نگاهی به صحت پیش‌بینی‌های موسسه تامسون رویترز
پیش‌بینی از جنس نوبل
هرسال تنها دو هفته مانده به اعلام برندگان معتبرترین جایزه علمی جهان یعنی جایزه نوبل، موسسه تامسون رویترز بخت‌های احتمالی دریافت این جایزه‌ها را در چهار علم پزشکی، فیزیک، شیمی و اقتصاد اعلام می‌کند.
هرسال تنها دو هفته مانده به اعلام برندگان معتبرترین جایزه علمی جهان یعنی جایزه نوبل، موسسه تامسون رویترز بخت‌های احتمالی دریافت این جایزه‌ها را در چهار علم پزشکی، فیزیک، شیمی و اقتصاد اعلام می‌کند. امسال نیز طبق معمول به انتشار پیش‌بینی‌های خود دست‌زده است. این امر بهانه‌ای شد، تا در این نوشتار، داستان این شرکت و نحوه انجام این امر را بررسی کنیم.
پیش از پرداختن به روش انجام این پیش‌بینی‌ها و میزان دقت‌شان، ابتدا به طور مختصر با این غول رسانه‌ای جهان امروز آشنا می‌شویم. شرکت تامسون رویترز توسط روی تامسون در سال ۱۹۳۴ در انتاریو کانادا به عنوان نماینده انتشارات تیمینز تاسیس شد. 19 سال بعد یعنی در سال ۱۹۵۳ تامسون روزنامه‌ای اسکاتلندی به دست آورد و به اسکاتلند نقل مکان کرد. سرانجام او موقعیت رسانه‌ای خود را در اسکاتلند در سال ۱۹۵۷ تثبیت کرد. همچنین او به خاک انگلیس رفت و به اکتشاف نفت و گاز در سال ۱۹۷۱ در زمانی که او در یک کنسرسیوم برای بهره‌برداری از ذخایر دریای شمال شرکت کرده بود، نائل شد. در سال ۱۹۸۹، روزنامه تامسون با شرکت تامسون ادغام شد. در سال ۱۹۹۶ شرکت تامسون با دو برابر شدن سرمایه و اندازه‌اش، نه‌تنها به سودآوری رسید بلکه به موقعیتی ممتاز در صنعت نشر جهان دست یافت. در حال حاضر تامسون رویترز، شرکت چندملیتی است که در زمینه رسانه‌های گروهی فعالیت می‌کند. شرکت تامسون رویترز در سال ۲۰۰۸ در پی خریداری شرکت بریتانیایی رویترز گروپ توسط تامسون کورپوریشن راه‌اندازی شد و در حال حاضر شرکت وودبریج کمپانی که متعلق به خانواده تامسون است، با در اختیار داشتن
۵۳ درصد از سهام تامسون رویترز، مالک اصلی آن به شمار می‌آید. این شرکت در سال ۲۰۱۰ از سوی موسسه اینتربرند، به‌عنوان باارزش‌ترین برند در کشور کانادا شناخته شد. دفتر مرکزی شرکت تامسون رویترز در منهتن نیویورک در ایالات متحده آمریکا قرار دارد و سهام آن در بازار بورس نیویورک و بازار بورس تورنتو معامله می‌شود. شمار کارکنان این شرکت بیش از ۶۰ هزار نفر بوده، که در دفاتر تامسون رویترز که در ۱۰۰ کشور جهان مستقر است، فعالیت می‌کنند.
صحت پیش‌بینی
شاید برای‌تان جالب باشد که یک شرکت رسانه بر چه اساسی و اصلاً با چه هدفی باید دست به چنین کاری بزند. شاید به طور مختصر بتوان گفت، اعتباری که صحت این پیش‌بینی‌ها برای یک موسسه‌ها می‌تواند به ارمغان بیاورد به مراتب ارزشمندتر از هزاران فعالیت رسانه‌ای دیگر است. با همین هدف، موسسه تامسون رویترز، بخش مربوط به تحقیقات نوبلیست‌ها را در سال 1989 راه‌اندازی کرد. از همان سال این شرکت، تیم‌هایی را تشکیل داد که کارشان بررسی آخرین دستاوردهای علمی در زمینه‌های مختلف و رتبه‌بندی آنها بود که بالطبع به شناخت تاثیرگذارترین دانشمندان این حوزه‌ها منجر می‌شد. این موسسه از راه‌حل پژوهشی خود با عنوان «شبکه دانش» به منظور تعیین کمی تاثیرگذارترین پژوهش‌ها در چهار موضوع یاد‌شده، استفاده می‌کند و بر این اساس پیش‌بینی‌هایش را منتشر می‌کند. معیارهای مورد استفاده این نهاد عبارتند از میزان ارجاع به مقالات، میزان اثرگذاری این تحقیقات حوزه‌های مربوطه خود، و حتی دیگر حوزه‌ها. نهایتاً پس از انجام یکسری کمی‌سازی‌های نسبتاً دقیق، نامزدهای احتمالی برای سال جاری یا آینده نزدیک (دو یا سه سال آینده)
انتخاب می‌شوند. بر اساس آمارها، طی 13 سال گذشته، 37 مورد از پیش‌بینی‌های رویترز در چهار شاخه‌ای که نوبل به آنها اعطا می‌شود، درست بوده است و همین امر سبب شده همگان اعتبار بالایی برای پیش‌بینی‌های این موسسه قائل باشند.
دیوید پندلبری، مسوول بخش پژوهش این موسسه می‌گوید: ما تمام تلاش‌مان را به کار می‌گیریم تا ملاک‌هایی را که مورد نظر کمیته نوبل هستند، در پیش‌بینی‌هایمان لحاظ کنیم. او همچنین در دفاع از روش‌شناسی پیش‌بینی نامزدها، اضافه می‌کند، همبستگی بالایی میان انتخاب شخص برنده نوبل با مقالات و تعداد ارجاعات به آنها وجود دارد. معمولاً کسانی که در زمره یک درصد برتر مقاله‌دهندگان در علوم مختلف هستند، شانس‌های اصلی دریافت جایزه تلقی می‌شوند چرا که یافته‌های آنان، در مرز علم قرار دارد. درواقع می‌توان گفت جوایز معتبر بین‌المللی علمی که نوبل در صدر آنها قرار دارد، به نوعی منعکس‌کننده مهم‌ترین دستاوردهای علمی روز است. شاید دلیل اصلی این امر، وصیتنامه بنیانگذار فقید این جایزه یعنی آلفرد نوبل است. او اصرار داشت که این جایزه به کسانی تعلق بگیرد که با اکتشافات و اختراعات علمی خود، زمینه سهولت زندگی بشر را فراهم می‌آورند و مشکلی را حل می‌کنند. در ضمن اگر به فهرست این پیش‌بینی‌ها و نیز حتی فهرست اصلی برندگان جایزه نگاهی بیندازیم به وضوح، برتری علمی ایالات متحده را مشاهده می‌کنیم که چندان هم دور از ذهن نیست چرا که بهترین موسسات علمی و
پژوهشی دنیا اغلب در این کشور واقع شده‌اند.
اقتصادی‌ها
همان‌طور که در ابتدای مطلب نیز اشاره شد، این پیش‌بینی‌ها در چهار زمینه علمی صورت می‌گیرند اما ما در اینجا تنها به بررسی نامزدهای شاخه علوم اقتصادی طی سالیان اخیر می‌پردازیم. پیش از آن بد نیست نکته‌ای را در مورد جایزه یادبود اقتصاد و تفاوت آن با سایر رشته‌ها یادآور شویم. واقعیت این است که جوایز بنیاد نوبل، از سال 1901 میلادی در زمینه‌های علمی مختلفی اعطا شده است که صرفاً رشته‌های شیمی، فیزیک، ادبیات، پزشکی و نیز صلح را دربر می‌گیرد. لیکن هرگاه صحبت از جوایز نوبل به میان می‌آید، همگان منتظر شنیدن از جایزه نوبل دیگری نیز هستند که تحت عنوان «جایزه نوبل اقتصاد» در اذهان عموم نقش بسته است. و نکته جالب دقیقاً همین‌جاست. برخلاف تصور عموم، جایزه نوبل اقتصاد، یک نوبل واقعی نیست! چرا که برخلاف پنج جایزه دیگر نوبل، که طبق وصیت آلفرد نوبل پایه‌گذاری شده‌اند، شکل نگرفته است و تامین مالی جایزه نیز بر عهده بانک مرکزی سوئد است. به عبارت دیگر این جایزه تنها با عنوان یادبود نوبل اهدا می‌شود و ارتباط مستقیمی با بنیاد نوبل ندارد. اما به هر حال هر چه هست، جایزه نوبل است! بنابراین
معتبر و حائز اهمیت است. فارغ از این مساله اگر به موضوع پیش‌بینی‌ها و موفقیت‌آمیز بودن آنها بازگردیم، خواهیم دید از سال 2002 میلادی که آمار این پیش‌بینی‌ها در دسترس است، 11 مورد از پیش‌بینی‌های این موسسه برای دریافت جایزه یادبود نوبل در رشته اقتصاد، در همان سال به درستی محقق شده است. برخی دیگر از نام‌ها نیز با فاصله‌ای کوتاه یعنی دو یا سه سال بعد موفق به دریافت جایزه شده‌اند. با وجود این، در فاصله سال‌های 2004 تا 2007 هیچ‌کدام از پیش‌بینی‌های این موسسه محقق نشد. ولی همچنان به عنوان تنها نهادی که به پیش‌بینی دست می‌زند، مورد توجه بوده و هست. در جدول زیر نام این 11 پیش‌بینی درست، با ذکر سال دریافت جایزه آمده است. حال باید منتظر ماند و دید آیا سه بخت معرفی‌شده از سوی این موسسه در سال جاری میلادی موفق به دریافت جایزه نوبل خواهد شد یا خیر.
دیدگاه تان را بنویسید