مردان در معرض خطر
تنها سه درصد از مردان ایرانی هیچ عامل خطری در شیوه زندگی ندارند
سخنگوی وزارت بهداشت در یک نشست خبری اعلام کرد: فقط سه درصد مردان ایرانی هیچ عامل خطری در شیوه زندگی ندارند، نیمی از مردان دچار چاقی و اضافه وزن هستند و همچنین چاقی شکمی در مردان بالاتر از زنان است. به گفته ایرج حریرچی 89 درصد مردان الگوی نامناسب تغذیهای داشته و مصرف میوه و سبزیجات را به صورت روزانه ندارند.
سخنگوی وزارت بهداشت در یک نشست خبری اعلام کرد: فقط سه درصد مردان ایرانی هیچ عامل خطری در شیوه زندگی ندارند، نیمی از مردان دچار چاقی و اضافه وزن هستند و همچنین چاقی شکمی در مردان بالاتر از زنان است. به گفته ایرج حریرچی 89 درصد مردان الگوی نامناسب تغذیهای داشته و مصرف میوه و سبزیجات را به صورت روزانه ندارند. همچنین 31 درصد فعالیت بدنی نامناسب دارند، 20 درصد روزانه سیگار میکشند، 13 درصد قند خون بالا دارند و 25 درصد نیز کلسترول بیش از حد طبیعی را دارا هستند. طبق گزارش خبرگزاری فارس، سخنگوی وزارت بهداشت با بیان اینکه مردان دو برابر بیشتر از زنان به دلیل حوادث رانندگی فوت میکنند و سهچهارم فوت حوادث مربوط به این افراد است، گفت: 90 درصد موارد مرگ و میر ناشی از جنگ، نزاع و درگیری مربوط به مردان بوده و 50 تا 74سالگی احتمال مرگ زنان 30 درصد و برای مردان 40 درصد است.
او همچنین اعلام کرد: در 67 فاکتور تهدیدکننده سلامت، 60مورد آن در مردان بیشتر است و از 37 سرطان شایع 32 مورد آن در مردان بیشتر به وقوع میپیوندد. حریرچی افزود: 95 درصد حوادث شغلی منجر به مرگ در مردان بوده و 76 درصد حوادث غیر منجر به مرگ نیز در همین افراد است. سخنگوی وزارت بهداشت گفت: مرگ ناشی از استعمال سیگار در مردان سه برابر زنان و سوختگی آنها 7 /4 برابر زنان بوده و برق هفت برابر و غرقشدگی شش برابر بیشتر جان مردان را میگیرد. او ادامه داد: مسمومیت ناشی از منواکسیدکربن در مردان سه برابر بیشتر از زنان است. مردان به طورکلی کمتر به پزشک مراجعه میکنند و کمتر به دستورات پزشک توجه دارند.
سخنگوی وزارت بهداشت نسبت به مصرف بالای شکر در کشور نیز هشدار داد و گفت: میزان مصرف این ماده در کشور ما نسبت به کشورهای همسایه بیشتر بوده و این در حالی است که باید شکر را به عنوان کالای آسیبرسان سلامت بشناسیم. او ادامه داد: یکی از مهمترین کالاهای آسیبرسان مجاز شکر بوده که حتی از مصرف چربی هم بدتر است، بنابراین باید تصمیمگیری در مورد مواد غذایی آسیبرسان به مردم انجام شود البته در این زمینه تنها نباید به وظیفه وزارت بهداشت توجه کرد.