مرز سرنوشت‌ساز طلا

پایگاه اینترنتی کیتکو معتبرترین رسانه اقتصادی ویژه فلزات گرانبهاست. این پایگاه در کنار گزارشگران کارآمدی که دارد همیشه جویای نظرات کارشناسان ارشد، تحلیلگران بازار و استراتژیست‌های موسسه‌های بزرگ جهان است. یکی از کسانی که نظراتش همیشه در این رسانه بازتاب می‌یابد تا در کنار دیگر نظرات موافق و مخالف به ترسیم چشم‌اندازهای کوتاه‌مدت و بلندمدت کمک کند، افشین نبوی، از موسسه MKS سوئیس است. آقای نبوی در این موسسه که نام رسمی آن MKS (Switzerland) SA است، ریاست بخش بازرگانی و فروش فیزیکی را بر عهده دارد. MKS ارائه‌دهنده خدمات گوناگون مربوط به فلزات گرانبها از ارائه مشاوره تا انتشار گزارش‌های ویژه است و افشین نبوی از سال 1983 میلادی ریاست بخش پیش‌گفته این موسسه را بر عهده دارد. آقای نبوی که دارای مدرک مدیریت اجرایی از «دانشگاه وبستر ژنو» است در سال 1982 کار خود را به عنوان یک کارآموز در این موسسه آغاز کرد. او پس از فارغ‌التحصیل شدن در سال 1987 در بخش‌های مختلف MKS به فعالیت پرداخت و این امر به گفته مقامات این موسسه «درک بسیار کاملی از صنعت فلزات زرد» را به او هدیه داد. طلا در ماه سپتامبر روزهای بدی را گذراند تا پرسش‌های تازه‌ای درباره آینده این فلز گرانبها برای علاقه‌مندان به این بازار مطرح شود. مسائل وابسته به بهای فلز زرد را با این کارشناس ارشد بازار در میان گذاشته‌ایم.



‌ فلز زرد در شش‌ماهه نخست سال 2014 میلادی به دلیل نزاع موجود میان داده‌های اقتصادی و سیاسی در بازه‌ای خاص محبوس شده بود. تنش‌های ژئوپولتیک از یک سو و احیای اقتصاد ایالات‌متحده از سوی دیگر باعث حبس بازه‌ای طلا در محدوده‌ای پیرامون مرز روانی 1300 دلار با دامنه نوسان مثبت و منفی 40 دلار شده بود. اما در سه‌ماهه سوم سال جاری میلادی تقویت دلار آمریکا نه‌تنها تبدیل به مهم‌ترین عامل فشار روی قیمت طلا شد، بلکه توانست با شکستن حبس بازه‌ای بهای اونس فلز زرد را به گونه قابل توجهی کاهش دهد. در کنار این عامل، در روزهای اخیر جدی شدن بحث افزایش نرخ سود از سوی کمیته بازار آزاد فدرال رزرو قیمت اونس را به مرز 1200 دلار نزدیک کرد. آیا شاهد ادامه این روند کاهشی خواهیم بود؟
من فکر می‌کنم که نقطه بسیار مهمی که ما می‌توانیم در مورد آن صحبت کنیم قیمت 1180 دلار برای هر اونس طلاست. در مقاطع بسیار کوتاهی که این سطح تجربه شده، بازار به سمت افزایش تغییر جهت داده است، اما این بار اوضاع ممکن است متفاوت باشد. در هر حال به نظر من بازار این سطح را خواهد آزمود. البته باید توجه داشت که دلار همچنان قوی مانده است و نظر شخصی من این است که احیای اقتصاد آمریکا بر روی بهای طلا سنگینی خواهد کرد. وقتی طلا حتی با وجود مشکلات ژئوپولتیک موجود در خاورمیانه و شرق اروپا هم به سختی توانست سطح 1325 دلار را بشکند باید متوجه بود که حجم زیاد مشکلات سیاسی هم به افزایش قیمت طلا کمک نکرده است. پس باید انتظار داشت که هر چه قیمت طلا کمتر شود و سطوح قیمتی پایین‌تری را تجربه کند، فشار فروش در بازار این فلز بیشتر شود. 1200 نقطه نسبتاً مهمی است، اما سطح 1180 خیلی مهم‌تر است. اگر قیمت اونس به پایین 1200 دلار برسد، احتمال تجربه سطح 1180 بسیار زیاد می‌شود. اما اگر قیمت‌ها به پایین‌تر از این سطح سقوط کند، باید انتظار کاهش بیشتر را هم داشت. عبور از این مرز دشوار اما سرنوشت‌ساز است.

‌ با توجه به این تحلیل شما آیا به این نتیجه می‌رسیم که طلا در آینده نزدیک سطوحی را که به مقدار قابل توجهی بالاتر باشند، تجربه نخواهد کرد؟
در آینده نزدیک شاید نتوان انتظار روندهای به شدت افزایشی را داشت، اما در درازمدت به طور بالقوه احتمال این وجود دارد که سطوح قیمتی بسیار بالاتری تجربه شود. حتی شاید با سطوحی بالاتر از 1900 دلار هم مواجه شویم، اما این امر مستلزم این است که معامله‌گران و سرمایه‌گذاران بلندمدت از لاک خود بیرون بیایند و بدون ترس وارد بازار شوند. کاهش قیمت‌ها می‌تواند زمان خوبی برای ورود سرمایه‌گذاران به بازار باشد، سرمایه‌گذارانی که برنامه‌ریزی درازمدت دارند.

‌ با این همه به نظر می‌رسد که اما و اگرهای افزایش بیشتر از آن است که برای علاقه‌مندان به طلا امیدوارکننده باشد. به هر روی اگر بخواهیم روند میان‌مدت را در نظر بگیریم، باید نگاه دقیق‌تری به سطح حمایتی داشته باشیم. صحبت از دو سطح حمایتی اولیه و ثانویه 1200 و 1180 دلار است. اگر بازار بهای اونس را به پایین‌تر از 1180 دلار برساند، باید منتظر ورود طلا به کدام کانال‌های قیمتی باشیم؟
حقیقت این است که اگر طلا از این مرز عبور کند، روند سقوط طلا ممکن است تشدید شود. من گمان می‌کنم که در آن صورت حتی سطح 1000‌دلاری هم نباید باعث تعجب شود. ولی در حال حاضر با تمام مشکلات ژئوپولتیک که در دنیا وجود دارد من شخصاً فکر نمی‌کنم که طلا تا چنان حدی شکسته شود. البته باز هم تاکید می‌کنم که این امر ناممکن نیست. نقدینگی موجود در بازار طلا کم نیست، اما جریان این نقدینگی تحت تاثیر عوامل مختلف است.

‌ تقویت ارزش دلار و تلاش فدرال رزرو برای افزایش گام‌به‌گام نرخ بهره در ایالات‌متحده مهم‌ترین عوامل تاثیرگذار بر بازار طلا خواهند ماند یا ممکن است در ماه‌های پیش رو عامل جدیدی به بازار اضافه شود که همسو یا مخالف این عوامل عمل کند؟
به نظر من افزایش نرخ بهره به این راحتی‌ها اتفاق نخواهد افتاد. اما دلار قوی مانده و به‌جز وضعیت اقتصاد آمریکا عوامل دیگری هم به تقویت دلار آمریکا کمک می‌کند. فشارهای اقتصادی و مالی موجود در اروپا باعث می‌شود یورو همچنان تحت فشار باشد و این به رشد ارزش دلار کمک می‌کند. از طرف دیگر خرید دلار به عنوان سرمایه امن با توجه به تنش‌های سیاسی در جهان افزایش یافته است. از همین روست که تمام فلزهای گرانبها در حال افت هستند. پس درست است که سیاست‌های بانک مرکزی آمریکا در قبال نرخ بهره بر بازار اثرگذار است، اما فعلاً آنچه قطعی است اثر تقویت ارزش دلار است.

‌ در مورد تنش‌های ژئوپولتیک چطور؟ آیا بازارهای مالی و از جمله بازار طلا به این تنش‌ها عادت کرده‌اند و دیگر حساسیت طولانی به این رویدادها نشان نمی‌دهند؟
تصور نمی‌کنم که بازار به این تنش‌ها و مشکلات عادت کرده باشد. مهم‌ترین مساله این است که کسانی که در بازار طلا سرمایه‌گذاری می‌کردند، در شرایط کنونی در بازار فعالیت شدیدی ندارند اما با جدیت بازار را دیده‌بانی می‌کنند. این فعالان به شدت در انتظار یافتن موقعیت مناسب برای ورود مجدد به میدان معاملات هستند. نقدینگی در دست چنین کسانی کم نیست. اینها پول کافی و لازم را در اختیار دارند. اگر بازار دیگری پیدا نشود که سوددهی خوبی داشته باشد، آنها به سادگی می‌توانند وارد بازار طلا شوند و از روندها سود ببرند. بازار هم اکنون همان طور که بارها گفته شده تحت تاثیر دلار است و هر چه ارزش این ارز بالاتر می‌رود بیشتر تحت فشار قرار می‌گیرد. اگر دید سرمایه‌گذاران بلندمدت به بازار طلا عوض شود، سطوح حمایتی نیز دچار تغییر خواهد شد. فعلاً پیش‌بینی من این است که قیمت اونس حدود 30 دلار دیگر برای افت جا دارد به واقع به زیر 1200 دلار می‌رسد.

‌ وقتی سطوح قیمتی در چشم حاضران و ناظران بازارهای مالی پایین دیده می‌شود، برخی از فعالان به پوشش کوتاه‌مدت روی می‌آورند. اگر بهای اونس حدود 30 دلار دیگر کاهش یابد، آیا این رفتار پوششی قابلیت بالا بردن قیمت‌ها را دارد؟
من این طور فکر نمی‌کنم. به نظر من پوشش کوتاه‌مدت زیادی در بازار اتفاق نخواهد افتاد. اگر هم شاهد پوشش کوتاه‌مدت از سوی تجار طلا باشیم، این رفتار بیشتر در مقیاس روزانه قابل بررسی است. پوشش کوتاه‌مدت روزانه بر روندهای روزانه اثر خواهد گذاشت و محدود ماندن آن نوسانات را هم محدود می‌کند. فکر نمی‌کنم پوشش میان‌مدت و درازمدتی در کار باشد. اگر سرمایه‌گذاران بلندمدت بیرون از بازار بمانند و وضعیت ژئوپولتیک هم کم‌و‌بیش مانند وضعیت همین روزها باشد، نباید انتظار تشدید پوشش کوتاه‌مدت را داشت. هم‌اکنون که ما صحبت می‌کنیم (دوشنبه 31 شهریور) نخستین بار ظرف چند ماه است که تقاضای فیزیکی در بازار مشاهده می‌شود. این تقاضا قوی نیست، اما بالاخره تقاضایی وجود دارد. اگر این تقاضای فیزیکی به هر دلیلی تشدید شود، می‌تواند به عاملی برای افزایشی شدن روند تبدیل شود.

‌ چه عواملی می‌تواند این تقاضای فیزیکی را تشدید کند؟
ما نزدیک به دوره برگزاری جشن‌های مهمی در هندوستان هستیم. هندی‌ها در این دوره طلای بسیاری را خریداری می‌کنند. همچنین نزدیک به پایان سال میلادی هستیم. خرید طلا در کشورهای دیگر هم در این دوره زمانی با افزایش روبه‌رو می‌شود. پایین رفتن بیشتر قیمت‌ها هم می‌تواند به افزایش تقاضا کمک کند.

‌آیا این تقاضای فیزیکی ممکن است آنقدر زیاد شود که احیای اقتصادی آمریکا را خنثی کند؟
اگر چینی‌ها و هندی‌ها وارد بازار شوند، مبالغ زیادی خرج خواهند کرد و طلای زیادی خواهند خرید. تقاضا می‌تواند اثراتی در بازار داشته باشد. اگر دقت کنیم می‌بینیم که دفعات قبلی که قیمت اونس به زیر 1200 دلار رفت، همین تقاضا باعث شد قیمت‌ها روندی صعودی به خود بگیرند که در نهایت پیگیری سود باعث جهش قیمت‌ها حتی به سطح 1900 دلار هم شد. به نظر من تقاضای فیزیکی قدرت آن را دارد که «احساس» بازار را دگرگون کند.

‌آیا می‌توانید زمانی را برای ورود به بازارهای جهانی طلا برای یک سرمایه‌گذار پیشنهاد کنید؟
تعیین زمان بسیار مشکل است. همان طور که عرض کردم هم اکنون در اواخر ماه سپتامبر هستیم و تنها حدود یک ماه به عید هندی‌ها مانده است. افزایش خریدها قاعدتاً باید اندک‌اندک آغاز شود. قیمت اونس ممکن است 20 تا 30 دلار دیگر کاهش داشته باشد، اما این کاهش می‌تواند حداکثر کاهش در شرایط فعلی باشد.

‌ به تقاضای فیزیکی از سوی هند و چین اشاره فرمودید. چین هفته گذشته شاهد گشایش بورس طلای خود در شانگهای بود. گویا مقامات چینی در پی آن هستند که با بازارهای لندن و نیویورک رقابت کنند تا از طریق افزایش قدرت در بازار طلا، هم در این بازار خاص حرف بیشتری برای گفتن داشته باشند و هم یوآن را ارزی جهانی کنند. به نظر شما بورس شانگهای در میان‌مدت یا بلندمدت قابلیت رقابت با رقبای انگلیسی و آمریکایی خود را دارد؟
واضح است که چینی‌ها این چنین آرزویی دارند. خریدوفروش قبلاً در چین انجام می‌شده، اما چینی‌ها حالا می‌خواهند بورس خود را به یکی از قطب‌های بازار طلا تبدیل کنند. در آمریکا بازار مخصوص آمریکای شمالی است. بریتانیا هم با مشکلاتی روبه‌رو است. در صورتی که رونق اقتصاد در جنوب شرق آسیا می‌تواند به بازار شانگهای کمک کند. اما در بلندمدت قدرت رقابت لندن و نیویورک بیشتر است. چینی‌ها بانک‌ها و موسسات مالی جهانی مهمی ندارند.