کیفیت پایین کالاهایی که به کشور وارد و یا تولید میشوند و یا آلودگیهای برخی از آنها که در چند سال اخیر باعثنگرانی عموم جامعه شده است باید مورد توجه مسوولان امر باشد.
عزتالله یوسفیانملا / نماینده مجلس
کیفیت پایین کالاهایی که به کشور وارد و یا تولید میشوند و یا آلودگیهای برخی از آنها که در چند سال اخیر باعث نگرانی عموم جامعه شده است باید مورد توجه مسوولان امر باشد. متاسفانه مشکل اصلی بر سر کالاهایی است که تحت نظارت هیچ نهادی نیستند. استاندارد کالاهایی را کنترل میکند که تحت استاندارد اجباری هستند. یا سایر نهادها چون وزارت بهداشت و درمان و جهاد کشاورزی و سازمان محیط زیست فقط کیفیت کالاهایی را کنترل میکنند که به فعالیتهای آنها مربوط میشود. از طرفی سازمان ملی استاندارد تنها وظیفه تشخیص عدم کیفیت و آلوده بودن کالاهای تولیدی داخل و یا وارداتی را بر عهده دارد. دیگر این نهاد در سایر مسائل دخالتی ندارد. در حالیکه این سازمان باید فراتر عمل کند و تنها مرجع تشخیص نباشد. استاندارد باید در چرخه تولید وارد شود. نظارتها را قبل از تولید آغاز کند. اگر قرار است کالایی تولید شود باید از همان ابتدا تحت نظارت کنترلهای استاندارد باشد. چرا باید هزینههای هنگفت صرف تولید کالا شود بعداً مشخص شود آن کالا از استاندارد لازم برخوردار نیست. وزارتخانههای تولیدی باید به سازمان استاندارد پاسخگو باشند. اکنون که استاندارد
از وزارت صنایع منفک شده است و از ابزار نظارتی قدرتمندی زیر نظر دولت برخوردار است باید وزارت صنعت که بیشتر تولیدات کشور تحت نظارت این سازمان است به این نهاد پاسخگو باشد. استاندارد میتواند این وزارتخانه را مکلف کند تا براساس قوانین و مقررات مربوطه در مراحل ساخت کالاهایی که قرار است تولید شود، ورود کند تا از رعایت استانداردها اطمینان حاصل کند. از سوی دیگر مشکلی که در سالهای اخیر گریبانگیر استاندارد شده است سیاسی شدن مسائل تخصصی است. بهطورمثال روزی میگویند برنج وارداتی آلوده است اما بلافاصله تکذیب میکنند. پس از آن نهاد دیگر باز این مساله را تایید میکند. اگر برنج آلوده است باید مشخص شود دقیقاً چه میزان از برنجهای کشور آلودهاند. باید دست از فرافکنی برداشت. درست است در سال صدها میلیون دلار صرف واردات برنج میشود اما نباید از کنار حقایق به سادگی گذشت. اگر امروز به خاطر چند میلیارد تومان و مصلحتها سکوت و حقایق را کتمان کنیم در سالهای آینده باید دهها میلیارد تومان صرف هزینه درمان عموم جامعه کنیم. اکنون نیز گفته میشود برنجهای ایرانی نیز آلودگی دارند. علت اینکه برنج ایرانی آلوده میشود به کشاورزان ربطی
ندارد آنها مقصر نیستند بلکه باید مساله را در جای دیگر جستوجو کرد. در سالهای اخیر کودهای چینی وارد کشور شدهاند که مشکلات بسیاری را برای محصولات کشاورزی کشور ایجاد کردهاند و حتی سلامتی مردم را نشانه گرفتهاند. چرا هیچ نهادی این کودها را آزمایش نمیکند که در حال حاضر گریبانگیر برنج شده است. از طرف دیگر باید قوانین و مقررات اعمال شود تا هیچ نهادی نتواند در امور استاندارد دخالت کند و یا این سازمان را تحت فشار قرار دهد. اگر استاندارد در بررسیهای تخصصی به این نتیجه میرسد که کالایی دچار مشکل است و این مساله بخش قابل توجهی را دربرمیگیرد باید بدون ترس و ابایی این مساله را اعلام کند. نه اینکه استاندارد ابتدا اعلام کند کالایی مشکل دارد بعد نهاد و یا گروهی که ذینفع هستند وارد چانهزنی با استاندارد شوند و کاری کنند که آنها این موضوع را تکذیب کنند. وجود خبرهای ضد و نقیض اعتماد به استاندارد را کاهش میدهد و مردم دیگر نمیتوانند به نظرات کارشناسی این نهاد تخصصی که نظارت بر ایمنی و سلامتی مردم را بر عهده دارد اطمینان داشته باشند. متاسفانه اتفاقاتی که در سالهای اخیر در مورد برخی از کالاها افتاده است باعث شده
ابهاماتی در خصوص عملکرد سازمان ملی استاندارد و سایر نهادهای مسوول در کنترل کیفیت کالاها رخ دهد و تا حدودی جایگاه این نهادهای نظارتی را متزلزل کرده است. جالب است در فرودگاه اگر مسافر خارجی وارد شود و با خودش کالایی را همراه داشته باشد سریعاً این مساله مورد بررسی قرار میگیرد تا آن کالا که به داخل کشور وارد میشود دچار آلودگی نباشد آنوقت چطور میشود میلیونها تن برنج آلوده وارد کشور میشود اما حساسیتی در این زمینه وجود نداشته باشد. چرا قبل از بارگیری سازمان استاندارد و دیگر نهادهای نظارتی دخالتی در این زمینه ندارند. متاسفانه سودهای کلان واردات کالاهای بیکیفیت در دولت قبلی باعث شده تا شاهد ورود کالاهای بیکیفیتی باشیم که نهتنها هزینههای هنگفتی از سرمایه جامعه صرف آنها میشود بلکه سلامتی جامعه را به خطر انداخته است. نباید از کنار این مسائل به سادگی گذشت، مسوولان باید پاسخگو باشند.
دیدگاه تان را بنویسید