یاد استاد

روزها از پس هم می‌آیند و می‌روند، هفته‌ها و ماه‌ها و سال‌ها بی‌درنگ به حرکت خود ادامه می‌دهند و اینها قوانین و اجزای لاینفک نظام هستی‌اند. گاه اجزایی در دل این نظام هستی رو به زوال و فنا می‌روند و در کوتاه مدتی مجدداً به چرخه بازمی‌گردند. اینها اجزای «فناپذیر» و بقاناپذیر چرخه طبیعت به‌شمار می‌آیند و گاه در فضای بی‌کران آسمان‌ها و منتهای اعماق جهان جرقه‌ای ظاهر می‌شود و در سایه الطاف خداوند به چنان نور عظیمی تبدیل می‌شود که پرتو درخشش آن تمام جهان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. اینها نمونه‌های اجزای «فناناپذیر» و تجدیدناپذیر گردونه روزگارند و بی‌شک دکتر غلامرضا اسلامی‌بیدگلی مصداق بی‌بدیل و تمام‌عیاری از این اجزاست. بزرگ‌مرد اخلاق و دانشمند فرزانه که در حرفه علوم مالی زحمات بسیار کشید، زحماتی که سال‌های سال همچون چراغی پرفروغ راهنما و راهگشای مسیر پویندگان علم و تشنگان پیشرفت در علوم مالی خواهد بود. در تواضع علمی و اخلاقی ایشان همین بس که با وجود کسب افتخارات گسترده و ارزشمند علمی و اجرایی بزرگ‌ترین افتخار خود را معلمی دانشگاه می‌دانست و به معلم بودن خود می‌بالید. ما از این پس تنها جسم گرانقدر این استاد فرزانه را که منشاء خیرات و برکات علمی و اخلاقی بسیار بود در کنار خود نخواهیم داشت در حالی که راهش پر‌رهرو و خاطراتش همیشه باقی است و البته ادامه راه این استاد جز با توجه به و ارج نهادن به علم و جایگاه دانش امکان‌پذیر نیست.
روحش شاد و یادش گرامی باد