اینفوگرافی
همسایهها
چرا تفاوت دو کره از زمین تا آسمان است؟
زمانی یک سرزمین واحد و مردمی زیر لوای یک حاکمیت بودند و اکنون تنها مفهوم مشترکشان مرزی است که آنها را از هم جدا کرده است.
زمانی یک سرزمین واحد و مردمی زیر لوای یک حاکمیت بودند و اکنون تنها مفهوم مشترکشان مرزی است که آنها را از هم جدا کرده است. مردم کره شمالی و کره جنوبی که تا زمان جنگ دوم جهانی در شبهجزیره کره مردمی تکملتی بودند، در نتیجه مداخلات کشورهای قدرتمند بیگانه که همواره در سرنوشت مردم کره اثرگذار بودهاند مانند ژاپن، روسیه و چین و البته ایالات متحده آمریکا، در سال 1945 جدا شدند. کشور شمالی با حمایت اتحاد جماهیر شوروی حکومتی کمونیستی (کره شمالی بعداً این کلمه را حذف کرد چون حاکمان مستبد بهتدریج هر نشانهای از اثرپذیری از دیگری را حذف میکنند حتی اگر کاملاً در مسیر او باشند) تشکیل داد و کشور جنوبی با حمایتهای آمریکا و غرب به سوی حکومتی دموکراتیک و آزاد رفت. حالا بعد از گذشت دههها و کاهش مداخلات به صورت پیشین (گرچه حمایتهای ضمنی و نظامی آمریکا و روسیه همچنان ادامه دارد) مردم دو ملت سرنوشتی کاملاً متفاوت پیدا کردهاند.
مردم کشور شمالی، در زیر نظارت سنگین و همهجانبه حکومت، بدون هرگونه حق مخالفت، اعتراض یا حتی انتخابی زندگی سختی دارند. کشوری که بخش اعظم منابع اندکش را صرف هزینههای نظامی میکند، مردم با حداقل دستمزد برای دولت کار میکنند، رهبرانشان را میپرستند و هر امری از سوی آنان بهمثابه دستوری تخطیناپذیر است.
در بخش جنوبی اوضاع متفاوت است. اقتصاد آزاد رقابتی، کره جنوبی را به کشوری پیشرو مبدل کرده است. مردم در رفاه نسبی به سر میبرند و کره جنوبی در برخی صنایع مانند کشتیسازی حرف اول را در دنیا میزند. مردمش آزادانه کار و فعالیت میکنند، از امکانات دنیای مدرن بهرهمند هستند و احتمالاً دلسوزی زیادی برای خویشان و همخونان خود در نیمه شمالی دارند. در عین حال از وجود حاکمان مستبد کره شمالی در هراساند. حاکمانی که هر آن ممکن است در تصمیمی دیوانهوار موشکها و کلاهکهایشان را سمت یک مرز و بوم نشانه روند.
تفاوت دو کره در هر حوزهای اعم از سیاسی، اقتصادی، اجتماعی از زمین تا آسمان است. این همه تفاوت نتیجه چیست؟ قاعدتاً دلایل و ریشههای زیادی برای این تمایزها میتوان یافت اما احتمالاً شاخصترینش آزادی است. پیشرفت کره جنوبی معجزه آزادی است و فلاکت کره شمالی نتیجه بسته بودن کامل جامعه. فقط برای نمونه میتوان اشاره کرد که کره جنوبی در شاخص آزادی اقتصادی رتبه 23 را در میان 180 کشور جهان دارد و جایگاه کره شمالی همان رتبه 180 است.