افول چین، ظهور هند

افول چین برای هر دولت یا کشوری خبری ناراحت‌کننده باشد، برای هندی‌ها خبری خوش محسوب می‌شود. آنها به زودی می‌توانند مقام چین را به نام خود ثبت کنند و سریع‌ترین کشور جهان از نظر رشد اقتصادی محسوب شوند. اقتصاد هند در سه‌ماهه چهارم سال 2015، نسبت به مدت مشابه سال قبل از آن 3 /7 درصد رشد داشته است. اداره آمار این کشور، پیش‌بینی رشد اقتصادی سالانه این کشور را (که در ماه مارس به پایان می‌رسد) افزایش داد و به 6 /7 درصد رساند که در صورت تحقق، بالاترین نرخ رشد در پنج سال گذشته محسوب می‌شود. این ارقام نشان می‌دهد هند از نظر رشد اقتصادی بر کشور چین که در سال 2015 رشدی 9 /6‌درصدی را تجربه کرد، پیروز شده است.
یکی از دلایل رونق گرفتن رشد اقتصادی هند، کاهش قیمت نفت است. هند به عنوان یکی از بزرگ‌ترین واردکنندگان نفت در جهان سود بسیاری از این کاهش قیمت‌ها برده است. کارشناسان تخمین می‌زنند حدود یک درصد از رشد اقتصادی سالانه هند مرهون این کاهش قیمت باشد که قدرت خرید خانوارها، شرکت‌های خصوصی و دولت را افزایش داده است. اما اگرچه هند در دورانی که اکثر اقتصادهای نوظهور روزهای سختی را تجربه می‌کنند رشد اقتصادی بالایی را تجربه کرده است اما کم نیستند اقتصاددانانی که اصولاً نسبت به صحت و اعتبار داده‌های رسمی در این کشور مشکوک هستند. به نظر آنان این روند ادامه‌دار که در گزارش هر فصل، نرخ رشد بیشتر از پیش‌بینی‌هاست و در نتیجه باعث افزایش نرخ رشد سالانه هم می‌شود، مشکوک است و این احتمال را تقویت می‌کند که آمار واقعی کمتر از داده‌های منتشر‌شده باشند. شکی که در مورد آمار منتشر‌شده توسط دولت چین هم وجود دارد.
علاوه بر این، مشکل دیگری هم در مورد هند وجود دارد که ادامه‌دار بودن این روند رشد در بلندمدت را مورد شک و تردید قرار می‌دهد. جزییات آمار رسمی منتشر‌شده، نشان می‌دهد هم صادرات و هم واردات این کشور کاهش یافته است. کاهش صادرات 18 درصد اعلام شده که بیشتر از کاهش 16‌درصدی واردات محسوب می‌شود. بخشی از این کاهش به علت کاهش قیمت نفت است که هم مبلغ عددی واردات را کاهش می‌دهد و هم به این معناست که محصولات پتروشیمی تولیدی چین ارزان‌تر فروخته خواهند شد. اما صادرات کالاهای کارخانه‌ای هم حدود هشت درصد کاهش را نشان می‌دهد که اصلاً نشانه خوبی نیست. همچنین رشد اقتصادی سه‌ماهه چهارم 2015 نسبت به فصل قبل از آن 4 /0 درصد کاهش را نشان می‌دهد.
هند اگر می‌خواهد نقشی همانند چین در اقتصاد جهانی داشته باشد، باید بتواند برای حدود سه دهه، رشدی 9 تا 10درصدی داشته باشد. این کار جز با اعطای تسهیلات ارزان به کسب و کارها با هدف جذب سرمایه‌های کلان داخلی و خارجی و تقویت بخش تولید و صادرات ممکن نیست.