رابطه پیرشدن جمعیت و نرخ بهره
تحولات جمعیتی روندهای جهانی را برعکس خواهد کرد
بر اساس پژوهش جدیدی که از سوی اقتصاددانان بانک تسویهحسابهای بینالملل انجام شده، جمعیت رو به پیری در چین و اروپا آماده است تا با جهش ناگهانی نرخ بهره، اقتصاد جهانی را دگرگون سازد.
بر اساس پژوهش جدیدی که از سوی اقتصاددانان بانک تسویهحسابهای بینالملل انجام شده، جمعیت رو به پیری در چین و اروپا آماده است تا با جهش ناگهانی نرخ بهره، اقتصاد جهانی را دگرگون سازد. چارلز گودهارت و مانوی پرادان، در مقاله جدیدی که از سوی بانک تسویهحسابهای بینالملل منتشر کردهاند نمایی گسترده از چشمانداز اقتصادی آینده را به تصویر کشیدهاند. در این مقاله، استاد اقتصاد دانشگاه لندن و اقتصاددان سابق مورگان استنلی این دیدگاه عمومی را که پیرشدن جمعیت موجب کندی رشد اقتصادی و پایینآمدن نرخ بهره میشود به چالش کشیدند. این پژوهش در تضاد با مدلهای مورد استناد فدرالرزرو است که در آنها نرخهای واقعی متناسب با تورم در ارتباط ذاتی با رشد بالقوه نشان داده شده است. گودهارت و پرادان در این پژوهش نوشتهاند: «ما نقطه بهینه منحنی جمعیتی را پشت سر گذاشتهایم، نرخ بهره واقعی تعادلی و تورم احتمالاً قبلاً به سقوط خود پایان دادهاند. با وخیمترشدن ساختار جمعیتی، کندی رشد و نرخ پایین تورم ممکن است مشکلات اقتصادی آینده، در حال حاضر تشدید شوند. سه دهه یورش کارگران جدید آسیایی و بازارهای نوظهور دیگر موجب شد تا سرمایهگذاران اوراق قرضه به لطف رشد قیمتی پایین از بازگشت سرمایه بالا سود ببرند و همین موضوع یک نقطه بهینه برای مالکان سرمایهای ایجاد کرده بود، شرایطی که حالا در حال برعکسشدن است. اما روند جمعیتی به یک نیروی محرک برای ارزش نیروی کار و سرمایه در سراسر اقتصادهای بزرگ تبدیل شده و جمعیت در حال پیرشدن به نوبه خود نرخهای پسانداز را کاهش داده و کاهش هزینههای سرمایهگذاری را جبران میکنند، هزینههایی که با کاهش تقاضا تمایل به سقوط دارند. این پویایی باید منجر به افزایش هزینههایی موثر سرمایه یا نرخهای واقعی بهره شود . این تحلیل نویسندگان دقیقاً مخالف دیدگاه پژوهشگران فدرالرزرو است که معتقدند نرخهای واقعی در میان رشد بالقوه ضعیف همچنان پایین خواهد ماند. دلیل اصلی اینکه گودهارت و پرادان معتقدند کارگران نرخ پسانداز خود را در زمانی که هنوز به عنوان نیروی کار مشغولند، تعدیل میکنند این است که آنها انتظار دارند یک شبکه اجتماعی امن در اقتصادهای پیشرفته باقی خواهد ماند. چنین موضوعی انگیزه کارمندان را برای افزایش پساندازهای خود کاهش میدهد و موجب خرج سریع پساندازها بهمحض بازنشستگی میشود. چندین نظر مقابل با این دیدگاه وجود دارد. یکی از این نگاهها شامل نیاز مداوم پساندازکنندگان به داراییهای امن است که تقاضا را برای اوراق بدهی با نرخ بالا تقویت کرده و بازده سرمایهگذاریها را محدود میکند. با وجود این، اگر جوانان شروع به مبارزه در بازار کار کنند، قدرت خرید مصرفکنندگان بازنشسته تضمین نمیشود، این در حالی است که نوآوریهای تکنولوژیک ممکن است چشمانداز بهرهوری و نرخها را کاملاً تغییر دهد.