تاریخ انتشار:
پیشنهاد: توجه به اقتصاد شهرستانها
اکونومیست فارسی
تجارت فردا امیدهای زیادی را ایجاد کرده است که یک مجله اقتصادی در ایران میتواند اندیشهها، مسائل و رویدادهای اقتصادی را از سطح کلان به سطح زندگی روزمره مردم ببرد. به ویژه تجارت فردا رسالت خاصی هم در این برهه زمانی دارد که اقتصاد ایران در بحران است. تجارت فردا به خوبی از تجربه روزنامه دنیای اقتصاد سود برده و توانسته در دریای پرتلاطم روزنامهنگاری در ایران تا شماره ۱۰۰ پیش برود.
تجارت فردا امیدهای زیادی را ایجاد کرده است که یک مجله اقتصادی در ایران میتواند اندیشهها، مسائل و رویدادهای اقتصادی را از سطح کلان به سطح زندگی روزمره مردم ببرد. به ویژه تجارت فردا رسالت خاصی هم در این برهه زمانی دارد که اقتصاد ایران در بحران است. تجارت فردا به خوبی از تجربه روزنامه دنیای اقتصاد سود برده و توانسته در دریای پرتلاطم روزنامهنگاری در ایران تا شماره 100 پیش برود. این میتواند درس و الگویی برای سایرین هم باشد. روزنامهنگاری اقتصادی، تخصصی مضاعف میخواهد و این بهتدریج در حال اتفاق است. من از آغاز این مجله را تعقیب کردهام و به نظرم در کارش پیشرفت دارد. علاقه شخصی من به خصوص به بخش تاریخ اقتصادیاش است که امیدوارم رونق بیشتر بگیرد. این بخش در حقیقت بخشی به روزنامهنگاری ایران اضافه کرده که تقریباً در هیچ مجله و روزنامهای نیست یعنی صفحه شرححال درگذشتگان یا obituary. به نظر میرسد تجارت فردا تقریباً دنبال الگویی مانند مجله معروف بینالمللی اکونومیست در ایران است. وجود چنین مجلهای جایش در ایران خالی بوده. البته فکر نمیکنم الگو قرار دادن این مجله خارجی و بینالمللی هم ایرادی داشته باشد. فکر
میکنم نیازی نیست همواره تلاش کنیم چرخ چاه را دوباره بسازیم. و البته عقلانی هم هست تا از برخی تجربهها استفاده کنیم. بر این اساس در تجارت فردا جای چند بخش خالی یا کمرنگ است. اول اینکه، جایی برای انعکاس نظرات خوانندگان منتقد وجود ندارد. این مساله حتی برای نویسندگان نیز ضروری است. خوانندگان باید بتوانند نظر خودشان را درباره محتوای مقالات و گزارشها به هر طریق ممکن و ساده ارائه دهند و اینها در یک بخش ثابت منعکس شود. دوم اینکه، جای اقتصاد شهرستانها در این مجله خالی است. ما کمتر گزارشی از وضع اقتصاد و اقتصاد اجتماعی در شهرها داریم. سوم اینکه گزارشی از اقتصاد کشورهای پیشرفته و تحولات -حداقل در یک ماه گذشته- به همراه شاخصهای مهم اقتصادی در ایران و جهان-در مورد ایران ماهانه و جهان حداقل هر سه ماه یکبار- بسیار مجله را خواندنی میکند. چهارم اینکه، مجله به جد باید دنبال تربیت روزنامهنگار اقتصادی باشد. جای خالی روزنامهنگار اقتصادی را در ایران معمولاً متخصصان و استادان اقتصادی پر کردهاند و این باید با تربیت نیروی انسانی از میان دانشجویان اقتصاد و سایر رشتههای علوم اجتماعی پر شود. البته ورود استادان به
روزنامهنگاری با دادن مصاحبه و یادداشت هیچ مشکلی ندارد اما سبک نوشتار آنها آکادمیک است و استفاده از برخی کلمات و جملات برای تغییر سختترین مفاهیم و اندیشههای اقتصادی در سطح عقل جمعی خود کاری تخصصی است و این مهم را باید عدهای دیگر انجام دهند.
دیدگاه تان را بنویسید