بومی‌سازی ابزار خرید

با وجود اینکه بهره‌گیری از خدمات کارت‌های اعتباری برای اکثر ایرانیان امری ناممکن تلقی می‌شود، بانک مرکزی طراحی و اجرای این کارت‌ها را در دستور کار قرار داده است. به گفته معاون نظارتی بانک مرکزی، قرار است از ابتدای مهرماه، کارت‌های اعتباری در سه سطح به مشتریان عرضه شود. کارت‌های برنزی تا سقف 10 میلیون تومان، کارت نقره‌ای تا سقف 30 میلیون تومان و کارت طلایی تا سقف 50 میلیون تومان سه سطحی است که از سوی بانک مرکزی طراحی شده است. به گفته مسوولان بانک مرکزی نرخ سود برای تقسیط 36‌ماهه این کارت‌ها 18 درصد خواهد بود و این کارت‌های اعتباری همانند نمونه‌های خارجی آن عمل می‌کند با این تفاوت که کارت‌های اعتباری ایرانی بر اساس بانکداری اسلامی صادر می‌شود. برخی از کارشناسان معتقدند اگرچه این کارت‌ها می‌توانند سطح تقاضا را برای خرید کالاها افزایش دهند، اما میزان تامین اعتبار این کارت‌ها و فرآیند واگذاری آن به مشتریان نکات کلیدی است که باید در نظر گرفته شود.
کارت‌های اعتباری به‌طور گسترده برای خرده‌فروشی و خریدهای جزیی در دنیا استفاده می‌شوند. میزان و سقف اعتباری که به هر شخص داده می‌شود بستگی زیادی به درآمد و توان بازپرداخت او دارد. شخص پس از تعیین اعتبار می‌تواند از محل این اعتبار، کالا و خدمات مورد نظر را خریداری کرده و در هنگام سررسید آن را یکجا یا به صورت اقساط، بازپرداخت کند. کارت‌های اعتباری الکترونیکی که برای خرده‌فروشی استفاده می‌شود از هر دو سوی خریدار و فروشنده سودمند هستند. خریداران از حق انتخابی که در پرداخت دارند و توانایی خرید کالاها بلافاصله به وسیله کارت اعتباری لذت می‌برند. در مقابل تجار و فروشندگان نیز با پذیرش کارت اعتباری از پرداخت سریع و تضمین‌شده نسبت به چک و همچنین کاهش هزینه‌های حمل و نقل پول و افزایش گردش حساب و اعتبار خود سود می‌برند. از آنجا که کارت اعتباری به‌ طور کلی حفاظت بهتری از لحاظ تقلب و سرقت به نسبت پول نقد و چک دارد هر دو طرف معامله از پرداخت امن‌تر در معامله لذت می‌برند.
کانادایی‌ها از بزرگ‌ترین بدهکاران کارت‌های اعتباری در دنیا هستند. بر اساس بررسی‌های انجام‌شده کانادایی‌ها در حال حاضر حدوداً 75 میلیون کارت اعتباری از انواع ویزا، مستر کارت و کارت اعتباری امریکن اکسپرس دارند و بیشتر از 80 درصد از خانوارهای کانادایی حداقل یک کارت اعتباری دارند که در سال‌های اخیر افزایش نیز داشته است. بر اساس آمار منتشر‌شده، درصد زیادی از کانادایی‌ها از کارت اعتباری به عنوان کارت شارژ و نه به عنوان ابزار بهره‌مندی از اعتبار استفاده می‌کنند. به این معنا که در پایان هر ماه تمام بدهی خود را تسویه می‌کنند.
کارت اعتباری در دنیا اصولاً برای پرداخت خریدهای خرد که به‌طور میانگین ارزشی حدود 110 دلار دارند هزینه می‌شود. میانگین ارزش تراکنش برای کارت‌های بدهی کمتر از کارت‌های اعتباری بوده و حدود 45 دلار است.
تقریباً در اکثر نقاط جهان، افراد اعتبارسنجی شده و با مشخص شدن اعتبار هر شخص، کارت اعتباری‌اش دارای سقف اعتبار معینی خواهد بود که کمترین ریسک عدم بازپرداخت را دارد. هر شخص حقیقی از ابتدای سن قانونی و در صورت تقاضا دارای کارت اعتباری با میزانی کنترل‌شده و محدود خواهد شد، می‌توان میزان اعتبار او را به مرور به روز کرد و سابقه او را نگه داشت و بدین ترتیب کاربران برای حفظ سابقه خود به مدیریت شخصی پرداخت‌ها می‌پردازند چرا که در صورت از دست دادن اعتبار به سختی قادر به اصلاح عملکرد اعتباری خود و دریافت دوباره اعتبار خواهند بود. در کشورهای پیشرفته دنیا، مصرف‌کنندگان کارت اعتباری چنین حساسیتی را به خوبی درک کرده و این اعتبار را حفظ می‌کنند چرا که این سیستم‌های مالی عمدتاً به هم متصل هستند. اگر فردی از یکی از این سیستم‌ها استفاده کرده باشد، در تمامی نقاط دنیا می‌توان اعتبار فرد را سنجید و در شبکه پولی دارای سابقه خواهد ماند.