مار و پله اروپا

رویدادهای اقتصادی و سیاسی که یونان و اروپا را فراگرفته، پایه‌های اعتماد نسبت به آینده منطقه یورو را لرزان کرده و تمام نگاه‌ها را به ساحلی که کشتی اقتصاد اروپا در آنجا پهلو خواهد گرفت، معطوف کرده است. در این گزارش، واحد اطلاعات اقتصادی مجله «اکونومیست»، نیم‌نگاهی به چشم‌انداز آتی اقتصادی برخی از اقتصادهای مهم اروپا و همین‌طور برخی شکننده‌ترین اقتصادهای یورو نظیر یونان، اسپانیا، فرانسه، آلمان، ایتالیا و ایرلند داشته ‌است. در هریک از بخش‌های این مقاله، رویدادهای سیاسی و اقتصادی حاضر در این کشورها مورد بررسی قرار گرفته و پیش‌بینی‌های بلند‌مدت و کوتاه‌مدت این رویدادها انجام شده که این تحلیل‌ها به خواننده کمک می‌کند تصمیم‌گیری بهتری نسبت به عواید و درآمدهای ناشی از فعالیت‌های اقتصادی در این کشورها داشته ‌باشد.
واحد اطلاعات اکونومیست همچنین گزارشی را از رشد احزاب پوپولیستی در اروپا منتشر کرده که در این گزارش به وقوع یک زلزله سیاسی ناشی از قدرت‌گیری این احزاب اشاره شده است. این گزارش خاطرنشان می‌کند بروز چنین وضعیتی، احزاب سیاسی عمده اروپا را مجبور می‌کند وارد ائتلاف‌هایی شوند که تا قبل از این برای آنها قابل تصور نبود. این گزارش می‌گوید: احزاب پوپولیست در اروپا که علیه مهاجرت، سیاست‌های ریاضت اقتصادی و عضویت در اتحادیه اروپا فعالیت و تبلیغ می‌کنند، فضای بازتری برای فعالیت دارند. گزارش واحد اطلاعاتی اکونومیست دلایل این فضای باز را کاهش شدید عضویت در احزاب عمده اروپایی و حضور کمرنگ مردم در پای صندوق‌های رای دانسته است. گزارش یادشده خاطرنشان می‌کند فضای ایجاد‌شده درنهایت راه را برای پیروزی برخی از احزاب پوپولیستی در انتخابات هموار می‌کند. واحد اطلاعاتی اکونومیست معتقد است «بحران دموکراسی» در اروپا از شکاف میان قشر نخبه و رای‌دهندگان ناشی می‌شود. اما مهم‌ترین تغییر سیاسی در یونان رخ داد که به دلیل ناکامی پارلمان یونان در انتخاب رئیس‌جمهوری جدید این کشور، انتخابات پارلمانی پیش از موعد در روز 25 ژانویه برگزار شد.
در کنار رونق یافتن احزاب پوپولیستی در اروپا، جنبش‌های اعتراضی نیز طی چند سال اخیر در بسیاری از کشورهای جهان شکل گرفته است. واحد اطلاعاتی اکونومیست می‌گوید جنبش‌های چشمگیر اعتراضی که طی پنج سال گذشته در بیش از 90 کشور جهان شکل گرفته‌اند توسط جوانان، تحصیل‌کردگان و افرادی از طبقه متوسط هدایت می‌شوند و این افراد از رهبران سیاسی خود بریده‌اند و توئیتر و دیگر سایت‌های اجتماعی را به خطابه‌های سنتی سیاسی ترجیح می‌دهند.
دلایل متعددی برای شکل‌گیری جنبش‌های اعتراضی وجود دارد که شورش علیه دیکتاتوری، مشکلات اقتصادی، تلاش برای شکل دادن به قشر جدیدی از طبقه متوسط در کشورهای در حال توسعه و برخوردار از رشد سریع اقتصادی از جمله این دلایل هستند. این تحولات همگی منجر به طرح این پرسش شده که آیا این تحولات تهدیدی برای دموکراسی هستند یا شاهدی بر اینکه دموکراسی زنده و پویاست. این تحولات همگی منجر به طرح این پرسش شده که آیا این تحولات تهدیدی برای دموکراسی هستند یا شاهدی بر اینکه دموکراسی زنده و پویاست. در حال حاضر، سرنوشت غیرقابل پیش‌بینی دموکراسی‌های قدیمی بی‌شک توسط بسیاری از دولت‌ها و فعالان سیاسی و اجتماعی در سراسر جهان رصد خواهد شد و همه به دقت این تحولات را مد نظر قرار خواهند داد. برای آگاهی از شرایط ویژه اروپا، خواندن این گزارش که به همت واحد اطلاعات مجله معتبر اکونومیست تهیه شده، خالی از لطف نیست.