فانتزی حقیقی

برای دریافت لینک دانلود بازی این کد را اسکن کنید.

پوکمون (در ژاپنی: ポケモン) ابتدا نام بازی رایانه‌ای از شرکت ژاپنی نینتندو بود که با استقبال فراوان از آن تبدیل به انیمه پرطرفدار تلویزیونی و مجموعه فیلم سینمایی شد. مجموعه بازی‌های پوکمون،‌ یکی از بزرگ‌ترین مجموعه بازی‌های نقش‌آفرینی تاریخ هستند. این بازی‌ها دو دهه قبل روی کنسول دستی گیم‌بوی کارشان را شروع کردند. مجموعه پوکمون آنقدر بزرگ شده است که از روی آن انیمه، مانگا، کارتون، بازی کارتی و خیلی چیزهای دیگر ساخته‌اند. در دنیای پوکمون مربیانی به سرتاسر دنیا سفر می‌کردند تا هیولاهایی را که Pokémon نامیده می‌شدند بگیرند و از آنها برای جنگ با یکدیگر استفاده کنند. هدف این مربیان این است که همه این مخلوقات را بگیرند و به عنوان استاد پوکمون شناخته شده و مربی اعظم شوند. سری بازی پوکمون برای اولین بار در سال 1995 و با بازی Pokemon Red and Blue و در نسخه اصلی دسته بازی Nintendo Game Boy کار خود را آغاز کرد. فروش مجموعه بازی‌های رایانه‌ای پوکمون تا پایان سال 2015، به 279 میلیون کپی رسیده بود؛ این در حالی است که خرده‌فروشی پوکمون تنها در سال 2015، به 1 /2 میلیارد دلار رسید.
اصل بازی پوکمون‌گو به سال ۱۹۹۵ و راه‌اندازی بازی Meridian 59 باز‌می‌گردد. این اولین بازی سه‌بعدی آنلاین در آن زمان بود که پیش‌زمینه بازی جهان وار‌کرافت در 10 سال بعد را به وجود آورد. Meridian 59 همچنین اولین بازی بود که تحت سرپرستی جان هنکه طراحی شده بود؛ کسی که در حال حاضر سرپرستی کمپانی توسعه‌دهنده بازی پوکمون‌گو یعنی Niantic را بر عهده دارد. جان هنکه در سال ۲۰۰۱، استارت‌آپ ‌Keyhole‌ را بنیان گذاشت؛ بخش بزرگی از این شرکت نوپا توسط In-Q-Tel (بازوی سرمایه‌گذاری سیا) تامین بودجه می‌شد. هانکه در سال ۲۰۱۰، روند ایجاد نیانتیک، یکی از شرکت‌های فرعی گوگل را رهبری کرد. نام نیانتیک برگرفته از کشتی صید نهنگ است که در سانفرانسیسکو به یک رستوران / هتل تبدیل شد. پیش از این یک بازی به نام اینگرس (Ingress) هم از سوی کمپانی نیانتیک در سال ۲۰۱۲ به بازار عرضه شده بود که در آن از مکان‌یاب گوگل (google maps) برای جریان بازی استفاده می‌شد و گفته می‌شود که پوکمون‌گو در واقع از بازی اینگرس برای شکل‌گیری اولیه ایده گرفته است.

شکل‌گیری و فراگیرشدن بازی «پوکمون‌گو»
در روزهای اخیر بازی «پوکمون‌گو» بر اساس شخصیت‌های نوستالژیک پوکمون و مبتنی بر واقعیت افزوده به بازار آمده است. این بازی تنها مختص دستگاه‌های نینتندو نبوده و یک بازی با قابلیت دانلود برای دستگاه‌های هوشمند و در سیستم‌عامل‌های اندروید و iOS است. البته این اولین باری نیست که می‌توان با شخصیت‌های نینتندو در فضای واقعیت افزوده، به شکلی که در فضای پوکمون‌گو دیده می‌شوند، بازی کرد. نینتندو 3DS و نسخه قبلی آن، از قابلیت واقعیت افزوده به شکل محدودی استفاده می‌کردند. با نگه‌ داشتن دوربین دستگاه روی کارت‌های مخصوص در این بازی، شخصیت‌های سه‌بعدی روی نمایشگر ظاهر می‌شدند، چیزی شبیه به بازی واقعیت افزوده پوکمون‌گو به شکلی که امروزه وجود دارد.
در واقع این بازی جدید دنیای واقعی را به بازی می‌کشاند و عناصر زندگی اطراف شما را در محیط بازی قرار می‌دهد. نینتندو بازی «پوکمون‌گو» را با عبارت «یک ماجراجویی در دنیای واقعی» توصیف کرده است. این بازی موبایلی از قابلیت GPS گوشی و دوربین آن استفاده می‌کند تا مکانی را که در آن هستید تبدیل به یک نقشه بازی پوکمون کند. مثل بازی‌های پوکمون، خودتان باید در دنیا، اما این بار دنیای واقعی، بگردید و پوکمون پیدا کنید. همان‌طور که راه می‌روید، ممکن است یک پوکمون پیدا کنید. اگر شما در یک پارک باشید هیولاهایی علاقه‌مند به حشرات و علف‌ها در محیط بازی بیشتر از سایر عناصر ظاهر می‌شوند و اگر در کنار یک دریاچه باشید هیولاهایی که در آب زندگی می‌کنند پیدایشان می‌شود. اگر شب بازی کنید ارواح شبانه و پری‌ها به بازی می‌آیند. بنابراین بازیکنان باید در دنیای واقعی راه بروند تا بتوانند هیولاها را بگیرند.
همانند بازی‌های نسل قدیم پوکمون، هدف اصلی هم در «پوکمون‌گو» جمع ‌کردن این هیولاها و مبارزه با آنهاست. روی نقشه‌ای که قرار دارید، محل‌هایی به اسم Gym یا همان باشگاه قرار گرفته‌اند. این باشگاه‌ها را خود سازنده بازی روی نقشه قرار داده است. در باشگاه‌ها، با دیگر کسانی که «پوکمون‌گو» بازی می‌کنند، می‌توانید یک تیم برای خودتان بسازید. تیم‌ها با یکدیگر در باشگاه تمرین و پوکمون‌هایشان را برای مبارزه با دیگر تیم‌ها، قوی‌تر می‌کنند. همین‌طور در مکان‌هایی به نام PokéStops که در دنیایی واقعی وجود دارند. آیتم‌های بازی، پیدا می‌شوند. آیتم‌هایی همچون گوی که به کمک آنها شما می‌توانید پوکمون‌ها را شکار کرده و ارتقا دهید. یافتن پوک‌استاپ‌ها و باشگاه‌ها و به اشتراک گذاشتن آنها یکی از مزایای اجتماعی بازی پوکمون‌گو برشمرده می‌شود.
بر اساس گزارش Survey Monkey، در روزهای نخست انتشار، پوکمون‌گو با پشت سر گذاشتن آمار میانگین تعداد بازیکن‌های روزانه بازی Candy Crush Saga، به پرطرفدارترین بازی موبایل تاریخ ایالات متحده آمریکا تبدیل شد. طبق گزارش منتشر‌شده، پوکمون‌گو با داشتن 21 میلیون گیمر روزانه به طور میانگین به پرطرفدارترین بازی کشور آمریکا تبدیل شده و جالب آنکه به زودی در پلت‌فورم اندروید نرخ رشد آن از اپلیکیشن اسنپ چت نیز پیشی خواهد گرفت. با رسیدن به این سطح از موفقیت، کمپانی نیانتک از این پس با یک چالش جدی روبه‌رو خواهد بود: اینکه چگونه محبوبیت بازی را برای مدت‌های طولانی حفظ کند. سومین بازی موبایل پرطرفدار تاریخ در آمریکا بازی Draw Something است که سازنده آن OMGPOP با مبلغ 180 میلیون دلار توسط کمپانی Zynga خریداری شد. اما هنوز زمان زیادی از این خرید پر‌هزینه نگذشته بود که بازی به سرعت محبوبیت خود را از دست داد و در نتیجه Zynga از این قضیه متحمل ضرر بسیار سنگینی شد.

دلایل موفقیت
یکی از دلایلی که برای موفقیت پوکمون‌گو برمی‌شمارند حس نوستالژی کاربران نسبت به هیولاهای قدیمی این برند قدیمی است. برخی از کاربران سی و چند ساله این بازی ممکن است با هدف بازگشت به دوران خوش کودکی، آن را نصب کرده باشند. اما تعداد کاربران پوکمون‌گو بسیار بیشتر از آن چیزی است که بتواند با هدف زنده کردن خاطرات کودکی رقم خورده باشد. در میان گیمرهای این بازی جوانان و نوجوانانی وجود دارند که برای اولین بار با پدیده پوکمون آشنا می‌شوند.
پوکمون‌گو برای همه‌گیر شدن خود از هیچ ساز و کار پیچیده‌ای استفاده نکرده است. در حالی که نسل‌های قبلی این بازی چندنفره بود اما پوکمون‌گو فعلاً یک بازی کاملاً تک‌نفره اما با ویژگی‌هایی بر اساس فعالیت‌های فیزیکی و اجتماعی است. دلیلی که چنین رشد شگفت‌انگیزی برای این اپلیکیشن رقم زده، انتقال تجربه لذت بردن از این بازی به دیگری است. کسانی که از انجام این بازی لذت برده‌اند، موضوع را با دوستانشان نیز در میان گذاشته‌اند تا آنها نیز آن را بازی کنند و از آن لذت ببرند. این اتفاق برای هر محصول خوبی به صورت طبیعی رخ می‌دهد. در واقع پوکمون‌گو از یک تاکتیک سنتی برای بازاریابی بهره برده است.
رایگان بودن نصب این بازی نیز نقش برجسته‌ای در موفقیت آن داشته است. مدل فریمیوم (Freemium) یک روش کسب و کار و دریافت پول است که در آن کالایی مانند نرم‌افزار، رسانه، بازی یا خدمات وب، به صورت رایگان ارائه می‌شود ولی برای دسترسی به امکانات جانبی یا ویژه، مثل خدمات بیشتر، مصرف‌کننده مجبور خواهد بود از طریق پرداخت درون‌برنامه‌ای هزینه کند. اگر سازندگان بازی، به جای پرداخت درون‌برنامه‌ای، بازی را به قیمت یک دلار به کاربران می‌فروخت، باز هم تعداد کاربران آن ممکن بود زیاد شوند، اما مطمئناً تا این اندازه مورد استقبال قرار نمی‌گرفت.
اما اصلی‌ترین و متمایزترین ویژگی پوکمون‌گو، تلفیق دنیای مجازی و فانتزی پوکمون‌ها با دنیای واقعی است (واقعیت افزوده). اغلب بازی‌هایی که در فروشگاه‌های اپلیکیشنی وجود دارند کاربران خود را به دنیایی غیر از دنیای واقعی دعوت می‌کنند. گیمرها اغلب در جای خود نشسته یا دراز کشیده و بدون توجه به محیط پیرامون خود غرق در صفحه موبایل خود می‌شوند. اما بازی‌هایی نظیر پوکمون‌گو با ترکیب دنیای بازی با دنیای واقعی شانس ماندگاری و موفقیت خود را بالا می‌برند.
جنبه‌های اجتماعی این بازی نیز یکی دیگر از عوامل موفقیت آن بوده است. دیدن فردی در خیابان که همانند شما به دنبال یک پوک‌استاپ یا یک پوکمون است، لبخندی را بر لبان شما و رضایتی در قلبتان خواهد نشاند که شاید مدت‌ها از آن دور بودید.

دستاوردهای مالی
پوکمون‌گو، هر چقدر هم حاشیه داشته باشد اما نمی‌توان انکار کرد که محبوبیت این بازی جدید برای گوشی‌های هوشمند چه تاثیر مثبتی روی سهام شرکت نینتندو در بازار سهام داشته است. کمپانی بازی‌سازی ژاپنی نینتندو در واقع مالک پوکمون‌گو نیست. این شرکت سهام شرکت نیانتک،‌ بخش توسعه‌دهنده بازی شرکت گوگل را در اختیار دارد. نینتندو همچنین سهامدار 32 درصد از سهام شرکت پوکمونی است که تجارت شخصیت‌های پوکمون را تحت کنترل خود دارد. این شرکت در نظر دارد دستگاه پوکمون‌گو را به فروش برساند. این شرکت نشان می‌دهد که چگونه از انتشار بازی روی گوشی‌های هوشمند می‌توان کسب درآمد کرد.
آیا افزایش 14 میلیارد دلاری ارزش بازار این شرکت طی یک هفته برای توجیه درآمدزایی کافی نیست. تنها برای مقایسه، سوپرسل‌ها، در ماه گذشته 2 /10 میلیارد دلار به ارزش غول اینترنتی چینی تن‌سنت در یک ماه افزودند. تاریخچه نینتندو پاسخ‌های محتملی به این پرسش می‌دهد.
در هفدهم مارس 2015، کمپانی نینتندو اعلام کرد به منظور توسعه بازی‌هایی برای گوشی‌های هوشمند با پلت‌فورم بازی‌سازی ژاپنی DeNA همکاری خواهد کرد. بعد از آن این شرکت تاکید کرد که تنها برای دستگاه‌های خود بازی‌ها را توسعه خواهد داد.
اشتیاق برای ایجاد تغییر اساسی در استراتژی شرکت موجب بالارفتن 36‌درصدی ارزش سهام نینتندو در عرض دو روز شد. ارزش سهام این شرکت در ماه‌های بعد باز هم صعود کرد و سپس به سطحی سقوط کرد که بالاتر از زمان تصمیم شرکت برای همکاری به منظور توسعه بازی در 17 مارس بود. پس از انتشار بازی پوکمون‌گو، ارزش سهام این شرکت اوج گرفت.
این روند حرکتی (برانگیختی بزرگ در مورد محصول یا استراتژی جدید و متعاقب آن سقوط و تقویت کمرنگ ارزش کلی) مسیری آشنا برای شرکت نینتندو است. این شرکت در سال 1889 و با تولید کارت بازی کار خود را آغاز کرد و سپس در دهه 70 به سمت بازی‌های ویدئویی رفت.
هیجان سرمایه‌گذار حول Wii (وی) به مراتب فراتر از آنچه برای پوکمون‌گو اتفاق افتاد بود. این کنسول بازی خانگی نسل هفتم که توسط نینتندو در ۱۹ نوامبر ۲۰۰۶ عرضه شد به عنوان کنسول بازی نسل هفتم، Wii رقیب اصلی ایکس‌باکس ۳۶۰ از مایکروسافت و پلی‌استیشن۳ از سونی بود. تا آوریل ۲۰۱۱، Wii با فروش بالاتر از دو رقیب خود پلی‌استیشن۳ و ایکس‌باکس۳۶۰ پرفروش‌ترین کنسول نسل خود به شمار می‌رفت و در دسامبر ۲۰۰۹ رکورد پرفروش‌ترین کنسول بازی را در آمریکا طی یک ماه شکست. ویژگی مشخص این کنسول، کنترلر وایرلس آن، وی-ریموت بود که به عنوان یک وسیله اشاره‌کننده دستی به کار رفته و حرکات را در فضای سه‌بعدی تشخیص می‌داد. مسیرهایی که کسب‌وکارهای بازی‌سازی طی می‌کنند همواره به موفقیت نمی‌انجامد. اما نینتندو نشان داده که گام برداشتن در مسیر موفقیت را به خوبی بلد است.
یک هفته پس از فراگیر شدن بازی پوکمون‌گو، ارزش بازار شرکت نینتندو از شرکت سونی پیشی گرفت. ارزش بازار نینتندو در بازار توکیو در نوزدهم جولای به بالای 39 میلیارد دلار رسید. در پانزدهم جولای شرکت نینتندو رکورد بیشترین سهام معامله‌شده در یک روز در ژاپن را شکست.

تراژدی پوکمون‌گو
تابستان 2001؛ علاقه‌مندان به بازی‌های ویدئویی یک نرم‌افزار بسته‌بندی از شرکت بازی‌سازی الکترونیک آرتز را نصب کردند که مجستیک (Majestic) نام داشت. پس از ثبت نام، بازی به کاربران پیامی را از طریق تلفن، ای‌میل، AIM، بلکبری یا حتی فکس ارسال می‌کرد که بخشی از یک داستان تخیلی پارانویا بود که در زمان واقعی اتفاق می‌افتاد. اگر یک کاراکتر می‌گفت که در روز بعد در یک زمان خاص با یکدیگر دیدار می‌کنند این اتفاق می‌افتاد. هر چند روند گسترش این بازی پس از حملات 11 سپتامبر با وقفه روبه‌رو شد. اما این بازی باعث شد تا ژانر بازی‌های واقعیت جایگزین (ARG) وارد فضای گیمینگ شود. در حالی که این بازی به عنوان یک سرگرمی صرف ساخته شده بود ولی برخی آن را یک بازی همراه با ورزش «ExerGame» تلقی کردند که فعالیت بدنی را تشویق می‌کرد.
پاییز 2003؛ غول بازی‌سازی ژاپنی کونامی اقدام به انتشار بازی بوکتای (Boktai)، یک بازی شکار خون‌آشام برای کنسول GameBoy کرد. اسلحه این بازی از نور خورشید برای مبارزه با خون‌آشامان استفاده می‌کرد و این اسلحه با در معرض نور آفتاب قرار دادن کارتریج سنسور نور شارژ می‌شد.
زمستان 2004، دانش‌آموزان دبیرستان یک گوسفند بزرگ 20 فوتی بادی را در خیابان‌های مینیاپولیس جابه‌جا می‌کردند. آنها به گوشی‌های دوربین‌داری مجهز بودند که در آن زمان بسیار بدیع بود. هدف آنها دستیابی به سماکد (رقیب اولیه کدهای QR) چاپ‌شده روی بیلبوردها، تبلیغات اتوبوس و دیگر سطوح شهری درون منطقه اشغال‌شده توسط روح حیوانی محافظ تیم بود. این بازی کان‌کوئست (ConQwest) نام داشت که یک بازی فراگیر مورد حمایت مالی شرکت مخابراتی Qwest در 10 شهر ایالات متحده بود. چهار سال بعد، دنیس کراولی، یکی از سازندگان کان‌کوئست اپلیکیشن مکان‌یاب فوراسکوئر (Foursquare) را ساخت.
بهار 2007؛ شرکت Area /Code‌ خالق بازی کان‌کوئست، Plundr را انتشار داد. یک بازی ماجراجویی دزدان دریایی مبتنی بر موقعیت که هات‌اسپات وای‌فای را به درون جزیره‌ای تبدیل می‌کرد که در آن بازیکنان می‌توانستند تجارت و مبارزه کنند. برای سفر به جزیره دیگر، گیمرها باید به صورت فیزیکی به هات‌اسپات وایرلس دیگری نقل مکان می‌کردند.
این بازی‌ها تنها تعداد اندکی از نوادگان «پوکمون‌گو» هستند، بازی مبتنی بر گوشی‌های هوشمند، که با آوردن بازی مبارزه‌ای هیولایی با قدمت چندین قرن به جهان فیزیکی، در روزهای اخیر دنیا را به تسخیر خود در‌آورده است. این بازی یک پیشرو مستقیم نیز دارد. در سال 2012، شرکت نیاینتک توسعه‌دهنده بازی پوکمون‌گو که قبلاً بخشی از گوگل بوده است، اینگرس (Ingress) را ایجاد کرد، که یک بازی روایتی تخیلی در مکان‌های واقعی با گوشی‌های اندروید بود. پوکمون‌گو در واقع پوست‌اندازی بازی اینگرس است که از نقاط مورد علاقه و آمار داده‌های نقشه ایجاد شده برای این بازی استفاده می‌کند.
همانند آنچه در اجداد این بازی مشاهده می‌شود، پوکمون‌گو با آنچه در ابتدا مشاهده می‌شود کاملاً متفاوت است. به عنوان یک بازی بر اساس واقعیت افزوده، این عنوان تجربه ترکیب گرافیک کامپیوتری با فیلم دوربین زنده را به ارمغان می‌آورد. اما جنبه‌های این بازی به طور کلی انتخابی است. مطمئناً، شکار پوکمون‌ها در دنیای واقعی و در مکان‌هایی که با ظرفیت‌های مختلف هیولاها مطابقت دارند بسیار لذت‌بخش خواهد بود.
برای سازندگان بازی‌های واقعیت جایگزین (ARG)، بازی‌های فراگیر، بازی‌های بزرگ و دیگر عناوینی که برای بازی‌های کامپیوتری در فضای حقیقی به کار می‌رود، پوکمون‌گو نشان‌دهنده یک پیروزی تلخ و شیرین خواهد بود. از یک سو، این بازی نشان می‌دهد که ترکیب تکنولوژی و اجتماع که مدت‌ها بعید به نظر می‌رسید نهایتاً با ایجاد یک بازی فراگیر، ممکن شد. از سوی دیگر، همان‌طور که موسس شرکت Area /Code و رئیس کنونی شرکت بازی‌سازی NYU اعلام کرده، چنین موفقیت‌هایی تنها با حمایت حقوقی چندساله گوگل و کسب مجوز از محبوب‌ترین بازی ویدئویی واقعیت افزوده امکان‌پذیر خواهد بود.
وقتی به یک دهه قبل برمی‌گردیم، بازی‌های واقعیت افزوده و فراگیر مسیر جدیدی را برای مشاهده و درک دنیای فیزیکی و ماده به ما عرضه می‌کردند.
جین مک‌گونیگال، طراح و نویسنده بازی، تاکید می‌کند که «واقعیت جایگزین» به معنای جایگزین واقعی فانتزی نیست بلکه به معنای جایگزینی واقعی‌گرایی است. این بازی‌ها نمی‌توانند جایگزین جهان شوند، بلکه می‌توانند جای جهان‌های حقیقی و تخیلی را عوض کنند.
نتیجه می‌تواند یک درک جدید و عمیق‌تر از هستی واقعی چیزهایی که بازی از آنها به عنوان مواد خام استفاده می‌کند به کاربر بدهد. این دلیلی است که بازی‌های فراگیر اغلب از داستان‌های پارانویا استفاده می‌کنند: این بازی‌ها احتمالاتی را که تا قبل از این قابل مشاهده نبودند مرئی می‌سازد و به نظر می‌رسد پوکمون‌گو واقعیت‌های جایگزین خوب و بد بسیاری را ارائه می‌دهد.
فردی اهل ماساچوست موردی را گزارش داد که در پی تلاش یک راننده برای گیر انداختن یک پوکمون در بزرگراه، چندین خودرو باهم تصادف کردند. فرد دیگری که مشغول بازی بود در هنگام شکار هیولاهای جیبی جسدی را پیدا کرد. و از همه مهم‌تر اینکه اجتماعات کودکان و افراد بالغ مشاهده شده مشغول به انجام این بازی نشان می‌دهد که سن و سال در انجام این بازی نقشی ندارد.
اما هیچ‌کدام از بازی‌های گذشته نتوانسته‌اند موفقیت خود را حفظ کنند. مجستیک به شدت وابسته به کنجکاوی یک شخصیت اجرایی در اکلترونیک آرتز بود. شرکت Area /Code خالق بازی کان‌کوئست و پلاندر، استودیو خود را به غول بازی‌سازی زینگا فروخت و بعدها تعطیل شد. حتی گوگل نیز بدون پوست‌اندازی نمی‌توانست اینگرس را به پوکمون تبدیل کند. حتی اگر داستان پارانویا به قهقرا برود و حتی اگر تفریحات مبتنی بر موقعیت نیازی مشکلی از لحاظ سیاسی و امنیتی پدید نیاورد، همچنان یک مانع برای پوکمونیزاسیون جهان وجود دارد و آن هم تحقق نهایی ادغام پتانسیل تکنولوژیک و اجتماعی زندگی مدرن است.

حاشیه‌های پوکمون‌گو
در میان فراگیر شدن تب «پوکمون‌گو» در دنیا، این بازی حواشی و واکنش‌هایی را هم در بر داشته است. از پیدا شدن یک جسد به جای پوکمون تا دزدی افراد مسلح؛ همه و همه نشان می‌دهند که نینتندو چطور قلب بازی‌های موبایل را هدف گرفته تا بتواند خیلی سریع خود را به عنوان یکی از بالادستی‌های این حوزه پرسود و محبوب مطرح کند. برخی از کاربران از تجربه پوکمون‌گو هنگام رانندگی خبر داده‌اند. همین مساله موجب شده تا سازمان حمل و نقل واشنگتن در توئیتر خود به کاربران هشدار دهد زمان بازی‌کردن پوکمون‌گو، رانندگی نکنند. ورود بعضی کاربران به ایستگاه پلیسی واقع در استرالیا هم از دسته اتفاقات عجیبی است که در چند روز انتشار این بازی افتاد. شاید بد هم نباشد هنگام تجربه «پوکمون‌گو» نگاهی به اطراف بیندازید. پوکمون‌ها که به این زودی جایی نمی‌روند.
از آنجا که به دلیل منع فعالیت رسمی گوگل در شش سال اخیر در چین، Google Maps چندان نمای جالبی را از سرزمین پهناور چین ارائه نمی‌کند، در نتیجه نظریه‌پردازان توطئه معتقدند اکنون ایالات متحده و ژاپن از طریق دو شرکت نینتندو و نیانتیک (که بخش عمده سهام آن در اختیار گوگل است) اقدام به شناسایی مراکز نظامی چین کرده‌اند. به عقیده چینی‌ها، نینتندو می‌تواند پوکمون‌های کمیاب را در قسمت‌هایی از نقشه پراکنده سازد، و اگر بازیکنان نتوانند آنها را به دست آورند، مشخص می‌شود که دسترسی به منطقه فوق ممنوع بوده و به احتمال زیاد، آن قسمت از نقشه یک مرکز نظامی یا حساس خواهد بود. در همین راستا، شرکت نیانتک گفته به خاطر ممنوعیت سرویس گوگل مپز در چین، بازی کردن پوکمون‌گو در این کشور بسیار دشوار خواهد بود. اما آنها در حال مذاکره با مقامات دولتی هستند تا بتوانند به نحوی این بازی را به طور رسمی در این کشور عرضه کنند؛ موضوعی که برای شرکت نیانتیک بسیار حائز اهمیت است، زیرا چین بزرگ‌ترین کشور دنیا به شمار آمده و یکی از بزرگ‌ترین بازارهای گیمینگ جهان را در خود دارد. کره‌جنوبی هم به علت تنش‌های سیاسی با کره شمالی در این زمینه نگرانی‌های مشابهی دارد و قبلاً محدودیت‌هایی را بر روی سرویس گوگل‌مپز اعمال کرده بود. در کشورهایی با طبیعت متنوع و کوهستانی هم نگرانی‌های جدی در مورد استفاده از این بازی وجود دارد. حواس‌پرتی ناشی از غرق شدن در بازی خطرات بالقوه‌ سقوط و حوادثی مشابه را افزایش داده است.
یکی از معاونان موسسه الازهر در مصر که علاقه‌ای به هیولاهای کوچک پوکمون ندارد فتوایی درباره این بازی مرتبط با گوشی‌های هوشمند صادر کرده و گفته است، این بازی آدم‌ها را شبیه انسان‌های مستی می‌کند که در خیابان‌ها راه می‌روند و به صفحه موبایلی خیره شده‌اند که آنها را به سمت هیولاهای خیالی هدایت می‌کند. از سوی دیگر کارشناسان امنیت اطلاعات نیز مسائل مرتبط ازجمله شکستن حریم مکانی با جی‌پی‌اس و مشکلات امنیتی ناشی از جی‌پی‌اس اسپوفینگ را مطرح کرده‌اند. به جز این مشکل، در کشورهای خاورمیانه ازجمله کویت استفاده از پوکمون‌گو در مکان‌های نظامی، مذهبی و تاسیسات نفتی که امکان تصویربرداری و ارسال را فراهم می‌سازد، ممنوع شده است.