بازی برد - برد

تردیدی وجود ندارد که علم ارتباطات همگام با رشد خود در میان جوامع، به فرآیند توسعه در ابعاد مختلف کمک کرده است؛ همان‌گونه که خود نیز به احتمال بسیار زیاد از توسعه‌یافتگی جوامع سود برده است. خدمات متقابل علم ارتباطات و فرآیند توسعه، بازی برد-برد به نفع هر دو طرف بوده است. علم ارتباطات همگام با توسعه یافتن کشورها در حوزه‌های سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و علمی توانسته است ابزار خود را به‌روز و مدرن کند و در مقابل با استفاده از همین ابزار مدرن به شیوع بیشتر توسعه‌یافتگی در نقاط دوردست و کمتر برخوردار کمک کند. شاید نتوان مقیاس و ترازویی برای سنجش امداد دو طرف به یکدیگر در نظر گرفت که البته الزامی هم برای آن نیست، همین که هر دو به رشد و بالندگی برسند کافی است. عالمان حوزه ارتباطات هم‌زمان با رشد و پیشرفت جوامع، به کار بسط نظریاتی روی آورند که به چگونگی کمک رسانه‌های ارتباطی به توسعه می‌پرداخت. این نظریات هم به توسعه درون‌زا و هم به عوامل برونی که منجر به توسعه می‌شد توجه داشت و معایب و مزایای هر کدام را تشریح کرد تا تصویر روشن‌تری از آنچه بوده و آنچه می‌توانست باشد ارائه دهد.

همگامی ارتباطات و توسعه می‌تواند در سال‌های آتی در هر دو حوزه منجر به تحولات و دگرگونی‌های فراوان شود. به‌ویژه در حوزه علم ارتباطات که اکنون بسیار از توسعه متاثر است.