رئیس‌جمهوری آینده کشور باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد؟
مصائب رئیس‌جمهور بودن
دو دوره ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد، دست‌کم این حسن را داشته است که کسانی که آگاهانه جریان امور کشور را نظاره‌گر بوده‌اند اکنون در تشخیص ویژگی‌های یک رئیس‌جمهوری اصلح درنمانند. به راستی، فردی که قرار است، بر مسند ریاست‌جمهوری ایران بنشیند باید از چه ویژگی‌هایی برخوردار باشد؟
دو دوره ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد، دست‌کم این حسن را داشته است که کسانی که آگاهانه جریان امور کشور را نظاره‌گر بوده‌اند اکنون در تشخیص ویژگی‌های یک رئیس‌جمهوری اصلح درنمانند. به راستی، فردی که قرار است، بر مسند ریاست‌جمهوری ایران بنشیند باید از چه ویژگی‌هایی برخوردار باشد؟
سرانجام روز ثبت نام از نامزدهای انتخابات دوازدهم ریاست‌جمهوری فرا رسید و جریان‌های سیاسی کشور نیز پس از کش و قوس‌های فراوان کاندیداهای مورد نظر خود را راهی وزارت کشور کردند. در نهایت نام شش کاندیدا از میان 1636 نامزد گمنام و نام‌آشنا بیرون آمد. حال پرسشی که احتمالاً ذهن اغلب ایرانیان را به خود مشغول کرده، این است که کدام یک از این کاندیداها ویژگی‌های لازم برای حل چالش‌های معتنابه کشور در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و البته بین‌المللی را داراست. بر کسی پوشیده نیست که دولت یازدهم توانسته است، دستاوردهای چشمگیری را طی چهار سال گذشته در همه این حوزه‌ها کسب کند؛ چنان که آمارهای رسمی گواهی می‌دهند که حسن روحانی و تیم همراه او، این چهار سال را درحالی به پایان رسانده‌اند که کاهش تورم تا سطح تک‌رقمی 7 /8 درصد در بهمن‌ماه 1395، ثبات نسبی نرخ ارز در شرایط ثبات اقتصادی، بهبود رشد اقتصادی در سال 1393 و به‌ویژه در سال 1395 و افزایش 700 هزار شغل در دوسال منتهی به تابستان 1395 و رفع تحریم‌های اقتصادی تحقق یافته است. اینها تنها بخشی از برونداد فعالیت دولت یازدهم بوده و سایر بخش‌ها نیز همچون عرصه اقتصاد از تدبیر و عملکرد این دولت منتفع شده‌اند. اما کدام کاندیدای ریاست‌جمهوری می‌تواند این مسیر را تداوم بخشیده و بحران‌های باقی‌مانده دیگر را با همین سرعت خنثی کند؟ کاندیداهایی که گویی جز تخریب رقیب و سر دادن شعارهای پوپولیستی، برنامه دیگری برای روزهای پیش رو و حتی سال‌های پیش رو در دست ندارند. مشخص نیست آنها برای بیکاری، رکود، برای هوایی که بسیار آلوده است یا کاهش منابع آب که بحران‌زا شده است، برای کاهش آسیب‌های اجتماعی یا حل بحران‌های بین‌المللی چه نقشه‌ای در سر دارند؟ اساساً چه کسی از میان کاندیداهای موجود قابلیت حل این مسائل را دارد؟
البته این مساله از زاویه‌ای دیگر نیز قابل بررسی است؛ اکنون می‌توان دو سناریو را در نظر گرفت؛ سناریوی نخست اینکه، ریاست‌جمهوری حسن روحانی برای چهار سال دیگر ادامه یابد و سناریوی دوم اینکه فرد جدیدی، کرسی ریاست‌جمهوری را تصاحب کند. احتمالاً چنانچه روحانی در «پاستور» ماندگار شود، به دلیل آنکه دیگر بیم ریزش آرا در انتخابات بعدی را نخواهد داشت، شهامت بیشتری برای اصلاح امور به خرج خواهد داد. اما اگر فرد دیگری این بار، ردای ریاست‌جمهوری را بر تن کند، برای حفظ پایگاه مردمی خویش، محافظه‌کاری پیشه خواهد کرد و در این صورت، تردیدی نیست که حرکت به سوی رشد و توسعه نیز با کندی مواجه خواهد شد. دانستن ویژگی‌های رئیس‌جمهوری آینده از آن جهت حائز اهمیت است که این ویژگی‌ها، تعیین‌کننده رسالت و اولویت‌های دولت آینده خواهد بود.
