جلسات پایان‌ناپذیر

دولت با تصمیم عاجلی که در مورد نرخ ارز گرفته، مجبور شده است هر روز جلساتی برای تدوین بخشنامه و دستورالعمل، جلساتی برای رفع مشکلات بخشنامه‌ها و دستورالعمل‌های صادرشده و ابلاغ مجدد آنها و احتمالاً جلساتی برای بررسی آثار این بخشنامه‌ها و دستورالعمل‌ها بگذارد. تصمیم دولت اگرچه گفته می‌شود به دلیل وضعیت بازار ناگزیر بوده اما تعمیم دادن  این تصمیم برای کلیه مصارف ارزی و حذف بازار آزاد و ثانویه باعث شد که حالا برای هر نیازی در حد چند صد دلار نیز باید جلسه تشکیل و دستورالعمل صادر شود.

در یکی از همین جلسات ستاد اقتصادی ساماندهی مسائل ارزی، که خود عنوان نسبتاً جدیدی در جلسات متعدد دولتی است، معاون اول رئیس‌جمهور اعلام کرد که دولت اجازه نمی‌دهد زندگی میلیون‌ها ایرانی متاثر از نوسانات ارزی شود و از سوی برخی افراد سودجو آسیب ببیند.

با این حال احتمالاً مهم‌ترین تصمیم این نشست مربوط به پرداخت مابه‌التفاوت 400 تومانی به ازای هر دلار برای واردات دارو بود تا قیمت دارو افزایش پیدا نکند، این تصمیم اگرچه احتمالاً نیتی خیرخواهانه دارد، اما نتیجه مشخص آن شکل‌گیری مباحثی روی این مسائل است که چه داروهایی در این فهرست جای می‌گیرند و چه کسانی می‌توانند این داروها را وارد کنند؛ یا اینکه شیوه ورود، نظارت، توزیع و البته تسویه حساب دولت با واردکننده چگونه خواهد بود. آیا فردا صف طلبکاران واردکننده دارو در برابر دولت شکل می‌گیرد، مثل همین حال حاضر و مطالبات بالای کنونی واردکنندگان دارو و تجهیزات پزشکی، یا اینکه رانت قابل توجهی برای برخی اشخاص حقیقی و حقوقی شکل می‌گیرد. مساله این است که هر گونه دخالت دولت برای بهبود اوضاع، منجر به ایجاد شکاف‌ها و نقصان‌های دیگری می‌شود که باز باید برای آن هم دولت ورود کند. فعلاً این جلسات را پایانی نیست و دولتمردان حداقل در کوتاه‌مدت، تا زمانی که خود بتوانند تصمیم عاجل‌شان را اصلاح کنند باید کفش آهنی به پا کنند و در این جلسات حاضر شوند. باید امیدوار بود که دولتمردان بدانند این تصمیمات باید برای کوتاه‌مدت باشد.