تله امید

رقابت‌های یازدهمین دوره انتخابات مجلس به پایان رسید و به زودی نتایج رقابت‌ها مشخص خواهد شد. بررسی شعارها و برنامه‌های اقتصادی گروه‌های حاضر در این دوره از انتخابات نشان می‌دهد که هیچ‌کدام از گروه‌ها برنامه‌ای متناسب با وضعیت نگران‌کننده اقتصاد کشور ندارند. مرور شعارهای مطرح‌شده در انتخابات این احتمال را تقویت کرده است که نمایندگان مجلس آینده بیشتر بر شعارهای مردم‌پسند معیشتی و مخالفت با دولت متمرکز شده‌اند و هیچ برنامه مشخصی برای اصلاحات اقتصادی ندارند.

ترکیب این مجلس هرچه باشد از نظر اقتصاددانان باز هم از ناحیه مجلس کاری برای اصلاح اقتصاد انجام نخواهد شد و برعکس ممکن است از این ناحیه، فشار بیشتری بر ابرچالش‌های اقتصادی وارد شود.

این در حالی است که دردهای مزمن و ابرچالش‌های ماندگار، محیط ناامن اقتصاد کلان، وضعیت نگران‌کننده درآمدهای نفتی، عدد بزرگ و نگران‌کننده کسری بودجه و کاهش شدید رشد اقتصادی و افت قابل توجه سرمایه‌گذاری، اقتصاد ایران را در معرض وقوع اتفاقات بسیار نگران‌کننده در سال 1399 قرار داده است نمی‌توان برای اقتصاد ایران در سال آینده وضعیت امیدوارکننده‌ای متصور شد. ابرچالش‌ها در حال تبدیل شدن به مسائل امنیت ملی هستند و ظرفیت سیاسی و اجتماعی دولت برای ایجاد اصلاحات محدود است. مساله نگران‌کننده این است که به زودی نه‌تنها کار برای دولت که برای کل حاکمیت هم سخت خواهد شد. اقتصاددانان معتقدند در وضعیت فعلی ضروری است که قوای سه‌گانه و نیروهای سیاسی کشور در زمینه حل و فصل ابرچالش‌های اقتصادی حداکثر همگرایی را داشته باشند. اما به نظر می‌رسد چنین شرایطی مهیا نیست. ظرفیت‌های دولت و قوه قضائیه بر همه ما روشن است و نمی‌شود به آن امید بست. دوره مجلس فعلی نیز که امید به اصلاح اقتصادی را به ناامیدی وصل کرد، به پایان رسیده است. در این شرایط اگر اندک امیدی به بهبود وضع موجود داشته باشیم، ناچاریم بگوییم نقش مجلس یازدهم در آینده کشور مهم و حیاتی است و شاید از این مجلس کاری برآید. در این پرونده می‌کوشیم این موضوع را بررسی کنیم که مهم‌ترین ماموریت‌های مجلس جدید چیست و خطر گرفتار شدن در کدام تله‌ها برای این مجلس جدی‌تر است؟