تایم) همراه بود: سالوادور گومز کولن 16ساله، آدمن پلتیر 16ساله و ناتاشا موانسای 18ساله.

هر چهار جوان فعال محیط زیست از پلت‌فورمی که در اختیارشان قرار گرفته بود و صحنه مجمع جهانی اقتصاد به منظور تاکید روی آنچه بدان اعتقاد دارند استفاده کردند. تاکید روی اینکه همکاری با رهبران سیاسی باید به خود یک شکل معنادار بگیرد و فقط در حد تشریفات باقی نماند. آدمن پلتیر گفت: «حتی برای من، مردم در حال جایزه دادن به من هستند. من جایزه شما را نمی‌خواهم. اگر می‌خواهید به من جایزه دهید، به من کمک کنید که راه‌حل پیدا کنیم و به من کمک کنید که بتوانیم تغییر ایجاد کنیم.» پلتیر همچنین گفت که نقشی که او امروز ایفا می‌کند و پیش از او از سوی عمه‌اش (خاله‌اش) جوزفین ایفا می‌شده است، به این معناست که زمانی که قرار است تصمیم گرفته شود، او در این تصمیمات نقش داشته باشد.

گومز کولن در مورد تجربه‌هایش در حوزه توزیع صدها لامپ خورشیدی میان مردم پورتوریکو صحبت کرد؛ مردمی که بعد از طوفان برق نداشتند و این لامپ‌های خورشیدی به آنها کمک کرد که بتوانند زندگی کنند. او همچنین در مورد انعطاف‌پذیری جوانان و توانایی آنها برای بازگشت به شرایط عادی در زمان بلایای طبیعی حرف زد. او گفت: «در پورتوریکو، با همه سهم منصفانه‌ای که ما از بلایای طبیعی و بحران‌های سیاسی داشته‌ایم، دیده‌ایم که جوانان پا پیش گذاشته‌اند. در سراسر جهان، ما دیده‌ایم که نسل ما برای دنیایی که می‌خواهیم ببینیم و آن را تجربه کنیم پا پیش گذاشته‌اند و این در حالی است که حتی وقتی رهبران ما واقعاً اقدامی نکرده‌اند، ما در صحنه بوده‌ایم.» او ادامه داد که «ما 5، 10 یا 20 سال منتظر نمی‌مانیم که کاری را که می‌خواهیم نتیجه آن را ببینیم، انجام دهیم. ما آینده جهان نیستیم، بلکه ما زمان حال هستیم. ما اکنون اقدام می‌کنیم و عمل می‌کنیم. ما بیشتر از این منتظر نمی‌مانیم.»

موانسا، روزنامه‌نگار و فعال حقوق زنان نیز تاکید کرد که میدان دادن به جوانان در تصمیم‌گیری تا چه اندازه از اهمیت برخوردار است. او گفت: «جوانان دیگر فقط به چشم جوان دیده نمی‌شوند! ما در واقع در کل سیستم حضور داریم و از ما پرسیده می‌شود که می‌خواهیم چه کار کنیم.» موانسا ادامه داد: «نسل قدیمی‌تر تجربه بسیار زیادی دارد، اما ما ایده داریم، ما انرژی داریم و برای مشکلانی که در حال حاضر با آنها روبه‌رو هستیم راه‌حل داریم. ما همچنین برای مشکلاتی که در آینده قرار است پیش بیاید راه‌حل داریم.»

همچنین گومز کلن بعد از صحبت‌های موانسا مجدداً بحث را در دست گرفت و گفت: «من فکر می‌کنم که مردم نیاز دارند در این مورد که ما چگونه می‌توانیم جهانمان را به‌جای بهتری برای زندگی (برای هر کس) بدل کنیم شروع به فکر کردن کنند. مردم نیاز دارند به این فکر کنند که ما، شهروندان دنیا هستیم.»

تونبرگ نیز از فرصت استفاده کرد و به رهبران دنیا یادآوری کرد که داده‌ها نشان می‌دهد افزایش دمای جهان به اندازه 5 /1 درجه سانتی‌گراد باعث خواهد شد که سیاره زمین، بدترین اثرات تغییرات اقلیمی را به خود ببیند. گزارشی که تونبرگ به آن اشاره کرد می‌گوید چنانچه تولید گازهای گلخانه‌ای به همین شکل ادامه یابد، تا سال 2030 دمای جهان می‌تواند 5 /1 درجه سانتی‌گراد افزایش یابد.