دوراهی پول

حدوداً از زمانی که نرخ سود بانکی روند افزایشی به خود گرفت، نه‌تنها بخش صنعت و تولید، بلکه بیمه‌ها نیز با کاهش جذب مشتری و سرمایه‌گذاری همراه شدند. با مطالعه آمار و ارقام کشور و مقایسه شاخص‌هایی نظیر میزان تولید حق بیمه، حق بیمه سرانه و سهم آن از تولید ناخالص ملی با سایر کشورهای همتراز با ایران، مشاهده می‌شود با وجود گذشت بیش از ۸۰ سال از عمر بیمه در ایران، اما هنوز هم افرادی هستند که حاضرند به جای سرمایه‌گذاری برای آینده خود و خانواده‌شان در بلندمدت، سرمایه خود را در بانک‌ها انباشته کنند و به اصطلاح سود بیشتری دریافت کنند.
البته کم‌توجهی به بیمه در همه رشته‌ها دیده نمی‌شود، چراکه بیمه‌های درمان و حوادث در کشورهای در حال توسعه به خوبی پایه‌گذاری شده است، اما هر بار صحبت از بیمه‌های اشخاص که بیمه عمر و پس‌انداز از جمله آنهاست؛ به میان می‌آید دو برخورد کاملاً متفاوت از سرمایه‌داران سر می‌زند، ‌ به‌گونه‌ای که برخی بر این باورند که چرا باید سرمایه به دست شرکت‌های بیمه باشد و در بلندمدت سود حاصل‌شده به دست بیمه‌شونده برسد و برخی دیگر بر این باورند که میزان بهره‌گیری از بیمه‌ها و استقبال از بیمه‌ها می‌تواند توسعه جامعه را تضمین کند. از طرف دیگر برخی سرمایه‌داران که مدام به فکر انباشت سرمایه و کسب سود بیشتر به صورت روزانه و سالانه هستند، بر این باورند امن‌تر از بانک‌ها جایی برای سوددهی و نگهداشت سرمایه‌شان ندارند، چراکه تفکر سنتی آنها مانع سرمایه‌گذاری برای آینده خود و خانواده‌شان در بیمه‌ها شده است. اما این روزها که صحبت از کاهش سودهای بانکی در میان است، بسیاری را به این فکر واداشته که در صورت وجود سرمایه، به‌صرفه‌تر است سرمایه خود را در بانک سپرده‌گذاری کنند یا اینکه برای آینده بلندمدت خود بیمه عمر بخرند؟ اینکه با سوددهی ۲۰درصدی بانک‌ها، بازهم باید به بهانه سودهای تضمین‌شده در ۲۰ یا ۳۰ سال آینده در بیمه‌های عمر، سرمایه به این سمت رود؟
در این زمان، برخی از این اختلاف‌نظرها به دلیل افزایش هرچه سریع‌تر سودهای بانکی صورت گرفته است که بسیاری از مردم حتی سرمایه‌های خود را از سایر بخش‌ها به سمت بانک‌ها بردند تا هرچه زودتر به سوددهی برسند و در مدت ۱۰ سال یا کمتر از آن بتوانند سرمایه خود را تا مرز دوبرابری برسانند، کاری که شاید در صنعت بیمه به بیش از ۱۵ یا ۲۰ سال زمان نیاز دارد. اما بیمه‌گران و فعالان صنعت بیمه بر این باورند سودی که در ۲۰ سال آینده از بیمه‌های عمر و زندگی برای افراد حاصل می‌شود به مراتب از سرمایه‌گذاری‌های پرریسک بانک‌ها بیشتر است. از این رو تعریف فرد از بیمه، نقش اساسی در برخورد او با حوادث و مواجهه با خسارات جانی و مالی ناشی از آنهاست. در واقع بیمه عمر، پس‌اندازی است برای آینده و باوجود پیشرفت همه‌جانبه این بیمه در کشورهای توسعه‌یافته و حتی بسیاری از کشورهای در حال توسعه، بیمه عمر نقش اساسی در تضمین آینده فرد و خانواده وی چه زمانی که در قید حیات باشد و چه اینکه از دنیا رفته باشد، دارد. به همین جهت، به نظر می‌رسد، استفاده از بیمه‌های عمر و پس‌انداز در جامعه به فرهنگ‌سازی و هدف فرد از سرمایه‌گذاری وابسته است.