تاریخ انتشار:
عدم قطعیتهای اقتصاد ایران در سال ۱۳۹۶ کدامها هستند؟
معمای سیاستگذاری
حدود یک ماه تا برگزاری دوازدهمین انتخابات ریاست جمهوری باقی مانده است و جالب اینکه هنوز جناحهای سیاسی، برای معرفی کاندیداهای نهایی به جمعبندی نرسیدهاند و نامزدهای معرفیشده نیز ممکن است هر لحظه از رقابت در این کارزار کنارهگیری کنند. از سوی دیگر، با وجود آنکه زمان اندکی تا وقوع این رویداد سیاسی سرنوشتساز باقیمانده مشخص نیست هر یک از این داوطلبان یا کاندیداهای نهایی چه برنامهای برای اقتصاد دارند؟
مسعود نیلی، مشاور اقتصادی رئیسجمهوری از وجود چند عدم قطعیت در سال 1396 سخن گفته است. نیلی که در واپسین روزهای سال 1395 در شورای گفتوگوی دولت و بخش خصوصی حضور یافته بود، در جمع فعالان اقتصادی چالشهای پیش روی سیاستگذار را چنین برشمرد: «در بعد داخلی، پایان کار دولت یازدهم و شروع دولت دوازدهم منجر به شکلگیری نوعی عدم قطعیت میشود که معمولاً اثر آن دستکم در کوتاهمدت مثبت نیست. نوعی عدم قطعیت نیز در سطح جهان وجود دارد که موجب بهت در دنیا شده است و کارشناسان معتقدند آمریکاییها نقشه بزرگی در سر دارند.» او سپس کیفیت سیاستگذاری اقتصادی در شرایط عدم قطعیتها را بسیار مهم توصیف میکند. سخنان نیلی این چالش را ذهن ایجاد میکند که این دو عدم قطعیت و البته وجود مسائلی که به عنوان عوامل تهدید شناخته میشود، در سال 1396 چه اثری بر محیط اقتصاد کلان خواهد گذاشت؟
حدود یک ماه تا برگزاری دوازدهمین انتخابات ریاست جمهوری باقی مانده است و جالب اینکه هنوز جناحهای سیاسی، برای معرفی کاندیداهای نهایی به جمعبندی نرسیدهاند و نامزدهای معرفیشده نیز ممکن است هر لحظه از رقابت در این کارزار کنارهگیری کنند. از سوی دیگر، با وجود آنکه زمان اندکی تا وقوع این رویداد سیاسی سرنوشتساز باقیمانده مشخص نیست هر یک از این داوطلبان یا کاندیداهای نهایی چه برنامهای برای اقتصاد دارند؟ یا نامزدها قرار است، چه کسانی را برای مدیریت اقتصادی کشور برگزینند تا انتخابها نیز انتخابی آگاهانه باشد. کاندیداها گویی ضرورتی برای ارائه برنامه را احساس نمیکنند و البته مردم نیز چنین مطالبهای از آنها و گروههای سیاسی حامی آنان نداشتهاند. در چنین شرایطی است که تنور عوامفریبی داغ میشود و نامزدها بعضاً از این فرصت بهره برده و وعدههای پوپولیستی خود را به این تنور میچسبانند. بدون آنکه توضیح دهند برای رفع چالشهای موجود و بحرانهای بالقوه در کشور به ویژه در عرصه اقتصاد چه نقشهای طراحی کردهاند. به بیان سادهتر، لازم است، نامزدهای انتخابات پیشرو، برنامههای خود را در مورد شاخصهایی چون تورم، اشتغال، تولید
ناخالص داخلی، رشد اقتصادی پایین و سیاستهای پولی و مالی به طور شفاف تشریح کنند. حال آنکه، بیاعتنایی کاندیداها به این مساله حائز اهمیت، منجر به شکلگیری فضایی گنگ و مبهم در حوزه اقتصاد شده که مشاور اقتصادی رئیسجمهوری نیز از آن به عنوان «عدم قطعیت» یاد میکند. در چنین فضایی نهتنها سیاستگذار از اتخاذ تصمیم یا سیاستگذاری پرهیز میکند که کنشگران اقتصادی نیز احتمالاً تا زمان فرونشست غبار ناشی از رقابتهای انتخاباتی و برگزاری انتخابات، تصمیمگیری را به تعویق میاندازند.
بر اساس آنچه نیلی بیان کرده است، اقتصاد ایران در سال 1396 جز انتخابات با عدم قطعیت دیگری به نام «دونالد ترامپ» نیز مواجه است. مردی که ممکن است، سیاستمداران اروپایی را علیه اقتصاد ایران متحد کند. با وجود این، ارتقای کیفیت سیاستگذاری در حوزه اقتصاد چگونه ممکن خواهد شد؟ به عبارت دیگر، چگونه میتوان آثار این عدم قطعیتها را در اقتصاد به حداقل رساند؟
دیدگاه تان را بنویسید