خواب خرگوشی
چرا اهمیت مسائل محیط‌زیستی درک نمی‌شود؟
سیاستمداران در سال‌های گذشته به نشانه‌های بیماری محیط‌زیست ایران بی‌توجهی کرده‌اند و امروز بخش‌های زیادی از کشور برای یک زندگی عادی، غیرقابل سکونت شده است. دو دهه پیش نگران کمبود آب و تشدید خشکسالی و استفاده بی‌رویه از منابع آبی کشور بودیم و امروز برای نفس کشیدن، هوا نداریم. سوال این است که چرا به هشدارهای محیط‌زیستی بی‌توجهی می‌شود؟ این روزها شمار زیادی از شهرهای ایران درگیر پدیده ریزگرد شده‌اند. این پدیده، اغلب استان‌ها و شهرهای بزرگ ایران را درگیر کرده است. فعالان محیط‌زیست همواره نسبت به وقوع بحران‌های زیست‌محیطی هشدار داده‌اند اما به خاطر نداریم که سیاستگذاران به این هشدارها توجهی کرده باشند.
از سوی دیگر به نظر می‌رسد در فضای دانشگاهی و رسانه‌ای کشور هم آن‌گونه که شایسته است به این پرداخته نشده که بر محیط‌زیست کشور چه می‌گذرد؟ به عبارت دیگر به نظر می‌رسد، اهمیت مسائل محیط‌زیستی هنوز ادراک نشده است. اکنون برای جغرافیای ایران زمین احتمال وقوع فجایع پیاپی محیط‌زیستی در آینده‌ای نه‌چندان دور مطرح می‌شود در حالی‌که سطح نگرانی‌ها دست‌کم در فضای رسمی کشور به گونه‌ای است که گویی اقلیم ایران درگیر هیچ مخاطره زیست‌محیطی نبوده و نیست. در این پرونده می‌خواهیم ببینیم که چرا مسوولان امر دغدغه زیست‌محیطی ندارند؟ در این شرایط وظیفه جامعه مدنی، اقتصاددانان و روزنامه‌نگاران چیست؟ و تبعات این خواب خرگوشی برای کشور چیست؟
