تاریخ انتشار:
درباره تغییرات اخیر در کابینه
خداحافظ همین حالا
پس از انتشار شایعاتی درباره کناره‌گیری یا برکناری چند عضو کابینه یازدهم، رسانه‌ها در آخرین روزهای مهرماه خبر دادند که علی جنتی، محمود گودرزی و علی‌اصغر فانی وزرای فرهنگ و ارشاد، ورزش و جوانان و آموزش و پرورش از سمت خود استعفا کرده‌اند. این خبر آن هم درست هفت ماه مانده به انتخابات برای بسیاری از ناظران امور سیاسی ایران قابل تامل ویژه است. چه اتفاقی رخ داده که حسن روحانی راضی به تغییر ترکیب کابینه شده است؟ آیا فشارهای بیرونی طاقت رئیس‌جمهوری حقوقدان را طاق کرده است یا اینکه او با بررسی کارنامه اعضای دولت به این نتیجه رسیده است که به هر صورت ممکن باید طرحی نو در آسمان دستگاه اجرایی کشور بیفکند و برای ورود به ایستگاه تعیین‌کننده اردیبهشت‌ماه باید در ترکیب کاروان خود تغییراتی را ایجاد کند. با توجه به مشی سه‌ساله حسن روحانی در تعامل با منتقدان دولت بعید به نظر می‌رسد که بتوان احتمال عقب‌نشینی را زیاد قابل بررسی دانست. حدود دو ماه پیش بود که او در مواجهه با عقب‌نشینی علی جنتی، وزیر ارشاد در مقابل برخی از منتقدان دولت، در سخنرانی عمومی وزیرش را مورد مواخذه قرار داد و تاکید کرد نباید در مقابل خواست‌های غیرقانونی
منتقدان کوتاه آمد. خیلی از تحلیلگران همان روزها تاکید می‌کردند که با این موضع‌گیری بعید نیست که جنتی در فهرست کابینه دوم حسن روحانی جایی نداشته باشد. درباره علی‌اصغر فانی، محمد‌رضا نعمت‌زاده و محمود گودرزی نیز بسیاری از تحلیلگران پیش‌بینی می‌کردند که به سبب کارنامه نه‌چندان مناسب خود، احتمالاً از حضور در کابینه بعدی روحانی محروم خواهند شد. با این حال تغییر جنتی، فانی و گودرزی در پایان مهرماه 95 برای اکثریت قریب به اتفاق تحلیلگران غیر‌محتمل به نظر می‌رسید. با اعلام این تغییرات و خداحافظی زودهنگام این سه وزیر تحلیل‌های متفاوتی از سوی ناظران مطرح شد. افرادی این تغییرات را در جهت افزایش راندمان نهایی کابینه ارزیابی کرده‌اند و معتقدند روحانی با این اقدام عملاً کابینه خود را پنج‌ساله بسته است. برخی دیگر با توجه به نزدیکی رقابت‌های اردیبهشت‌ماه مدعی شده‌اند این تغییرات انتخاباتی است و در جهت کاهش سرخوردگی حامیان دولت صورت گرفته است. هر‌چند که این تحلیل‌ها هر کدام می‌تواند بخش‌هایی از واقعیت را در خود داشته باشد، اما نباید از یک تهدید مهم چشم‌پوشی کرد. به هر صورت چهره‌های جایگزین- سیدرضا صالحی‌امیری، فخرالدین
دانش‌آشتیانی و مسعود سلطانی‌فر- باید از خوان مجلس نیز عبور کنند. گردنه‌ای که اگر‌چه در دوره دهم مهربان‌تر از دوره پیشین با دولت رفتار کرده است، اما اصلاً بعید نیست که با نامزدهای جدید سر نامهربانی گذارد و به یکی‌دو نفر از آنان رای ندهد. در صورت عدم رای اعتماد مجلس به وزرا چه بخواهیم و چه نخواهیم تا انتخاب وزیر جدید، امور این دستگاه‌ها با مشکل مواجه خواهد شد و در نتیجه اصلاً بعید نیست که شاهد نارضایتی رای‌دهندگان در این زمینه باشیم. قاعدتاً حسن روحانی رئیس‌جمهوری برای این مساله نیز با علی لاریجانی، رئیس مجلس مذاکراتی کرده است و تدابیری اندیشیده. اما در مرز پرگهر که سیب برنامه تا رسیدن به زمین اجرا ده‌ها چرخ می‌زند، بعید به نظر می‌رسد که تدابیر همواره کارساز شود. باید منتظر ماند و دید تدبیر حسن روحانی چه نتایجی را برای او، کابینه و کشور به همراه خواهد داشت.
دیدگاه تان را بنویسید