نگاهی به نام‌های بزرگی که هنوز نوبل نگرفته‌اند
در جست‌وجوی نوبل اقتصاد
امسال بنابر اعلام موسسه تامسون رویترز، «سر ریچارد بلوندل»، استاد اقتصاد کالج دانشگاهی لندن، برای پیشبرد مطالعات اقتصاد خرد از طریق مطالعات تجربی و همین‌طور تاثیر شرایط نامساعد اقتصادی بر خانواده‌ها، از برندگان احتمالی جایزه نوبل اقتصاد است.
امسال بنابر اعلام موسسه تامسون رویترز، «سر ریچارد بلوندل»، استاد اقتصاد کالج دانشگاهی لندن، برای پیشبرد مطالعات اقتصاد خرد از طریق مطالعات تجربی و همین‌طور تاثیر شرایط نامساعد اقتصادی بر خانواده‌ها، از برندگان احتمالی جایزه نوبل اقتصاد است. «جان آگوست لیست»، استاد دانشکده اقتصاد دانشگاه شیکاگو، برای توسعه استفاده از مطالعات میدانی در اقتصاد دیگر نامزد احتمالی دریافت نوبل معرفی شده است. همچنین «چارلز فردریک مانسکی»، استاد اقتصاد دانشگاه «نورث وسترن» آمریکا، به دلیل ارائه تعریفی از محدوده و محدودیت‌های تصمیمات و سیاست‌های اجتماعی و پیش‌بینی‌ها بر دانش جزیی و تاثیرات اجتماعی، بخت دیگر دریافت این جایزه است. اما فارغ از شانس‌های معرفی‌شده از سوی موسسه تامسون رویترز، در این نوشتار به معرفی سایر اقتصاددانان سرشناس که سال‌هاست در حوزه‌های تخصصی خود، جزو پیشتازان محسوب می‌شوند، می‌پردازیم. برخی از نام‌های درج‌شده در این مطلب، شاید برای دریافت این جایزه هنوز اندکی جوان باشند، اما به دلیل دستاوردهای قابل توجهشان، به آنها اشاره شده است. این نام‌ها می‌توانند نامزدهای دریافت جایزه نوبل در سال‌های آتی باشند.
توماس پیکتی
توماس پیکتی متولد 7 می 1971 اقتصاددان فرانسوی است که در زمینه ثروت و نابرابری درآمد فعالیت کرده است. او استاد اقتصاد در مدرسه علوم اجتماعی EHESS و در مدرسه اقتصاد پاریس است. او نویسنده کتاب پرفروش سرمایه در قرن بیستم است که پیش‌زمینه کاری او در زمینه غلظت ثروت و توزیع منابع در 250 سال گذشته در این کتاب مشخص است. او در کتاب استدلال می‌کند که نرخ بازگشت سرمایه در کشورهای توسعه‌یافته بیشتر از نرخ رشد اقتصادی است و همین امر موجب می‌شود تا در آینده شاهد نابرابری بیشتری در سطح جهان باشیم. پیکتی در 18سالگی وارد مدرسه ENS شد، جایی که او اقتصاد و ریاضیات را مطالعه کرد و در 22سالگی دکترایش را دریافت کرد. او با موضوع پایان‌نامه‌اش درباره توزیع مجدد از سوی انجمن اقتصاد فرانسه برنده بهترین پایان‌نامه سال شد. پیکتی در سال 2002 جایزه بهترین اقتصاددان جوان در فرانسه را از آن خود کرد. او در حال حاضر مقاله‌نویس روزنامه فرانسوی لیبراسیون است و گاهی اوقات
یادداشت‌هایی برای لوموند نیز می‌نویسد.
گریگوری منکیو
پروفسور گریگوری منکیو یکی از شناخته‌شده‌ترین چهره‌های علم اقتصاد در جهان است که کتاب‌هایش تاکنون به زبان‌های زیادی ترجمه شده‌اند. او که کرسی استادی دانشگاه هاروارد را در اختیار دارد، یکی از اقتصاددانان پیشتاز و مشهور شاخه اقتصاد کلان کینزی جدید است. این اقتصاددان 56ساله، هم‌اینک ریاست دانشکده اقتصاد دانشگاه هاروارد را بر عهده دارد. او مدتی نیز به عنوان مشاوره اقتصادی دولت آمریکا مشغول به کار بود. همچنین کتاب‌های درسی تالیف‌شده به وسیله منکیو به زبان فارسی ترجمه شده‌اند و بسیاری از دانشجویان اقتصاد آنها را مطالعه کرده‌اند. او بر اساس آخرین رتبه‌بندی وب‌سایت IDEAS، سی و نهمین اقتصاددان جهان است.
دیوید کاتلر
پروفسور دیوید کاتلر، استاد دانشگاه هاروارد، از جمله اقتصاددانانی است که در حوزه اقتصاد سلامت توسعه‌های علمی مهمی داشته است. یکی از دستاوردهای کارهای علمی کاتلر و همکارانش در دیگر دانشگاه‌های آمریکا، نظیر پروفسور جاناتان گروبر از دانشگاه امآیتی، اجرای طرح بیمه همگانی در آمریکا بوده است. در واقع دیوید کاتلر در مقام مشاور ارشد اقتصاد سلامت باراک اوباما، توانسته در راستای اجرای این طرح کمک کند. او بر اساس آخرین رتبه‌بندی وب‌سایت IDEAS، صد و هفتاد و سومین اقتصاددان جهان است. تجارت فردا این افتخار را داشته که در شماره 96 خود با دیوید کاتلر مصاحبه کند.
محمد هاشم پسران
این اقتصاددان 69ساله ایرانی، خالق توسعه‌های علمی مهمی در اقتصادسنجی است. از جمله مهم‌ترین این توسعه‌های علمی، مدل‌های PVAR و GVAR هستند. او همچنین استاد اسبق اقتصاد و مدیر برنامه اقتصادسنجی کاربردی در دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس (۱۹89-۱۹93)، استاد مدعو اسبق دانشگاه هاروارد، انستیتو مطالعات پیشرفته وین، دانشگاه پنسیلوانیا، دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، دانشگاه ملی استرالیا؛ و عضو پیوسته فرهنگستان بریتانیا، انجمن اقتصادسنجی و نشریه اقتصادسنجی است. موسسه تامسون رویترز در ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۳، محمدهاشم پسران را یکی از برندگان احتمالی نوبل اقتصاد در سال ۲۰۱۳ دانست. پروفسور پسران بر اساس آخرین رتبه‌بندی وب‌سایت IDEAS، بیست و نهمین اقتصاددان جهان است یعنی بالاتر از نام‌هایی همچون جان لیست و آلبرتو آلسینا.
دارون عجم‌اوغلو
یکی از اقتصاددانان جوان و البته مطرح حوزه اقتصاد توسعه و اقتصاد سیاسی، پروفسور دارون عجم‌اوغلو، استاد دانشگاه امآیتی است. او که در زمینه اقتصاد نهادگرایی جدید نیز توسعه‌های علمی مهمی انجام داده است، هم‌اکنون بر اساس آخرین رتبه‌بندی وب‌سایت IDEAS، پنجمین اقتصاددان جهان است. عجم‌اوغلو همچنین در کنار جیمز رابینسون، خالق کتاب پرفروش «چرا کشورها شکست می‌خورند» بوده است. این کتاب توسط انتشارات «دنیای اقتصاد» به زبان فارسی نیز ترجمه و منتشر شده است. از جمله کارهای مهم این اقتصاددان می‌توان به بررسی ریشه‌های اقتصادی دموکراسی و دیکتاتوری اشاره کرد. تجارت فردا در شماره 57 خود، از نظرات ارزشمند این اقتصاددان برجسته بهره‌مند شده است.
موریس آبسفلد
پروفسور موریس آبسفلد، در دانشگاه کالیفرنیا برکلی، مشغول است. تخصص او در حوزه مالیه بین‌الملل است. او بر اساس آخرین رتبه‌بندی وب‌سایت IDEAS، چهل و دومین اقتصاددان جهان است. این اقتصاددان علاوه بر حوزه مالیه بین‌الملل، در زمینه ارتباط بین جهانی‌سازی با اقتصاد کلان نیز مطالعاتی داشته است. او همچنین سابقه انجام کارهای علمی مشترک با اقتصاددانانی نظیر پل کروگمن و کنث راگوف را نیز دارد. هفته‌نامه تجارت فردا در هفتاد و پنجمین شماره خود، موفق به گفت‌وگو با این اقتصاددان مطرح شده است.
جاناتان گروبر
گروبر لیسانس اقتصاد خود را در سال 1987 از دانشگاه امآیتی اخذ کرد و پس از آن تا سال 1992 مقطع دکترا را در دانشگاه هاروارد به اتمام رسانید. گروبر از سال 1992 مشغول تدریس اقتصاد در دانشگاه امآیتی بوده و از سال 1997 میلادی نیز موفق به کسب درجه استاد تمامی رشته اقتصاد در همین دانشگاه شده است. او به عنوان پژوهشگر در دو مجله اقتصاد عمومی و اقتصاد سلامت فعالیت می‌کند و سال‌هاست که سردبیری مجله اقتصاد سلامت و مجله اقتصاد عمومی را بر عهده دارد. با وجود سن نه‌چندان زیاد، گروبر یکی از تاثیرگذارترین افراد در حوزه اقتصاد سلامت محسوب می‌شود. بر اساس آخرین گزارش وب‌سایت IDEAS در ماه مارس سال 2014 میلادی، جاناتان گروبر سومین اقتصاددان جهان در زمینه اقتصاد بیمه و پنجمین اقتصاددان جهان در حوزه اقتصاد سلامت است. تجارت فردا در شماره 82 خود با پروفسور جاناتان گروبر گفت‌وگو کرده است که در فهرست سایت یاد‌شده در جایگاه دویست و چهل و سه قرار دارد.
آنتونی اتکینسون
این اقتصاددان 71ساله بریتانیایی یکی از صاحب‌نظران مطرح حوزه فقر و نابرابری و به‌طور کلی اقتصاد توسعه است. این اقتصاددان که در دانشگاه آکسفورد و مدرسه اقتصادی لندن کرسی تدریس دارد، به اندازه‌ای در حوزه نابرابری شناخته شده است که یکی از معیارهای سنجش نابرابری به نام او شاخص اتکینسون نام گرفته است. او همچنین لقب «سِر» را نیز یدک می‌کشد که گواه شخصیت علمی برجسته اوست. این اقتصاددان نئو‌کینزی، فارغ‌التحصیل دانشگاه کمبریج است و در دانشگاه‌های معتبر بریتانیا از جمله کمبریج، کالج دانشگاهی لندن، آکسفورد و نیز مدرسه اقتصاد لندن سابقه تدریس دارد.
ویلیام بامول
ویلیام جک بامول، اقتصاددان آمریکایی، که در سال 1922 در نیویورک متولد شده، استاد دانشگاه نیویورک و مدیر آموزشی مرکز کارآفرینی و نوآوری دانشگاه برکلی است. او همچنین استاد بازنشسته دانشگاه پرینستون نیز هست. او بیش از 40 سال است که به عضویت هیات آکادمی علوم و هنر آمریکا درآمده است. همه کسانی که اقتصاد کلان خوانده‌اند، با نظریه تقاضای مبادلاتی پول که از سوی بامول و توبین ارائه شده است، آشنایی دارند. هنگامی که بامول به عنوان استادتمام در دانشگاه پرینستون کار خود را آغاز کرد، افرادی مثل گری بکر، برتون مالکیل، ویلیام بوون و هرولد شپیرو، از جمله دانشجویان او در مقطع دکترا بودند. بامول در سال 2003 جایزه جهانی پژوهش در زمینه کارآفرینی را دریافت کرد. این جایزه به پاس یک عمر تلاش به منظور ایجاد جایگاهی برای کارآفرینی در نظریه اقتصادی به او اهدا شد. همان‌طور که تاریخ تولدش نشان می‌دهد، بامول مسن‌ترین اقتصاددان معرفی‌شده در این نوشتار است.
رابرت بارو
رابرت جوزف بارو، متولد 28 سپتامبر سال 1944 میلادی است. این اقتصاددان کلاسیک آمریکایی، استاد دانشگاه هاروارد است. نام بارو در میان بنیانگذاران اقتصاد کلان کلاسیک جدید در کنار رابرت لوکاس و توماس سارجنت قرار دارد. او در حال حاضر عضو ارشد موسسه هوور دانشگاه استنفورد است. بارو فارغ‌التحصیل کارشناسی رشته فیزیک از موسسه فناوری کالیفرنیا در سال 1965 میلادی است. در ادامه او رشته خود را به اقتصاد تغییر داد و در سال 1970 میلادی مدرک دکترای خود را از دانشگاه هاروارد دریافت کرد. کار بارو با تمرکز روی بحث‌های سیاست‌های اقتصادی و عمومی بود که در چند سال اخیر صورت پذیرفته بود. موضوعاتی از قبیل تئوری چرخه کسب و کار، تئوری رشد، سنتز نئوکلاسیک و سیاست همگانی. در نهایت می‌توان گفت بارو مخالفی منتقد برای هزینه‌های محرک بوده است.
دنی رادریک
دنی رادریک، اقتصاددان ترک‌تبار و یکی از مشهورترین صاحب‌نظران حوزه اقتصاد سیاسی و اقتصاد توسعه است که بر اساس سایت معتبر IDEAS در صدر فهرست اقتصاددانان حوزه اقتصاد توسعه قرار دارد. او سابقه تدریس در دانشگاه هاروارد را دارد و اکنون در دانشگاه پرینستون فعالیت می‌کند. رادریک در مقالات و آثار خود با دیدی اعتدال‌گرایانه و به دور از تعصب مکتبی، سعی در توضیح کاستی‌های نظریات اقتصادی دارد. این اقتصاددان 58ساله در تازه‌ترین اظهارنظر خود به نقد سنگربندی‌های میان اقتصاددانان و علم اقتصاد پرداخته است. او دکترای خود را از دانشگاه هاروارد دریافت کرده و در همین دانشگاه نیز به درجه استاد تمامی رسیده است، پیشتر نیز کرسی تدریس آلبرت هیرشمن را در اختیار داشت. موضوع رساله دکترای او «مطالعاتی درباره نظریه رفاه و سیاست تجاری و نرخ ارز» بوده است.
پال رومر
پال مایکل رومر، اقتصاددان، کارآفرین و فعال اجتماعی آمریکایی است که روز 7 نوامبر سال 1955 میلادی در ایالت کلرادو آمریکا متولد شد. او هم‌اینک استاد اقتصاد مدرسه کسب‌وکار استرن در دانشگاه نیویورک است. رومر علاوه بر این، یکی از اعضای انستیتو تحقیقات سیاستگذاری مرکز توسعه بین‌المللی دانشگاه استنفورد، یکی از اعضای انستیتو هوور و مرکز توسعه بین‌المللی است. پل رومر به عنوان یکی از بنیانگذاران اصلی «تئوری جدید رشد» اثری عمیق و چشمگیر بر تفکر اقتصادی و سیاستگذاری مدرن گذاشته است. تئوری جدید رشد، نشان می‌دهد رشد اقتصادی تنها با اضافه کردن نیروی کار به سرمایه بیشتر حاصل نمی‌شود. او یکی از پیشگامان تئوری رشد درون‌زاست. او مدرک کارشناسی خود را در رشته فیزیک در سال ۱۹۷۷ و مدرک دکترای خود را در اقتصاد در سال ۱۹۸۳ از دانشگاه شیکاگو به دست آورده است. رومر سابقه تدریس در دانشگاه‌های برکلی، شیکاگو و روچستر را نیز در کارنامه خود دارد.
گایدو تابلینی
گایدو تابلینی، اقتصاددان مطرح ایتالیایی، متولد 26 ژانویه 1956 است. او مدرک دکترای اقتصاد خود را در سال 1984 از دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس اخذ کرده و در حال حاضر استادتمام اقتصاد در دانشکده اقتصاد دانشگاه بوکونی (Bocconi) ایتالیاست. بر اساس جدیدترین رتبه‌بندی وب‌سایت IDEAS ، او نخستین اقتصاددان جهان در زمینه اقتصاد سیاسی است. همان‌گونه که از اسم زمینه تخصصی این اقتصاددان برمی‌آید، او مقالات بسیاری را با هدف توضیح مدون و نظام‌اند پدیده‌های نظام سیاسی از جمله چرخه‌های انتخاباتی، نظام‌های پارلمانی و دیگر مسائل مرتبط با این حوزه نگاشته است. ریاست انجمن اقتصادی اروپا و مشورت به بانک جهانی و دولت ایتالیا نیز در کارنامه شغلی او به چشم می‌خورد. هفته‌نامه تجارت فردا در شماره 136 خود مصاحبه‌ای را با این اقتصاددان مطرح ترتیب داد و درباره مسائل مختلف حوزه اقتصاد سیاسی با او گفت‌وگو کرد.
ارنست فر
ارنست فر (متولد 12 ژوئن 1956) اقتصاددان اتریشی و استاد اقتصاد خرد و تحقیقات اقتصادی تجربی است، همچنین به عنوان رئیس گروه اقتصاد در دانشگاه زوریخ سوئیس مشغول به کار است. تحقیقات او زمینه‌های تکامل همکاری انسان و اجتماع، به‌طور خاص، روابط متقابل و عقلانیت محدود را پوشش می‌دهد. فر همچنین برای تلاش‌هایش در زمینه دانش نوین اقتصاد اعصاب، همچنان که برای تلاش‌های پیشین‌اش در زمینه امور مالی رفتار و اقتصاد تجربی، به خوبی شناخته شده است. در سال 2012 او از آکادمی علوم و هنر اتریش جایزه‌ای دریافت کرد و در آوریل سال 2013 برای تحقیقات پیشگامانه‌اش در زمینه «نقش انصاف در بازارها، سازمان‌ها و در تصمیم‌گیری‌های فردی» جایزه را دریافت کرد. فر به عنوان عضو افتخاری آکادمی آمریکایی علوم و هنر، عضو آکادمی علوم سیاسی و اجتماعی و استاد مهمان در موسسه تکنولوژی ماساچوست است.
کنث راگوف
کنث راگوف، اقتصاددان آمریکایی و استاد اقتصاد دانشگاه هاروارد، روز 22 مارس سال 1953 میلادی در ایالات متحده آمریکا متولد شد. این استاد اقتصاد که تاکنون کمتر در موردش سخن گفته شده، دهمین اقتصاددان جهان بر اساس رتبه‌بندی وب‌سایت IDEAS است. کنث راگوف، در یک خانواده تحصیل‌کرده آمریکایی و در شهر نیویورک متولد شد. کنث علاقه زیادی به علم اقتصاد داشت و همین علاقه سبب شد در سال 1975 میلادی مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه ییل دریافت کند و برای ادامه تحصیل به موسسه تکنولوژی ماساچوست برود و در سال 1980 میلادی موفق به اخذ مدرک دکترای رشته اقتصاد شود. این اقتصاددان آمریکایی که حوزه اصلی مطالعاتی و کاری‌اش اقتصاد مالی است و بسیار تحت تاثیر نظریات جیمز توبین -استاد او در دوره تحصیلش در دانشگاه ییل- و استنلی فیشر قرار گرفته، بعد از اتمام تحصیلاتش در مقطع دکترا، به عنوان اقتصاددانان صندوق بین‌المللی پول مشغول به کار شد و به دنبال آن عضو
هیات رئیسه فدرال‌رزرو آمریکا شد تا در مورد تصمیم‌گیری‌های کلان پولی و مالی تاثیرگذار باشد.
دیدگاه تان را بنویسید