پینگ‌پنگ فغان از فساد

یکی از گردش مالی 200 هزار میلیارد‌تومانی پول در حساب یک کودک شش‌ساله سخن گفت و دیگری از صدور 625 چک بلامحل طی پنج سال در استان کرمان. یکی از گردش مالی 200 هزار میلیارد‌تومانی دیگری در حساب یک فرد فوت‌شده صحبت کرد و دیگری از دو میلیارد و 700 میلیون‌دلاری که از پول مردم توسط فردی برده شده که حال در زندان به سر می‌برد. این بار آن یکی از جابه‌جایی دو هزار و 300 میلیارد‌تومانی پول‌های 200 تن مواد مخدر طی دو سال در حساب یک فرد گلایه کرد و دیگری از اینکه فردی از سال 85 وارد صنعت شد و در سال 90 سه هزار میلیارد تومان اختلاس انجام داد. و سناریوی رونمایی‌ها و گلایه‌های وزیر کشور و معاون اول رئیس‌جمهور همچنان ادامه داشت. عبدالرضا رحمانی‌فضلی در مجلس شورای اسلامی و اسحاق جهانگیری در نشست اعضای کارگروه‌های ارتقای سلامت نظام اداری دستگاه‌های اجرایی. ابتدا وزیر کشور یکشنبه ششم اردیبهشت‌ماه پرده از فسادها و گلوگاه‌های اقتصادی برداشت و سپس فردای آن روز معاون اول رئیس‌جمهور از فسادهای مختلف رخ داده در سال‌های گذشته انتقاد و مواضع دولت را صراحتاً مطرح کرد. وزیر کشور از تخلفات در کمیته امداد سخن گفت و توضیح داد: «در کمیته امداد بیش از 100 نفر، 27 هزار خودرو لوکس در حدود 20 میلیارد دلار وارد کشور کردند که متاسفانه در اینجا از حقوق مستضعفان سوءاستفاده شده است.» و از سوی دیگر معاون اول رئیس‌جمهور خیلی صریح بیان کرد: «فساد بزرگ‌ترین سرمایه اجتماعی یک جامعه را که اعتماد مردم است از بین می‌برد.» با این حال سخنان این دو مقام ارشد دولتی هرچند وجوه مشترکی داشت اما یکی از آنها ناگهان گفت: «‌اظهارات من درباره پول‌های کثیف در رسانه‌های مختلف به صورت ناقص، جهت‌دار و تحریف‌شده مطرح شد.» رحمانی‌فضلی از رسانه‌ها گلایه و تلویحاً آنها را مقصر برخی مطالب مطرح‌شده درباره پول‌های کثیف و فسادها معرفی کرد و در مقابل یک روز بعد معاون اول رئیس‌جمهور قاطعانه گفت: «دولت یازدهم در موضوع مبارزه با مفاسد اقتصادی هیچ خط قرمزی ندارد و با هیچ کسی رودربایستی ندارد. من مطمئن هستم اگر خدای‌ناکرده در کشور اتفاقی مانند اتفاق بابک زنجانی بیفتد، من به عنوان معاون اول رئیس‌جمهور و وزیر مربوطه به عنوان وزیر دولت صلاحیت‌های لازم را برای سمت خود نداریم.» آن سخنان وزیر کشور و این سخنان صریح معاون اول رئیس‌جمهور به هر ترتیب همه حکایت از فسادها و گلوگاه‌هایی دارد که اقتصاد ایران هر روز از آن بیشتر رنج می‌برد و حد آن به میزانی رسیده که فغان مسوولان را هم در پی داشته است. با این حال از نگاه خیلی از کارشناسان حل ‌چنین مسائل گسترده‌ای تنها به گلایه کردن و تصمیم گرفتن مقامات دولتی نیاز ندارد. بلکه به تصمیمات و اقداماتی نیاز است که شاید در آینده بخش‌های مربوطه از آن رونمایی کنند.