چالشهای موجود در صنعت کشور در یک تقسیمبندی کلی به مشکلات ناشی از محیط سیاسی؛ «سیاست داخلی، سیاست خارجی و جهتگیری اجتماعی»، مشکلات ناشی از محیط اقتصادی و مشکلات ناشی از محیط حقوقی قابل تقسیم هستند.
سیدحامد واحدی/ رئیس کمیسیون انرژی اتاق تهران
چالشهای موجود در صنعت کشور در یک تقسیمبندی کلی به مشکلات ناشی از محیط سیاسی؛ «سیاست داخلی، سیاست خارجی و جهتگیری اجتماعی»، مشکلات ناشی از محیط اقتصادی و مشکلات ناشی از محیط حقوقی قابل تقسیم هستند. برخی از این مشکلات به دلیل آنکه در ساختار فرهنگ، ساختار اقتصاد و ساختار اجرایی ریشه دارد، در بازه زمانی کوتاهمدت و میانمدت قابل حل شدن نیست و برطرف کردن آنها به تهیه برنامههای منسجم نیاز دارد. در این میان مشکلاتی نیز وجود دارد که در کوتاهمدت و در قالب قانون بودجه یا تغییر در شیوه مدیریت اجرایی و یا با ایجاد هماهنگی بین نهادهای مختلف کشور قابل حل است. ضعف در پویایی سیاست خارجی در ایجاد روابط اقتصادی و تسهیل ارتباطات میان بخش صنعت و دیگر بخشهای اقتصادی با فضای بینالمللی، به حاشیه راندن اولویتهای اقتصادی به دلیل رقابتهای سیاسی در کشور و... از جمله این مشکلات است. در مورد وضعیت اقتصاد کشور چه به لحاظ میزان فعالیت بخشهای مختلف فعال در اقتصاد اعم از دولتی، خصوصی و... در حال حاضر اوضاع نامناسب است. رشد اقتصادی منفی پنج درصد در سال 1391 یا رشد
اقتصادی صفر درصد که برای سال 1392 پیشبینی میشود گواه این وضعیت است. با توجه به وجود چنین مشکلات گسترده در بخش تولید کشور و از آنجا که دولت یازدهم تلاش میکند تا به دلیل رشد منفی اقتصادی در سال 1391 بسترهای لازم را برای بخش تولید به صورت عام و بخش صنعت و انرژی کشور به صورت خاص فراهم کند، امید است رفع آن دسته از مشکلاتی که در کوتاهمدت و در قالب بودجه قابل پیگیری هستند، دست کم با در نظر گرفتن پیشنهاداتی که فعالان بخش خصوصی ارائه میکنند، مورد توجه قرار گیرد. کمیسیون انرژی اتاق تهران در هفتههای اخیر، دستور اصلی نشستهای خود را که با حضور کارشناسان، نمایندگان مجلس و برخی نمایندگان دولتی برگزار شده است، به موضوع بودجه و به طور ویژه احکام بودجه در حوزه انرژی معطوف کرد. نتیجه این نشستها پیشنهاداتی است که کلیات آن به این شرح است: به دلیل مطالبات مالی زیاد پیمانکاران بخش خصوصی از دولت یا شرکتهای دولتی، لازم است در خصوص طرحهای عمرانی ملاحظات مربوط به تامین منابع مالی مطمئن برای اجرای آن در نظر گرفته شود. بدین صورت که از اضافه کردن طرحهای عمرانی جدید به شدت
پرهیز شود. همچنین با توجه به مصوبه هیات وزیران برای رفع موانع تولید و سرمایهگذاری و اشتغال، ایجاد تحرک اقتصادی و بهبود فضای کسب و کار، مطالبات مالی بخش خصوصی از دولت و شرکتهای دولتی بر اساس بند 7 مصوبه مذکور و با توجه به تشکیل نهاد شورای گفتوگوی دولت و بخش خصوصی، از طریق این شورا راهکارهای لازم و عملی برای تسویه این مطالبات ارائه شود. بخش خصوصی در کشور بهرغم اینکه از مجموعه دولت دارای مطالبه است، از نداشتن سرمایه در گردش برای ادامه فعالیت خود در تنگنا قرار دارد. در کنار این موضوع این نکته را باید مدنظر قرار داد که در حال حاضر نقدینگی زیادی در جامعه وجود دارد. از این رو انتظار این است که دولت تمهیدات لازم را برای بهکارگیری و یا هدایت این نقدینگی به سمت تولید، در بودجه سال 1393 فراهم کند. برای تحقق این هدف و با توجه به اینکه رونق تولید در کشور به همراهی بانکها نیاز دارد، لازم است در مکانیسم مربوط به اعطای وام توسط بانکها نیز اصلاحاتی ایجاد شود. برای استفاده از نقدینگی موجود در کشور لازم است در قوانین مربوط به سپردههای کوتاهمدت اصلاحاتی صورت
گیرد. با توجه به مصوبه هیات وزیران، در خصوص اعطای تسهیلات ارزی از صندوق توسعه ملی پیشنهاد میشود در مورد دریافت وثیقه برای اینگونه تسهیلات تجدید نظر صورت گیرد و وثیقههای دریافتی همانند وثیقههای تسهیلات ریالی باشد. پیشنهاد دیگر این است که به منظور جلوگیری یا کاهش ریسک از نوسانات نرخ ارز، شرکتهای بیمه به بیمه کردن دریافتکنندگان تسهیلات ارزی را در مقابل این ریسکها بیمه کنند. سرمایهگذاری و تولید در کشور به ثبات و آرامش نیاز دارد. متاسفانه در سالیان اخیر بیثباتیهای بسیاری در این بخش رخ داده است و تصمیمات خلقالساعه بسیاری در مورد برخی بخشها اتخاذ شده است که موجب شده لطمات زیادی به عرصه تولید وارد شود. برای آنکه تولیدکنندگان بتوانند برنامهریزی میانمدت و بلندمدت برای فعالیت خود انجام دهند لازم است در رویهها، بخشنامهها، دستورالعملها، قوانین و مقررات ثبات وجود داشته باشد و دولت به قانون ملتزم و پایبند باشد. همچنین ایجاد تغییر در سیاست خارجی به منظور تعامل با دنیا و گماردن افراد مناسب در سفارتخانهها میتواند به تسهیل تجارت و امور تجاری
فعالان اقتصادی بینجامد. تولیدکنندگان بخش خصوصی از دولت یازدهم که هدف آن حمایت از تولید و تقویت آن است انتظار دارند موضوع مربوط به رعایت حقوق مالکیت، قیمتگذاری و صادرات کالاهای تولیدی را مد نظر قرار دهد.
دیدگاه تان را بنویسید