مدیرعامل آرین موتور به انتقادها پاسخ می‌دهد
میتسوبیشی در ایران می‌ماند
حضور محصولات میتسوبیشی در بازار خودروهای وارداتی ایران در شرایطی رو به افزایش است که هنوز مشتریان این برند ژاپنی با دغدغه‌هایی در فروش و خدمات پس از فروش مواجه‌اند. اطلاعات تخصصی ناکافی نمایندگی‌ها، تاخیر در تامین قطعات و همچنین عدم امکان نصب برخی امکانات و آپشن‌ها روی محصولات میتسوبیشی، از جمله دغدغه‌های مشتریان این خودروساز در ایران است که در مورد آنها با مدیرعامل آرین موتور (نمایندگی رسمی میتسوبیشی در ایران) به گفت‌وگو نشسته‌ایم. به گفته داریوش بی‌ریا، برخی از این مشکلات در هفته‌های پیش رو حل خواهد شد و برای رفع برخی دیگر باید فعلاً منتظر ماند.
در حال حاضر یکی از گلایه‌ها و دغدغه‌های اصلی مشتریان محصولات میتسوبیشی در ایران، ضعف اطلاعات تخصصی نمایندگی‌های فروش آرین موتور است. اوضاع به شکلی است که مشتریان گاهی خود برخی امکانات خودروشان را پیدا کرده و نمایندگی‌های فروش، اطلاعات چندانی در این مورد ارائه نمی‌دهند. با این نقطه‌ضعف چه می‌کنید؟
ما از سال 2011 که نمایندگی واردات میتسوبیشی به ایران را گرفتیم، به تحریم‌های بین‌المللی برخورد کردیم و در نتیجه در تامین خودرو و قطعات مربوطه، با مشکلات و محدودیت‌هایی مواجه شدیم.
در واقع حدود سه سال و نیم اول فعالیت ما در ایران، با محدودیت‌های بین‌المللی سپری شد. با این حال، از بهمن سال گذشته این محدودیت‌ها رفع شد و الان با تمام وجود مشغول فعالیت هستیم. اتفاقاً روی بحث شبکه فروش و خدمات پس از فروش نیز انرژی زیادی صرف می‌کنیم تا نقاط ضعف مدنظر مشتریان برطرف شود. البته مشتریان ما واقعاً مطلع هستند و گاهی مسوولان فروش را نیز به چالش می‌کشند.
از همین رو، از ابتدای امسال نیز خودمان دو نمایشگاه خودرو در تهران و یک مرکز خدمات پس از فروش تاسیس کرده‌ایم تا استانداردهای مدنظر را ایجاد کنیم. واحدی تخصصی نیز تاسیس کرده‌ایم تا به صورت مرتب شبکه ما را کنترل و رصد کرده و در نتیجه بتوانیم نقاط ضعف را برطرف کنیم.
البته نمی‌توان ما را با کسانی که 15 سال است در ایران فعالیت می‌کنند مقایسه کرد، ولی به هر حال مشغول برطرف کردن نقاط ضعف خود هستیم. با سرعتی که هم‌اکنون داریم، می‌خواهیم فراتر از استانداردهای موجود در بازار ایران عمل کنیم.
در حال حاضر تعداد نمایندگی‌های شما و همچنین پراکندگی آنها به چه شکل است؟
فعلاً 29 مرکز فروش و خدمات پس از فروش در کشور داریم که به جز چند استان از جمله بوشهر و قزوین، در سایر نقاط کشور پراکندگی ایجاد کرده‌ایم.
البته در استان‌هایی هم که حضور نداریم، در آینده نمایندگی فروش و خدمات پس از فروش تاسیس خواهیم کرد. در خود تهران هم در حال حاضر سه نمایندگی فروش و یک مرکز خدمات پس از فروش محصولات میتسوبیشی دایر است.
با توجه به دغدغه‌های مشتریان، نمی‌خواهید این تعداد را افزایش دهید؟
اولویت سازمانی ما گسترش شبکه نیست، بلکه روی کیفیت تمرکز کرده‌ایم. البته منظورم این نیست که قصد افزایش تعداد نمایندگی‌ها را نداریم، اما این گسترش دادن، محدود بوده و هدفمان بهبود کیفیت در خدمات فروش و پس از فروش است. در واقع می‌خواهیم مراکز ما از نظر آموزش و ابزار و قطعات، به سطحی برسد که شاخص و نقطه قوتمان باشد.
یکی دیگر از گلایه‌های مشتریان شما، تاخیر زیاد در تامین قطعات یدکی است. به گفته آنها، گاهی نزدیک به یک ماه طول می‌کشد تا فلان قطعه به دست آنها برسد. برای رفع این چالش چه کرده‌اید؟
بله، معضلاتی را در این مورد داشته‌ایم. دلیل این موضوع نیز محدودیت‌هایی در تامین قطعات بود که در یک مقطع زمانی خاص رخ داد، اما الان با برطرف شدن این محدودیت‌ها، بخش قابل توجهی از این مشکل حل شده است. با توجه به اقداماتی هم که انجام داده‌ایم، ظرف حدوداً یک ماه آینده به موجودی انبار 85 درصدی دست پیدا خواهیم کرد. این یعنی 85 درصد قطعاتی که مشتری ممکن است آنها را درخواست کند، در انبارهای ما موجود خواهد بود.
الان چقدر است؟
حدود 75 درصد.
مساله دیگری که به دغدغه مشتریان میتسوبیشی در ایران تبدیل شده، عدم نصب برخی قطعات و آپشن‌ها روی محصولات این شرکت است. مثلاً طرف نمی‌تواند نویگیشن روی خودرو خود نصب کند، چون نمایندگی‌های شما می‌گویند اگر این امکانات نصب شود، خودرو از گارانتی خارج خواهد شد.
همکاری مستقیم با خودروسازان خارجی، علاوه بر خوبی‌ها و نکات خیلی مثبتی که دارد، از نکات منفی نیز خالی نیست. وقتی با شرکت‌های خارجی مادر کار می‌کنیم، باید طبق استانداردها و نظر آنها پیش برویم. مثلاً در حال حاضر با توجه به محدودیت‌های شرکت میتسوبیشی، ما هنوز نمی‌توانیم نویگیشن روی خودروهای وارداتی به ایران نصب کنیم. در حالی که اگر رسمی نباشی، می‌توان راحت این کار را انجام داد و هیچ‌کس هم پیگیری نمی‌کند که امکانات خودروهای آنها کم و زیاد شده یا نه. خودتان بهتر می‌دانید که الان مدت‌هاست خودروهای هیبریدی وارد کشور شده‌اند، در حالی که ما از حدود یک سال و نیم پیش بر سر این موضوع (واردات محصولات هیبریدی میتسوبیشی) در حال مذاکره‌ایم، اما آنها فعلاً در این مورد مجاب نشده‌اند.
چرا؟
به دلیل اینکه هنوز بابت وجود زیرساخت‌های لازم برای خودروهای هیبریدی در ایران، مطمئن نیستند. حرف میتسوبیشی این است که ابتدا باید زیرساخت فراهم و آنگاه خودرو هیبریدی به ایران صادر شود. در واقع بحث فراهم بودن زیرساخت‌ها، مساله‌ای است که همواره مدنظر میتسوبیشی برای عرضه محصول در بازار ایران، قرار داشته است. البته در مورد بحث نویگیشن که عنوان کردید، ما با محدودیت قانونی نیز مواجهیم.
بالاخره این محدودیت رفع خواهد شد؟
داریم روی آن کار می‌کنیم، امیدواریم حل شود. ما با یکسری محدودیت‌های زمانبر مواجهیم، به نحوی که باید یکسری مجوزها را از کشورهای سازنده بگیریم. البته یکی دو مورد از چالش‌ها را تا به امروز حل کرده‌ایم؛ مثلاً چالش تامین برخی قطعات خاص وجود داشت که حل شد و سعی می‌کنیم به تدریج سایر موانع را نیز از سر راه برداریم. این را هم فراموش نکنید که رقبای ما نیز نویگیشن‌شان در ایران فعال نیست. فقط هیوندایی کیا و برخی مدل‌های رنو توانسته‌اند نویگیشن را راه بیندازند که آنها نیز به خودی خود مجهز نبوده و توسط نمایندگی‌های داخلی و در قالب قطعات به اصطلاح افترمارکت نصب شده‌اند. بنابراین خودروها گارانتی شرکت مادر را نداشته و نمایندگی‌های داخلی، خود اقدام به گارانتی آنها می‌کنند. دلیل این موضوع این است که شما وقتی به سیستم برقی خودرو دست می‌زنی، این از نظر شرکت‌های مادر، حکم دستکاری در خودرو را داشته و بنابراین شامل گارانتی نمی‌شود.
پرسش مهمی که در مورد خودروهای وارداتی میتسوبیشی وجود دارد، مربوط به مبدأ آنهاست. در حال حاضر از کدام مبدأ خودرو وارد ایران می‌کنید؟
ژاپن. البته قبلاً به دلیل مشکلات سیاسی و محدودیت‌های مربوط به نقل‌وانتقال پول که وجود داشت، ما تا سقف مشخصی امکان واردات داشتیم. در واقع قبلاً واردات غیررسمی میتسوبیشی در ایران وجود داشت اما الان اعداد و ارقام آن خیلی کم شده است.
اما ظاهراً از کشورهای عربی هم خودرو وارد می‌کنید، چون شواهد نشان می‌دهد از این کشورها بارگیری داشته‌اید.
این موضوع به دلیل تغییر کشتی‌های حامل خودرو است. این کشتی‌ها از ژاپن به کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس آمده و از آنجا به سمت ایران بارگیری می‌شوند. ما همه خودروهایمان سفارش ایران هستند، یعنی مطابق با استانداردها و شرایط اقلیمی کشور ساخته و وارد می‌شوند.
ژاپنی‌ها معروف به سختگیری و محافظه‌کاری هستند. نگران این نیستید که میتسوبیشی در صورتی که ایران دوباره درگیر مسائل سیاسی و تحریم شود، واردات خود را به کشور متوقف کند؟
میتسوبیشی تصمیم گرفته در ایران بماند و این موضوع را به مسائل سیاسی از جمله انتخابات ریاست جمهوری آمریکا منوط نکرده است. ما داریم سعی می‌کنیم حتی فروش‌های قسطی و لیزینگی را برای محصولات میتسوبیشی در ایران راه بیندازیم.
فرض کنیم رئیس‌جمهور بعدی آمریکا نظر مثبتی روی فعالیت شرکت‌ها در ایران نداشته باشد؛ آیا بازار ایران آن قدر جذاب هست که این موضوع ضامن ماندن میتسوبیشی شود؟
جذابیت بازار نسبی است. اگر بازار ایران را با کویت و عراق مقایسه کنیم خب خیلی جذاب است، اما در مقابل چین و آمریکا به هیچ‌وجه. قطعاً بازاری که 100 هزار خودرو وارداتی در آن فروخته می‌شود، جذابیتی در مقابل بازاری با واردات مثلاً یک میلیون دستگاهی ندارد و اولویت شرکت‌های خارجی، حفظ این بازارهاست. یک نکته دیگر را هم در نظر بگیرید و آن اینکه برخی شرکت‌ها، ریشه‌ای در ایران نداشته و خارج شدنشان پیچیده نیست. با این حال میتسوبیشی چون دارای این پیچیدگی‌هاست، به نظرم از جنبه سیاسی به این جمع‌بندی رسیده که در ایران باشد و فعالیت کند. در کل بعید می‌دانم اتفاقاتی مانند ریاست جمهوری آمریکا نقشی در ماندن میتسوبیشی داشته باشد.
میتسوبیشی منتظر تصمیم آمریکا برای فعالیت در ایران نیست. البته یک نکته دیگر را هم در نظر بگیرید که ماندن برخی شرکت‌ها در ایران، بستگی به فعالیت آنها در بازار آمریکا دارد. مثلاً بازار آمریکا برای میتسوبیشی چندان جذابیتی ندارد که مجبور شود به خاطر آن از ایران برود، در حالی که ماجرا برای شرکت‌هایی مانند تویوتا و نیسان فرق می‌کند.
کلاً تا به امروز چند دستگاه میتسوبیشی در ایران فروخته‌اید؟
نزدیک به شش هزار دستگاه، که البته حدود پنج هزار دستگاه آن تحویل شده است. احتمالاً تا پایان سال نیز تعداد میتسوبیشی‌های تحویل شده به مشتریان ایرانی، به هشت هزار دستگاه می‌رسد. با این رقم، در حال حاضر به ازای هر 270 خودرو، یک نمایندگی در کشور وجود دارد.
افق شما در گرفتن سهم از بازار ایران چیست؟
اگر واردات سالانه خودرو به کشور را 100 هزار دستگاه در نظر بگیریم، هدف میتسوبیشی سهمی 10درصدی یعنی 10 هزار دستگاهی است. الان حدود پنج تا شش درصد بازار وارداتی‌ها را داریم و ظرف دو تا سه سال آینده به سهم 10 هزار دستگاهی می‌رسیم. البته ما قصد داریم به واسطه برخی برندهای دیگر غیر از میتسوبیشی، سهم خود در بازار را بیشتر و بیشتر کنیم.
کدام برندها؟
هنوز در مرحله مقدماتی هستیم و به دلیل محدودیت‌های آن شرکت‌ها فعلاً نمی‌توانم نامشان را ببرم. فقط می‌گویم که این شرکت‌ها هم آسیایی هستند و هم اروپایی. به دنبال خودروهای تجاری هم هستیم و با جک چین فعالیتی را آغاز کرده‌ایم. حتی علاقه داریم برای اینکه صرفاً شرکتی تجاری نباشیم، به تولید محصول نیز ورود کنیم.
این چند شاخه بودن، تمرکزتان را در ارائه خدمات به مشتریان به هم نمی‌ریزد؟
از لحاظ استراتژیک تصمیم گرفته‌ایم در خودروسازی باشیم و می‌خواهیم فعالیتمان را گسترش بدهیم و این موضوع اصلاً عجیب نیست.
اگر زمانی قانونی گذاشته شود که شما نباید با بیش از یک شرکت خارجی کار کنید، اولویت با کدام شرکت است؟
این موضوع خیلی غیرمحتمل است و تا به امروز بحثی در این مورد نداشته‌ایم. این را هم در نظر بگیرید که ما در آرین موتور برای هر شرکت خارجی، شبکه‌ای متفاوت و مدیرعامل‌هایی جداگانه در نظر گرفته‌ایم. حتی هیات‌مدیره این شرکت‌ها نیز متفاوت از هم هستند و نامشان هم فرق می‌کند. بنابراین اگر به فرض وزارت صنعت روزی چنین قانونی بگذارد، ما به واسطه فعالیت مستقل با خارجی‌ها، مشکلی در این مورد نخواهیم داشت.
ممکن است میتسوبیشی روزی تصمیم به تولید در ایران بگیرد؟
بحث تولید خیلی پیچیده است. یکسری محدودیت‌ها هست که طبق آنها وزارت صنعت ایران اعتقادی به سی‌کی‌دی و اس‌کی‌دی‌کاری ندارد و به دنبال ساخت داخل بالاست. ساخت داخل با 40 درصد خیلی کار پیچیده و سختی است و حتی پژو با 20 درصد شروع کرد. بنابراین تولید خودروهای خارجی در ایران آن هم با ساخت داخل بالا، یک سرمایه‌گذاری بسیار جدی و بزرگ می‌خواهد که تصمیم در مورد آن، در سیستم ژاپنی خیلی زمانبر است. ولی اگر تصمیم بگیرند ما حتماً علاقه داریم این کار را انجام دهیم. البته هنوز طرحی در این مورد وجود ندارد، ولی اگر باشد، دوست داریم انجام بدهیم.
با وجود آنکه واردات خودروهای 2500 سی‌سی به پایین آزاد است، چرا برخی مدل‌های میتسوبیشی مثلاً اوولوشن را وارد نمی‌کنید؟
اوولوشن که چند ماه پیش کلاً از خط تولید خارج شد. گذشته از این و به صورت کلی، گرفتن استانداردها و مجوزها انرژی بسیار زیادی از ما می‌گیرد و ما متعهد هستیم که خدمات لازم را به مشتریان آنها بدهیم. بنابراین نمی‌توانیم برای مثلاً 50 دستگاه از یک خودرو، تا این حد انرژی بگذاریم. حرفم این است که برنامه‌های شرکت مادر در فعالیت داخلی ما تاثیر مستقیم دارد.
حالا به جز اوولوشن، برنامه‌ای برای واردات دیگر محصولات میتسوبیشی به ایران ندارید؟
میتسوبیشی خودروهای جدیدی روانه بازار کرده که برخی از آنها به دلیل محدودیت‌های داخلی امکان واردات ندارند. مثلاً پاجرواسپورت خودرو جدیدی به شمار می‌رود منتها کوچک‌ترین موتور آن سه لیتری است و نمی‌توانیم آن را بیاوریم. پیکاپ‌های میتسوبیشی هم هستند منتها دیزلی‌اند و ما سوخت مناسب آنها را نداریم. با این حال میتسوبیشی اواخر 2017 یا اوایل 2018 یک شاسی‌بلند جدید عرضه خواهد کرد که به دنبال آوردن آن به بازار کشور هستیم.
نام آن چیست؟
هنوز اسم خاصی برایش انتخاب نشده، اما این خودرو به لحاظ طراحی چیزی بین اوتلندر و ASX است.
صحبت از ASX کردید؛ گفته می‌شود واردات این محصول به ایران متوقف شده، همین‌طور است؟
بله، این موضوع به قانون جدید سازمان ملی استاندارد در مورد همولوگیشن خودروها برمی‌گردد. طبق این قانون، خودروهای وارداتی باید هر سه سال یک‌بار همولوگیشن شوند و چون چهار سال از همولوگیشن ASX می‌گذرد، واردات این محصول به مشکل خورد. در حال حاضر مشغول رفع این مشکل هستیم که البته انرژی زیادی از ما گرفته است. ظاهراً استانداردهای ایران یک قدم از استانداردهای اروپا هم جلو رفته، چون چنین محدودیت‌هایی در بازارهای خارجی هم نداریم. ولی هرچه هست تا اواخر اکتبر یا اوایل نوامبر، این مشکل حل شده و واردات ASX به کشور از سر گرفته می‌شود.
الان بحث ممنوعیت واردات خودروهای 2500 سی‌سی به ایران، همچنان داغ است و برخی کارشناسان و واردکنندگان معتقدند حجم موتور نمی‌تواند معیار مناسبی برای لوکس بودن و ممنوعیت ورود خودرو باشد. نظر شما در این مورد چیست؟
به نظر من هم حجم موتور نمی‌تواند ملاک درستی برای ممنوعیت واردات خودرو به کشور باشد. البته باید دید چرا چنین قانونی در نظر گرفته شده است. تا جایی که مشخص شده، هدف از این قانون، جلوگیری از واردات خودروهای لوکس بوده، حال آنکه الان این مدل خودروها آزادانه وارد کشور می‌شوند. به عنوان مثال، در حال حاضر پورشه دو هزار سی‌سی که خیلی لوکس است، وارد کشور می‌شود اما مثلاً فلان مدل هیوندایی چون حجم موتورش بالای 2500 سی‌سی است، امکان واردات ندارد. آن هم در شرایطی که برخی خودروهای ممنوعه، بیشتر با اقلیم و شرایط آب و هوایی ایران همخوانی دارند. مثلاً تهران شهری در حاشیه کوهستان است و بنابراین می‌طلبد که از خودروهایی دارای حجم موتور بالا در آن استفاده شود. در کل معتقدم حجم موتور نمی‌تواند ملاک مناسبی برای لوکس بودن یا نبودن خودروهای خارجی باشد.
خب نظر شما به عنوان یکی از اعضای انجمن واردکنندگان خودرو، در این مورد چیست؟ فکر می‌کنید برای خودروهای لوکس چه معیاری را باید در نظر گرفت؟
به اعتقاد من ارزش دلاری خودروها معیار مناسب‌تری نسبت به حجم موتور است. در واقع بهتر است ارزش دلاری، یعنی قیمت پایه خودروهای خارجی، معیار ممنوعیت یا آزاد بودن واردات خودرو به کشور باشد. این بحث از یک سال گذشته بسیار مطرح است و سعی داریم وزارت صنعت را در این مورد قانع کنیم. یکی از استدلال‌هایی که وزارت صنعت دارد این است که حجم موتور قابل دستکاری نیست، اما امکان دست بردن در قیمت‌ها وجود دارد، بنابراین هنوز در این مورد قانع نشده است.
قیمت جهانی خودروها را که به راحتی می‌توان در سایت خودروسازان پیدا کرد.
یکی از نگرانی‌هایی که وجود دارد این است که گاهی اعداد و ارقام خودروهای وارداتی به هم نمی‌خورد و گمرک هم با محدودیت‌هایی در بررسی آن روبه‌رو است. این موضوع مخصوصاً حالا که بسیاری از نمایندگی‌ها رسمی نیستند، چالش بیشتری دارد. الان بسیاری از خودروهایی که به صورت غیررسمی وارد ایران می‌شوند، استانداردهای کشور را رعایت نمی‌کنند.
هرچه هست، از نظر بنده بهترین روش برای تمیز دادن خودروهای لوکس، ارزش دلاری است و مسوولان باید به جای پاک کردن صورت‌مساله، راهکارهای جدید پیدا کنند. الان مشتری ایرانی می‌تواند با چند میلیون بیشتر، خودرو بهتری خریداری کند، با این حال به دلیل قانون حجم موتور، فعلاً امکان آن نیست.
دیدگاه تان را بنویسید