باید گردش مالی خودشان را داشته باشند

احمد مسجد‌جامعی عضو شورای شهر تهران و وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در دوران خاتمی است. آقای مسجد‌جامعی از علاقه‌مندان جدی حضور در نمایش فیلم‌های مهم سینمای ایران است. با آقای مسجد‌جامعی زمانی که برای تماشای مستند «شش قرن، شش سال» ساخته مجتبی میرتهماسب آمده بود گفت‌وگوی کوتاهی انجام دادیم و نظرش را درباره اکران فیلم‌ها در گروه هنر و تجربه پرسیدیم.



آقای مسجد‌جامعی نظرتان درباره اکران فیلم‌ها در گروه هنر و تجربه چیست؟ با توجه به اینکه استقبال خوبی از فیلمی مثل ماهی و گربه شده است.
به نظرم اینکه سالنی از تماشاگر پر شود، حتی تماشاگران فیلم ماهی و گربه، این یک نوع موفقیت ظاهری است. به اعتقاد من اکران فیلم‌ها در گروه هنر و تجربه، وجه عمیق‌تری دارد. اینکه موضوعاتی که در ذهن و فکر اهل نظر فراموش شده بود، جای خودشان را تعریف کرده و ادبیات‌شان تعریف شده است. مثلاً اینکه آقای مجتبی میر‌تهماسب روی موضوعی شش سال کار کرده است خیلی ارزشمند است. مثل یک کتاب ارزشمند که باید ورق به ورق آن را خواند، باید صحنه به صحنه این فیلم را دید. این وجه از قضیه به نظرم مهم‌تر است. ما هم‌اکنون این همه دانشجو و استاد دانشگاه و... داریم که مخاطبان جدی هستند که می‌توانند مخاطبان گروه هنر و تجربه باشند. این تعداد مخاطبان از نظر کمی هم در حدی هستند که جای نگرانی وجود نداشته باشد.

شورای شهر چقدر می‌تواند به گروه هنر و تجربه کمک کند؟
خیلی از شهرهای دنیا با فرهنگ و هنرشان شناخته می‌شوند. مثلاً می‌گویند جشنواره کن. اگر جشنواره کن نبود چه کسی کن را در جغرافیای این جهان می‌شناخت. البته واقعیت این است که در تهران هنوز خیلی زود است این اتفاق بیفتد و این تفکر جدی چندان مطرح نشده است و ما شهر را فقط در حد بزرگراه و پل و شهر و... می‌بینیم و هنوز با شهر فرهنگی به معنای جدی‌اش فاصله داریم. اصولاً شهر فرهنگی از حرف‌هایی است که بیشتر برای سخنرانی‌هاست. درباره حمایت نهادهایی مثل شورای شهر از اکران فیلم‌ها در گروه هنر و تجربه باید گفت به نظرم هم‌اکنون نمی‌شود گروه هنر و تجربه را متکی به حمایت شورای شهر کرد. به نظرم گروه هنر و تجربه باید دارای یک ساختاری باشد که خودش به نوعی گردش مالی خودش را تعریف کند. اگر این کار انجام شد دیگران هم به کمک می‌آیند.

پس معتقدید بحث حمایت فعلاً زود است؟
به نظرم اگر گردش مالی هنر و تجربه بخواهد با اتکا به گردش مالی دیگران باشد راه به جایی نمی‌برد. اما همین که دیگران حس کنند مخاطب دارد و بحث‌برانگیز است بالاخره بقیه هم به هر دلیلی، یا به دلیل افکار عمومی یا برای اینکه از قافله عقب نمانند وارد بحث حمایت می‌شوند.