تاریخ انتشار:
سوغات نجفی از نیویورک
گذشته سفیر ایران در اسکار
این روزها اکثر اخبار ایران به صورتی با ینگه دنیا مرتبط است. از سیاست بگیرید تا جامعه، ورزش و هنر. در حالی که این روزها خبر میرسد که مذاکراتی برای برگزاری مسابقه دوستانه فوتبال بین تیمهای ایران و ایالات متحده در جریان است، نماینده ایران برای فستیوال اسکار نیز مشخص شد.
برخی از منتقدان نیز این انتخاب را مغایر با موازین «اسکار» دانسته و از احتمال حذف «گذشته» در بخش نهایی خبر دادند. در این باره خبرآنلاین در یادداشتی به این امر پرداخته و مینویسد:...هرچند اعتراضهای منتقدان انتخاب فیلم فرهادی، قابل بحث است، اما برابر با قوانین ویژه جایزه فیلم خارجیزبان میتوان این طور استدلال کرد که «گذشته» شرایط حضور در بخش فیلم خارجیزبان را دارد. برابر با بند E بخش «واجد شرایط بودن» از قانون سیزدهم آکادمی علوم و هنرهای سینمایی که قوانین ویژه جایزه فیلم خارجیزبان در آن تصریح شده (اینجا)، «کشور ارائهدهنده باید تصدیق کند که کنترل خلاقانه فیلم ارائهشده عمدتاً در دستان شهروندان یا افراد مقیم آن کشور بوده است.» ملیت دستاندرکاران تولید یک فیلم میتواند در تصمیم آکادمی در اینکه فیلمی را در بخش خارجیزبان واجد شرایط بداند، موثر باشد. تاکنون چند فیلم به همین دلیل از سوی آکادمی رد شدهاند. سال 2007 فیلم «هوس، احتیاط» به کارگردانی آنگ لی از سوی تایوان برای شرکت در هشتادمین دوره جوایز اسکار معرفی شد، اما آکادمی فیلم را نپذیرفت. سخنگوی آکادمی آن سال در توضیح این تصمیم گفت: «این فیلم شایسته حضور در بخش فیلم خارجی نبود، چون قوانین ایجاب میکند از میان عوامل تولید یک فیلم، صرف نظر از تهیهکننده، کارگردان و نویسنده، حداقل در چند بخش افرادی با ملیت کشوری حضور داشته باشند که آن فیلم را به آکادمی معرفی کرده است. مدیر فیلمبرداری، تدوینگر، آهنگساز، طراح صحنه، طراح لباس، صداگذار و هیچ یک از بازیگران اصلی «هوس، احتیاط» تایوانی نیستند. در مورد فیلم «گذشته»، با توجه به اینکه کارگردان (فرهادی)، فیلمنامهنویسان (فرهادی و معصومه لاهیجی)، یکی از بازیگران اصلی (علی مصفا) و مدیر فیلمبرداری (محمود کلاری)، ایرانی هستند، به نظر میرسد فیلم تا حد زیادی ویژگیهای مورد نظر در بند E را داشته باشد.
با این همه «گذشته» در این جشنواره از یک شانس ویژه نیز نصیب برده است. طبق گزارش «هالیوود ریپورتر» با تغییر قوانین آکادمی علوم و هنرهای سینمایی در مورد بخش اسکار فیلم خارجیزبان، روند انتخاب برنده این بخش شکل دیگری پیدا کرده است... برای اولین بار پس از راهاندازی جایزه اسکار فیلم خارجیزبان در سال 1956، تمام اعضای رایدهنده آکادمی میتوانند در مورد برنده جایزه فیلم خارجیزبان تصمیم بگیرند... برابر با سیستم جدید، انتخاب نامزدهای بخش فیلم خارجیزبان همچنان توسط کمیته انجام میشود، اما آکادمی پیش از رایگیری نهایی، دیویدی فیلمهای نامزدشده را در اختیار تمام اعضا قرار میدهد. قاعدتاً این تغییر با توجه به شهرت بالا و محبوبیت او در میان اعضای آکادمی میتواند شانس او را برای راهیابی به این رقابت و دریافت جایزه احتمالی افزایش دهد.
سوغات نجفی از نیویورک
عضویت محمدعلی نجفی رئیس سازمان میراث فرهنگی در تیم سفر حسن روحانی به نیویورک برای بسیاری تعجببرانگیز بود. شاید همین امر نیز موجب شده بود که رسانههای منتقد دولت به شدت برنامههای او را زیر نظر بگیرند و با طنزی زیرپوستی لیست برنامههای او را پوشش دهند، از دیدار او از موزه متروپولیتن گرفته تا سایر نقاط توریستی که این همکار حسن روحانی در سفر نیویورک مورد بازدید قرار داد. با این حال شاید بتوان گفت برخلاف سایر اعضای تیم همراه و در کمال شگفتی تنها کسی که سوغاتی ملموسی برای ایران و مردم به همراه داشت، همین چهرهای بود که بسیاری او را وصله نچسب این سفر برمیشمردند. اعتماد در گزارشی به دستاوردهای این سفر پرداخته و نوشت: ... خبرها از جمعهشب هفته پیش روی خبرگزاریهای خارجی آمد، آن هم با تیتر «آمریکا شیردال باستانی را به ایران بازگرداند». به نقل از وزارت خارجه آمریکا گفته میشد «این قطعه به عنوان حسننیت بازگردانده شده است». این قطعه جامی سیمین بود که سه ریتون در اطراف آن قرار دارد و به راحتی در دو دست جا میشود. دو پای عقب و سرش از عقاب بود و دو بال بزرگ دارد و دو پای جلویی و تمام بدنش از شیر. این قطعه هنری و تاریخی از غار معروفی در پلدختر لرستان کشف شده است. محمدعلی نجفی، رئیس سازمان میراث فرهنگی و معاون رئیسجمهوری در این باره به خبرنگاران گفت: «این اقدام مسوولان آمریکایی حسننیتی بود که دولت آمریکا نشان داده و همراه با این جام در نامهای نوشته شده بود: «خوشحال هستیم که این جام را به ملت ایران برمیگردانیم.» رئیس سازمان میراث فرهنگی در پایان کنفرانس خبری خود تصریح کرد: «... کاری که در عرض سه روز انجام شد، نقطه شروع بود. امیدواریم نقطه ختم نباشد.»
پس از اعلام خبر بازگشت جام به ایران برخی از رسانهها که به صورت کاملاً اتفاقی منتقد دولت بودند، با انتشار اخباری در اصالت این جام تشکیک کردند. این خبرپراکنیها با واکنش سریع محمدعلی نجفی مواجه شد.
به گزارش ایسنا او در این زمینه اعلام کرد: «... در سال 2003 میلادی سه نفر از متخصصان و کارشناسان آمریکایی تایید کردند که این جام اصل است... وقتی جام شیردال را به اداره کل موزهها و موزه ملی ایران تحویل دادیم بنا شد اولین کاری که انجام میشود، هیاتی از باستانشناسان تعیین شود تا درباره اصل بودن این اثر، تاریخ شکلگیری آن و دیگر مسائل مربوط مطالعه کنند... اینکه عدهای در ایران نسبت به اصل بودن این جام تردید دارند به این دلیل است که این شیء با داشتن سه جام، منحصر به فرد است و تا به حال در هیچ یک از دورههای تاریخی از زمان مادها به این طرف، چنین شیئی نبوده است، شاید تردید آنها به این خاطر باشد. انشاءالله بعد از مطالعات، موضوع روشن میشود.»
اما در این میان قابل تاملترین واکنش به این رویداد از سوی کیهان ابراز شد. این روزنامه در خبر ویژه خود در این باره تصریح کرد: «در اردیبهشتماه 1383، دانشگاه شیکاگو، در اقدامی نمایشی، از میان دهها هزار اثر باستانی ارزشمند ایرانی که در دورههای مختلف توسط باستانشناسان آمریکایی (نظیر آرتور پوپ) به غارت رفته و در موزههای این کشور به نمایش گذاشته شده بود، تنها 300 لوح گلی را به ایران بازگرداند. این حرکت فریبکارانه به حدی ملموس بود که روزنامه گاردین، آن را اقدامی تاثیرگذار در فریب افکار عمومی نامید. در این زمان دولت خاتمی بر سر کار بود و مسوولان وقت سازمان میراث فرهنگی از حسن نیت مقامات آمریکایی بسیار خرسند شده و از آنان سپاسگزاری کردند! حالا پس از بازگشت دکتر روحانی و هیات همراه از نیویورک، یک جام شیر دال به نشانه «حسننیت» و تحت عنوان «هدیه ملت آمریکا» به ایران بازگردانده شد. این ادعای مضحک در حالی است که اولاً طبق مقررات بینالمللی، دولت آمریکا «موظف و متعهد» بوده که این اثر و دهها هزار اثر تاریخی دیگر را که از سال 1970 از ایران خارج شده و در سال 2003 به آمریکا رفته فوراً به ایران بازگرداند. در نتیجه نمیتوان اصطلاحات و تعابیری همچون بخشش و هدیه را به کار برد. بلکه باید پاسخ دهند که چرا 10 سال این اثر باستانی را گرو نگه داشتهاند؛ ضمن اینکه مهمتر از یک اثر باستانی تلاش گسترده آمریکا برای ضربه زدن به ملت ایران است و نشانه حسننیت توقف این دشمنیهاست.» تنها یک پرسش از دوستان کیهاننشین؛ اگر آمریکاییها مثل 10 سال گذشته اقدام میکردند چه کسی میتوانست این جام را به ایران بیاورد؟
دیدگاه تان را بنویسید