خاکریز آخر

«نوه‌ها چگونه بازی را به پدربزرگ‌ها باختند؟» این پرسش در فصل پرونده‌ها در گزارشی که با مشورت نیما نامداری، نوشته شده، پاسخ داده شده است. او توضیح داده که نوه‌ها چگونه بازی تقسیم منابع را به پدربزرگ‌ها باختند؟ چرا می‌گوییم پدربزرگ‌ها، منابعی را که متعلق به نوه‌هاست مصرف کرده‌اند؟ خط فقر مرزهای 30 میلیون تومان را رد کرده، اسب سرکش تورم در مرزهای 30 درصد و 40 درصد همچنان می‌تازد، سهم فارغ‌التحصیلان دانشگاهی از شوره‌زار بیکاری از 50 درصد عبور کرده و بدتر از همه، نااطمینانی‌ها، چشم‌انداز پیش‌رو را تیره و تار کرده‌اند. همچنین در این پرونده با زهرا کریمی درباره زندگی و کسب‌وکار نسل جوان گفت وگو شده که او توضیح داده است: جوانان امروزی اصلا درآمد قابل اتکایی ندارند که بدون کمک خانواده بتوانند زندگی یک خانواده را تامین کنند. اگر این جوانان، کاری هم داشته باشند، احساس عدم اطمینان نسبت به آینده، خود یک مانع بسیار بزرگ بر سر راه ازدواج است. 

پرونده دیگر این فصل به این پرسش پاسخ می‌دهد که «ناترازی‌های اقتصادی چه اثری روی نسل آینده می‌گذارد؟» بهرنگ کمالی، عضو هیات علمی دانشگاه خاتم در این گزارش گفته است: اقتصاددانان درباره ناتراز‌ی‌های اقتصادی زیاد سخن می‌گویند اما کمتر درباره ریشه‌های اقتصاد سیاسی ناترازی‌ها سخن می‌گویند. به طور مثال ریشه ناترازی انرژی در راهبرد غلط «عدالت اجتماعی» است. چنانکه مسعود نیلی توضیح می‌دهد: «نظام حکمرانی در کشور ما در این اندیشه است که رفاه معیشتی یاران های برای مردم با محوریت دولت فراهم کند؛ یعنی مردم بدانند رفاهشان را از دولت دارند و مالِ خودشان نیست. در این گزارش همچنین مهدی فیضی درباره آثار ناترازی‌ها بر نسل‌های آینده گفته است: رسما داریم حق نسل‌های آینده را زودتر از موعد پیش‌برداشت می‌کنیم که به تعبیری، دست بردن در جیب فرزندان خودمان است و از نظر اخلاقی هم مذموم شمرده می‌شود.