شاگرد برجسته مودیلیانی

ژاک دریزه، اقتصاددان بلژیکی است که به دلیل کمک‌هایش به نظریات اقتصادی، اقتصاد‌سنجی و همچنین پیشگامی‌اش در حوزه اقتصاد سیاسی شناخته شده است. دریزه اولین رئیس انجمن اقتصادی اروپا در سال 1986 و رئیس جامعه اقتصادسنجی در سال 1970 بود. او پدر پنج پسر بود که یکی از آنها - ژان دریزه - اقتصاددان است و به خاطر کارش روی فقر و گرسنگی در هند، شناخته شده است. برخی از کارهای ژان دریزه نیز با همکاری آمارتیا سن انجام شده است. پسر دیگرش خاویر دریزه نیز در دانشگاه UCLA استاد بازاریابی است.
ژاک دریزه در سال 1929 در بلژیک متولد شد. مدرک کارشناسی اقتصادش را از دانشگاه لیژ و سپس دکترایش را از دانشگاه کلمبیا گرفت و موضوع پایان‌نامه‌اش «تصمیم‌گیری انفرادی در شرایط عدم اطمینان نسبتاً کنترل‌شده» بود. او پس از اولین شغل آکادمیک‌اش در دانشگاه «کارنگی ملون» در پیتسبورگ، در سال 1958 به دانشگاه کاتولیک دلووین پیوست. او همچنین در دانشگاه‌های نورث‌وسترن، شیکاگو و کورنل تا پیش از بازنشستگی خود در سال 1989 کار کرد. پس از بازنشستگی اسمی‌اش او همچنان در عرصه تحقیق فعال باقی ماند.

بسط‌ها و توسعه‌های انجام‌گرفته از سوی دریزه
تلاش علمی دریزه در حوزه علم اقتصاد به ترکیب ارتباط‌های سیاستی و تکنیک‌های ریاضی انجامید: «در واقع مدل‌ها اساساً در اقتصاد همان نقش مدل‌ها در مد را بر عهده دارند. نقشی مفید اما خطرناک چرا که آنچه طراح در ذهن داشته ممکن است با آنچه مدل ارائه می‌دهد متفاوت باشد و همچنین مشتریان نباید فراموش کنند که مدل کارآمدتر از چیزی است که در واقعیت اتفاق می‌افتد.»

اقتصاد بیمه و عدم اطمینان
1- ترجیحات وابسته به وضعیت طبیعت: از میان بازی‌های استراتژی و بازی‌های علیه طبیعت، حالت میانه‌ای وجود دارد که در آن تصمیم‌گیر با عدم اطمینانی روبه‌روست که نسبتاً قابل کنترل است.
2- تمایل به پرداخت: با توجه به ترجیحات وابسته به دولت و مخاطرات اخلاقی، یکی از علایق دیرینه اقتصاددانان ارائه برنامه‌ای برای تامین امنیت بوده است. به طور مثال، سرمایه‌گذاری در تامین امنیت جاده‌ها که موجب حفظ جان انسان‌ها می‌شود. در این حوزه ژاک دریزه در سال 1962رویکرد «تمایل به پرداخت» را معرفی می‌کند که در حال حاضر به طور گسترده‌ای پذیرفته شده است.
3- مقالاتی درباره تصمیم‌گیری اقتصادی در شرایط عدم اطمینان:فعالیت ژاک دریزه درباره عدم اطمینان در اقتصاد در مجموعه مقالات او که در سال 1987 در کتابی تحت عنوان «مقالاتی درباره تصمیم‌گیری اقتصادی در شرایط عدم اطمینان» منتشر شده، جمع‌آوری شده است. این کتاب در هفت بخش مباحث: نظریه تصمیم‌گیری، تخصیص بازار، مصرف، تولید، شرکت در بازارهای ناقص، نیروی کار و تصمیم‌گیری‌های عمومی را پوشش می‌دهد.

اقتصاد تعادل عمومی به همراه سهمیه‌بندی قیمتی: تعادل دریزه
تلاش‌های علمی دریزه در این حوزه شامل موارد زیر است:
1- انعطاف‌ناپذیری قیمت: در اوایل دهه1970، با توجه به نقش بالقوه انعطاف‌ناپذیری قیمت‌ها برای بالا بردن بهره‌وری ریسک، دریزه تصمیم گرفت تعادلی را با توجه به محدودیت کالا و انعطاف‌ناپذیری قیمت، تعریف کند و به مطالعه خواص آنها در چارچوب یک تعادل عمومی بپردازد. در مقاله او که در سال 1975 تحت عنوان «تعادل دریزه» نوشته شد، تنها زمانی عرضه محدود شده است که قیمت‌ها در جهت کاهش یافتن، چسبندگی دارند.
2- پیامدهای کلانی که حوزه اقتصاد خرد دارد: همزمان با دریزه، ژان پاسکال بناسی (1975) و ایو یونس (1975) نیز به بیان رویکردهای خود از زاویه کلان اقتصادی در مورد مساله‌ای مشابه با آنچه دریزه به بیان آن پرداخته بود، روی آوردند که شامل حوزه محدودتر قیمت‌های ثابت می‌شد.
3- تعادل عرضه محدود: گام‌های بعد در حوزه تحقیقات نظری با کار جان رابرتز بر روی تعادل عرضه محدود در قیمت‌های رقابتی شروع شد و سپس با تز ارائه‌شده از سوی ژان ژاک هرینگز در دانشگاه تیلبرگ (1987) پیگیری شد.
4- افزایش بازده، اثرات خارجی و عدم تحدب‌ها: شروع بسط و توسعه نظریه تعادل عمومی برای اقتصادهایی که مجموعه‌های تولید آنها غیرمحدب است -‌که در آنها بنگاه‌ها از قواعد قیمت‌گذاری به خوبی تصریح‌شده پیروی می‌کنند‌- با مقاله‌ای بود که از سوی دیرکر، گسنری و نیوفایند (Dierker, Guesnerie and Neuefuind) در سال 1985 میلادی در مجله اکونومتریکا منتشر شد.
5- بازارهای ناقص و پول
6- تئوری شرکت

ژاک دریزه در زمینه مالیه و تنوع ریسک در یک سخنرانی عمومی که درباره «سرمایه انسانی و ریسک‌‌گریزی» انجام داد، ایده نوآورانه‌ای درباره «قراردادهای ضمنی نیروی کار» و درباره انعطاف‌ناپذیری دستمزدها و مزایای بیکاری مطرح کرد: کارگران نمی‌توانند از ریسک‌هایی که در مدت بیکاری باید متحمل شوند، آگاهی یابند. تسویه رقابتی بازار آنی نیروی کار نقطه بهینه دوم را ایجاد نمی‌کند. چسبندگی قیمت‌ها و مزایای بیکاری موجب بهبود شرایط می‌شود. این سخنرانی موجب گسترش چنین مفهومی به طور غیر‌مستقیم شد و نتیجه این شد که با ارجاع خاص به بازارهای کار اعتبار کلی‌تری یافت. آنچه ممکن است مخصوص بازار کار باشد، احتمال واقع‌بینانه کنترل حداقل دستمزد و سازماندهی بیکاری است. تجزیه و تحلیل‌ها حاکی از آنند که این ادعا که انعطاف‌پذیری دستمزد کارآمد است برای اثبات نیاز به مدرک دارد. پس از ظهور بیکاری در دهه70 در اروپا، ژاک دریزه با همکاری فرانکو مودیلیانی بر روی سیاست‌های اقتصاد کلان کار کردند که نتیجه آن مقاله‌ای شامل نوآوری‌های روش‌شناختی بود. در دهه80 و اوایل دهه90 دریزه درباره سیاستگذاری به اظهار نظر پرداخت. در مبارزه برای سیاست‌های دوطرفه تحریک تقاضا و بازسازی عرضه (این سیاست‌های دوطرفه متفاوت از سیاست‌های مکتب کینزی ارتدوکس و کینزی‌های جدید است) مقالاتی نوشت. او همراه با ادموند مالینواد، گروهی متشکل از 13نفر از اقتصاددانان فرانسوی و بلژیکی را سازماندهی کرد که درباره «رشد و بیکاری» تحقیقاتی انجام دادند. این مقاله برنامه‌های کاهش دستمزد را در چند کشور تحت تاثیر قرار داد. ژاک دریزه به تاسیس چندین موسسه و نهاد مختلف برای تحقیقات اقتصادی در اروپا کمک کرد که از آن جمله می‌توان به مرکز تحقیق عملیاتی و اقتصادسنجی CORE و انجمن اقتصادی اروپا EEA اشاره کرد. انجمن CORE در سال 1966 تاسیس شد و به سرعت به یک موسسه تحقیقاتی پیشرو و بین‌المللی تبدیل شد. ژاک دریزه موسس، مدیر و اولین رئیس این موسسه برای یک مدت طولانی بود. ارتباطات خارجی او در جمع‌آوری کمک‌های مالی برای موسسه و در جذب اعضای خارجی یا بازدیدکنندگان خارجی بسیار موثر بود. همان‌طور که رابرت اومان توضیح می‌دهد: CORE یک زمین آماده کشت است، جایی برای شکل‌گیری ایده‌های نو و حمایت از آنها و اجرایی کردن‌شان. خروجی ‌این پژوهشکده از سال 1966، حدود 110 کتاب، 125 پایان‌نامه دکترا، 1700 مقاله منتشر‌شده و شمارگان مقالات در دست چاپ این موسسه سالانه 85 مقاله است.

بسیاری از کشورهای اروپایی از جمله فرانسه و بلژیک از مدل CORE الهام گرفتند و به ایجاد موسسات مشابه پرداختند.

منبع:
http://en.wikipedia.org/wiki/Jacques_Dr%C3%A8ze