چهار فعال اقتصادی و اقتصاددان بخشخصوصی را منجی اقتصاد ایران دانستند

اتاق تهران در سه‌شنبه‌ای که گذشت میزبان دو اقتصاددان و یک فعال سیاسی آشنا با اقتصاد سیاسی ایران بود تا در میزگردی به بررسی راهکارهای خروج اقتصاد ایران از رکود بپردازند.
در این جلسه که ریاست آن بر عهده رئیس اتاق تهران بود، از یک‌سو محمد ستاری‌فر استاد بازنشسته اقتصاد و رئیس پیشین سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور در کنار سعید لیلاز، قائم‌مقام حزب کارگزاران و رئیس کمیته اقتصادی این حزب قرار گرفت و از سوی دیگر محمد هاشم‌پسران، اقتصاددان برجسته ایرانی و استاد دانشگاه کمبریج از طریق ویدئو کنفرانس بحث درباره راه‌های دولت برای خروج از رکود بازارها را آغاز کردند.
نکته مشترک هر چهار تن تاکید بر استفاده از ظرفیت‌های بخش خصوصی در ایران بود تا دولت با میدان دادن به این بخش و برداشتن موانع موجود بر سر کسب و کار و دیپلماسی اقتصادی بتواند پایه‌های بخش خصوصی را محکم‌تر از قبل کرده و نقش‌آفرینی بیشتری را برای آن در عرصه فعالیت‌های اقتصادی قائل شود.
محمد هاشم‌پسران، اقتصاد ایران را پیچیده دانست و با برشمردن موانع کارایی اقتصاد در ایران گفت اهمیت نفت در اقتصاد ایران سبب شده نوسانات ناشی از قیمت آن، نقش مهمی در عملکرد اقتصاد ایران داشته باشد. استاد دانشگاه کمبریج عامل تحریم‌ها را مسبب کاهش کارایی اقتصاد در ایران دانست و گفت سیاست‌های پوپولیستی در دولت قبل منابع اقتصادی را به جای سرمایه‌گذاری به سمت مصرف سوق داده است. احتمالاً قیمت نفت در آینده کوتاه‌مدت در سطح 45 تا 50 دلار باقی بماند بنابراین نمی‌توان این گزاره را مطرح کرد که درآمد نفتی ایران به درآمد پیش از اعمال تحریم‌ها بازمی‌گردد.
او تصریح کرد منابع مالی عظیمی که ایران در خارج از کشور دارد و ممکن است رقم آن تا 50 میلیارد دلار نیز برسد، اگر به تدریج وارد اقتصاد کشور شود، تزریق آن اصلاحات اقتصادی را به تاخیر می‌اندازد.
سعید لیلاز نیز بهترین راه برای شکستن رکود را مراجعه به مردم و بخش خصوصی دانست و گفت دولت باید پای خود را از اقتصاد و تصدی‌گری در این بخش بیرون بکشد.
چرا برنامه‌های توسعه ایران در 70 سال گذشته نتوانست به توسعه، پیشرفت و عدالت این مرز و بوم عمق جدی و همه‌جانبه ببخشد؟
محمد ستاری‌فر نیز در این میزگرد چند سوال اساسی را مطرح کرد. او پرسید آیا منابع مادی و انسانی گسترده و حدود 1200 میلیارد دلار منابع حاصل از فروش نفت و گاز بعد از انقلاب برای تحقق توسعه‌یافتگی کشور کافی نبود؟ آیا منابع و ظرفیت‌های گسترده کشور (به میزان بازار مصرف و نیروی کار ترکیه، در حد قواره عربستان دارای نفت و در حد قواره روسیه دارای گاز و در حد قواره استرالیای دارای معدن) برای پیشرفت و توسعه کشور کافی نبوده و نیست؟
سرانجام رئیس اتاق ایران هم نگرانی خود و بخش خصوصی را از بازار ارز مطرح کرد و گفت اگر دولت با همین دست‌فرمان جلو رود و نگذارد قیمت ارز واقعی شود، ممکن است شرایط سال 1390 و 1391 در این بازار تکرار شود.