تاریخ انتشار:
قطارها باز هم حادثه آفریدند
برخورد از نوع نزدیک
برخورد دو قطار مسافری و باری در مسیر تهران - مشهد در شامگاه ۱۵ خردادماه جاری شاید تکمیلکننده کلکسیون سوانح اخیر در بخش حملونقل کشور باشد. گویا سوانح حملونقل به داستان دنبالهداری تبدیل شده است.
برخورد دو قطار مسافری و باری در مسیر تهران-مشهد در شامگاه 15 خردادماه جاری شاید تکمیلکننده کلکسیون سوانح اخیر در بخش حملونقل کشور باشد. گویا سوانح حملونقل به داستان دنبالهداری تبدیل شده است. یک روز اتوبوسهای اسکانیا خبرساز میشوند و روزی دیگر نقص فنی هواپیماها جنجالساز میشود. اما این بار نوبت به نقطه قوت ایمنی حملونقل کشور یعنی قطار رسیده بود. تصادفی که شاید در نوع خود کمسابقه بود و کمتر در بخش حملونقل ریلی از این دست سوانح رخ میدهد. اما کشته شدن یک نفر و برجای گذاشتن 31 زخمی باعث شد تا علاوه بر توجه عموم جامعه، مسوولان متولی حملونقل کشور به طور جدی وارد میدان شوند و برای اولین بار نهتنها به سرعت به روند سانحه رسیدگی کنند بلکه حتی به شکل شفاف علل سانحه رخداده را به اطلاع عمومی برسانند و از بیان اینکه در سانحه مقصرند نهراسند. حتی برای اولین بار شاهد بودیم مدیری خودخواسته استعفا داد و مسببان سانحه سریعاً شناسایی شدند و با آنها برخورد شد. در کمتر از یک روز علل واقعی سانحه بیان شد. در حالی که پیش از این سابقه نداشت در سانحه حملونقلی مسوولان نهتنها بپذیرند که مقصرند بلکه میز ریاست خود را ترک
کنند. با این وجود نمیتوان از مساله بیتوجهی به ایمنی یا بهتر بگوییم؛ جای خالی ایمنی در بخش حملونقل کشور به سادگی گذشت. سانحه برخورد دو قطار اگرچه تنها یک کشته داشت اما علل وقوع سانحه که به شکل شفاف از سوی کمیسیون سوانح راهآهن بیان شده است نشان میدهد که چگونه بیتوجهی لوکوموتیوران و کمک لوکوموتیوران به مسائل ایمنی و اشتباه مسوول کنترل ایستگاه به سانحه منجر میشود و تعدادی از مسافران کشته و زخمی میشوند. این موضوع نهتنها در حملونقل ریلی بلکه بهزعم کارشناسان حملونقل به شکلی در حملونقل جادهای و هوایی حتی در بخش دریایی نیز در وقوع سوانح مختلف دیده شده است. نمونه بارز آن تصادفات اتوبوسهای اسکانیاست که در چندماه گذشته به مسالهای جدی در ناوگان حملونقل عمومی تبدیل شده است اما هنوز مسوولان امر بیتوجه به این موضوع هستند. در حالی که میزان کشتههای تصادفات اتوبوس در ماههای اخیر قابل قیاس با دیگر بخشهای حملونقل کشور نیست. اگرچه در زمینه تصادفات اتوبوس تنها بخش دولتی مقصر نیست و دیگر بخشهای غیردولتی چون شهرداریها و بخش خصوصی نیز باید پاسخگو باشند. اما ظاهراً مرگ در جادهها برای مسوولان امری عادی شده
است. با این حال ظاهراً توجه به چالشهای بخش حملونقل و رسیدگی به علل سوانح و در اولویت قرار گرفتن ایمنی از سانحه برخورد دو قطار آغاز شده است و این مساله را میتوان از رسیدگی به علل وقوع این سانحه توسط مدیران راهآهن بهخوبی مشاهده کرد. اگرچه در زمانی که سانحه رخ داد در ساعات اولیه به سنت قبل که هر سانحهای رخ میداد اخبار متناقض از تعداد کشتهها و زخمیها منتشر شد اما در روز بعد خبری از تناقضگوییها نبود و راهآهن و شرکت رجا در اطلاعیههایی ابعاد سانحه را اطلاعرسانی کردند. به هر شکل در این سانحه قطار فوقالعاده مسافری تهران- مشهد با قطار باری برخورد میکند. مدیرعامل راهآهن با عذرخواهی از بروز سانحه در رسانهها اعلام میکند که عبور از چراغقرمز در ورود به ایستگاه با سرعت غیرمجاز، تغییر مسیر و اعلام اشتباه مسوول کنترل ایستگاه علت اصلی وقوع سانحه قطار تهران- مشهد بوده است. محسن پورسیدآقایی حتی اعلام کرد مدیرکل راهآهن شاهرود داوطلبانه به دلیل کوتاهی کارکنان تحت امرش استعفا داد که با آن موافقت شد. این در حالی بود که وزیر راه و شهرسازی نیز در هفتهای که گذشت بهطور جدی نسبت به مساله ایمنی در بخش حملونقل
کشور هشدار داد. عباس آخوندی حتی یک روز پس از آنکه این سانحه رخ داد در صفحه رسمی فیسبوک خود واکنش نشان داد. این در حالی بود که در سوانح قبلی شاید شاهد اینگونه توجهات و واکنش به سوانح از سوی مسوولان حملونقل ریلی نبودیم. با این حال باید منتظر ماند رویکردهای جدید مسوولان امر در بخش حملونقل تا چه میزان میتواند از میزان سوانح در این بخش بکاهد؟
دیدگاه تان را بنویسید