پیش‌بینی‌ام درست نبود

دو سال و اندی از پایه‌گذاری و انتشار هفته‌نامه تجارت فردا می‌گذرد. در این مدت این نشریه با ترتیب و نظم و روال خاص خود منتشر شده و من نیز با علاقه تمام شماره‌های آن را دیده‌ام و بسیاری مطالب آن را خوانده‌ام. زمانی که مدیران روزنامه دنیای اقتصاد و تیم جوانی که قرار بود این نشریه را منتشر کنند، اهداف و برنامه و مشی کاری خود را مطرح می‌کردند به نظر من مشی بلند‌پروازانه‌ای بود که در شرایطی که نشریات کشور در آن به سر می‌بردند، پس از تجربه دولت نهم و دهم، هدفی دست‌نیافتنی به نظر می‌رسید.

اکنون خوشحالم که بر داشت من درست نبوده و این گروه آنچه را می‌خواستند به ثمر برسانند با کیفیتی قابل ستایش اجرایی کردند. در این یک سال مطالب مجله پیوسته تازگی داشت. همچنین مرتبط با مشکلات و رویدادهای کشور بود. در این نشریه بسیاری از رویدادهای اقتصاد جهان نیز مطرح شده و فرصت دسترسی روز‌آمد برای خواننده فراهم بوده است. مصاحبه‌های روز‌آمد با استادان مطرح دنیا از جمله این ابتکارات بوده و حتی در این مدت با بسیاری از افراد داخل کشور نیز که شناخته‌شده نبودند ولی سخنی برای گفتن و تجربه‌ای برای به اشتراک‌گذاشتن داشتند، صحبت شد و به غنای مجله افزود. همچنین تلاش خوبی برای ارتباط با اقتصاددانان جوان و خوش‌فکر کشوری که در خارج از ایران مشغول تحقیق و پژوهش بودند، انجام شد. همچنین برخی مطالب اجتماعی جالب مثل پرونده زورگیری و روابط اجتماعی پیرامون آن برای من جالب و آموزنده بود. این مجله نه‌تنها از لحاظ مطالب نوشتاری کیفیت خوبی را تامین و حفظ کرده بلکه از جنبه‌های دیگر نیز قابل توجه بوده ست. از جمله ابتکار در طراحی صفحه‌ها و چیدمان آنها، طرح‌های جالب روی جلد، عکس‌ها و تصویرسازی‌های گویا و هنرمندانه که بر غنای نشریه افزود.

امید می‌رود این نشریه در سال‌های آتی نیز با همین روال به کار خود ادامه دهد. شاید اگر به سلیقه خودم مراجعه کنم علاقه‌مند هستم به مسائل فرهنگی اقتصاد توجه بیشتری معطوف شود، مانند ادامه بحث اقتصاد هنر و موشکافی ابعاد فرهنگی- اقتصادی جرم و جنایت و ریشه‌های آنها یا واکاوی ریشه‌های شرایط اجتماعی کشور در روحیه و ذهنیت‌های خاص ما ایرانیان که ریشه‌های تاریخی دارد از آن دست مباحثی که استاد گرانقدر دکتر محمود سریع‌القلم به آن می‌پردازند و می‌تواند با وسعت و عمق بیشتری بررسی و مطرح شود. دو سال و اندی فعالیت این نشریه را به مدیریت روزنامه دنیای اقتصاد، آقای بختیاری و آقای میرزاخانی و سایر دست‌اندرکاران که بدون حمایت آنها این کار عملی نبود و به آقای طاهری و همکاران‌شان که بدون تلاش بی‌وقفه آنها این ایده اجرایی نمی‌شد تبریک می‌گویم و آرزوی توفیق بیشتر همگی را در روزنامه‌نگاری مسوولانه و با‌کیفیت دارم.