تاریخ انتشار:
فرمانده ناجا: در زمینه تربیت انواع سگ خودکفا شدهایم
ناصر ملکمطیعی در مقابل دوربین
پس از روزهای پرخبر شهریورماه امسال از شورای شهر پایتخت و شهرداری آن دیگر خبر چندانی در رسانهها منتشر نمیشود. مردم نیز حال و حوصله دنبال کردن اخبار آن را ندارند.
ناصر ملکمطیعی مقابل دوربین
بدون شک بسیاری از سینماگرهای قدیمی هنگامی که درباره سینمای گذشته سخن میگویند یا خاطرهای تعریف میکنند در کنار نامهایی چون فردین، بهروز وثوقی و... حتماً نامی نیز از ناصر ملکمطیعی خواهند آورد. چهره محبوب فیلم فارسیهای نیم قرن پیش پس از 31 سال مقابل دوربین رفته است. «من به شما قول دادم. من گفتم هستم. وقتی که هستم یعنی حرمت این بچه باید حفظ بشود. من هستم برای حرمت این بچه. آدم تا وجودش سراسر آتش نشود نمیتواند اسمی از آتش ببرد. نمیدانم شما از حال و روز من خبر دارید؟ از گذشته من خبر دارید؟ من سالهاست که در تنهایی و انزوا زندگی میکنم». این کلمات نخستین دیالوگی است که این چهره سینمایی پس از 31 سال در مقابل دوربین علی عطشانی کارگردان پروژه «نقش نگار» بر زبان جاری کرده است. فیلمی که نخستین بازی ملکمطیعی در آن در حال ثبت است. طبق اخبار مجوز رفع ممنوعیت فعالیت این بازیگر قدیمی صادر نشده است و ظاهراً قرار است مدیران وزارت فرهنگ و ارشاد در آینده درباره این رویداد تصمیم بگیرند. ملکمطیعی در مراسمی که به همین مناسبت برگزار شده بود خطاب به حضار تاکید کرد: «خوشحالم که این اتفاق افتاد و دوست داشتم بسیاری از دوستان قدیمی هم بودند و امروز را میدیدند. من 31 سال از معشوق یعنی سینما دور بودم حالا من آمدم و باید ببینم این معشوق من را در سن 80سالگی میپذیرد یا خیر.» تابناک در اینبار مینویسد: «باید منتظر بود و دید آیا این رویداد سبب خواهد شد ما ملکمطیعی را پس از 31 سال روی پرده سینما تماشا کنیم و در واقع مجوز رفع ممنوعالتصویری ملکمطیعی صادر خواهد شد یا بازگشت این بازیگر 83ساله به صحنه، منتفی خواهد شد؟ بیشک اگر این حربه اثرگذار نباشد و پیرمرد به صحنه سینما بازنگردد، ضربه سختی در واپسین سالهای عمرش خواهد بود که مسوولش آغازگران این بازی هستند.»
فرمانده ناجا: در زمینه تربیت انواع سگ خودکفا شدهایم
خدا را شکر که در یک زمینه خطیر دیگر نیز به خودکفایی رسیدیم و دیگر نیازی به استفاده از ورژنهای اجنبی نداریم. در هفته گذشته اسماعیل احمدیمقدم رئیس ناجا اخبار جالبی از ورود موجودات دیگر به تیم ناجا را به مردم ارائه داد. او در گفتوگو با ایسنا در مورد فعالیت یگان ویژه پلیس که به عنوان یکی از قدرتهای اصلی پلیس در زمان اغتشاشات و در عملیاتهای ویژه محسوب شده و بهکارگیری یگانهای اسبسوار و سگهای ضداغتشاش تاکید کرد: یگان ویژه باید بهروز باشد و از آنجایی که ماموران این یگان همچون پلیسهای سایر یگانهای دیگر در کف خیابان نیستند و تنها در مواقع خاص وارد میدان میشوند، باید برای پر کردن اوقات فراغت این افراد فکری اندیشیده شود که چندی پیش باشگاه ورزشهای هوایی افتتاح شد و آیا این بدان معناست که پلیس قرار است با کایت با اغتشاش مبارزه کند؟...یگان ویژه در هنگام غیرماموریت باید با ورزش و تفریحاتی که برای خدمتش کارساز است، مشغول باشد که یکی از این اقدامات راهاندازی باشگاه هوانوردی و اسبسواری است... یگان ویژه تنها در موارد اغتشاش وارد نمیشود و عملیاتهای ویژه را نیز پیگیری میکند...در حال حاضر پیشرفتهترین واحدهای اروپایی دارای واحد اسبسوار هستند و از آنجایی که اسببلند است، باعث میشود که مامور اشرافیت کاملی داشته باشد. اما توجه داشته باشید که این به معنی بهکارگیری اسب در زمان اغتشاشات نیست. اما از جنبه تزیینی و انجام مانورها میتوانند مثمرثمر باشند... قطعاً سگ را علیه اغتشاشگران استفاده نمیکنیم اما برای گروگانگیر یا قتل استفاده میکنیم... واحد ضدتروریسم «نوپو» سگ نیز دارد که اتفاقاً کار بسیار ارزندهای صورت گرفته؛ به گونهای که این سگها تربیت شده، واحد آموزش سگهای ناجا هستند که در منطقه بینظیر است و فرزندان ما توانستند در این زمینه (تربیت سگ) خودکفا شوند. چرا که تنها فروش اینگونه سگها در اختیار چند مرکز است و این مراکز سگها را به صورت عقیم میفروشند تا امکان تکثیر آنها نباشد. اما به لطف خدا واحد تربیت سگ، افتخاری برای ایران است که میتواند انواع سگ ضدتروریسم (سگ هجوم)، مواد منفجرهیاب، انسانیاب، مواد مخدر و ... تربیت کند... هر سگی ماموریت خاص خود را دارد که تربیت این سگها کار بسیار فوقالعاده حرفهای است که برای کشف سلاح، مهمات و اقدامات ضدتروریستی در اختیار یگان ویژه است و در هنگام کشف مواد مخدر در اختیار پلیس مبارزه با مواد مخدر قرار میگیرد.
کنفرانس مطبوعاتی انجمن صنفی روزنامهنگاران
در هفته گذشته برای نخستین بار در مدت سه سال گذشته هیاتمدیره انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران در نشستی مطبوعاتی به پرسشهای خبرنگاران پاسخ دادند. به گزارش ایسنا ماشاءالله شمسالواعظین رئیس انجمن صنفی روزنامهنگاران تاکید کرد: «تنها مانع بازگشایی انجمن روزنامهنگاران، شکایت وزارت اطلاعات است، اگر این وزارتخانه شکایت خود را پس بگیرد هیچ مانعی برای باز شدن انجمن وجود ندارد.» در این نشست بدرالسادات مفیدی، دبیر انجمن صنفی روزنامهنگاران، کامبیز نوروزی دبیر کمیته حقوقی و مسعود هوشمندرضوی عضو هیاتمدیره انجمن صنفی روزنامهنگاران نیز حضور داشتند و هر کدام به ارائه مطالبی درباره این انجمن پرداختند. بدرالسادات مفیدی در این جلسه تاکید کرد: «ما برای حل مشکلات انجمن باید از طریق سه وزارتخانه کار، ارشاد و اطلاعات کارها را برای بازگشایی انجمن پیگیری کنیم، برای این کار تاکنون نامههایی به آقای ربیعی، وزیر کار فرستادیم با این حال تاکنون هیچ پاسخی به نامههای ما داده نشده است و به نوعی با کملطفی آقای وزیر مواجه شدهایم. در حالی که در دوره ریاستجمهوری قبلی وقتی جهرمی وزیر بود ما دوبار پیرامون وضعیت انجمن با او دیدار کردیم. اما وزیر کنونی گویا چندان اهمیتی برای درخواستهای ما قائل نیست.» پس از این رویداد غلامحسین محسنیاژهای، سخنگوی قوه قضائیه درباره بازگشایی این انجمن به خبرنگاران گفت: «هر موسسه و نهادی که بر اساس قانون به طور موقت یا دائم تعطیل شده باشد تا زمانی که این قانون پابرجاست حق هیچ فعالیتی ندارد و دادستان کشور معترض آنها میشود. درباره این انجمن هیچ تصمیم جدیدی گرفته نشده است و حق فعالیت تحت این عنوان را ندارند.» در پی این تحولات روزنامه اعتماد خبر داد ماشاءالله شمسالواعظین در نامهای به رئیسجمهور از وی خواسته است با صدور دستوری به وزارتخانههای کار، تعاون و رفاه اجتماعی و اطلاعات ضمن پس گرفتن شکایات مطرحشده از سوی این نهادها، شرایط را برای گشایش انجمن روزنامهنگاران ایران فراهم آورد. باید منتظر ماند و دید کلید روحانی درب خانه روزنامهنگاران را نیز مانند خانه سینما بازخواهد کرد یا اینکه قفل فروبسته جماعت روزنامهنگار باید با کلیدهای دیگری باز شود.
نگهداری 120 معلول در دو «سوله»
متاسفانه اخباری که درباره نوع نگهداری معلولان در بسیاری از مناطق کشور به گوش میرسد چندان خوشایند نیست. به طور نمونه در هفته گذشته شرق در گزارشی از شیراز از وضعیت یکی از این مراکز نگهداری پرده برداشته است. این روزنامه مینویسد: «... موسسه خیریه نگهداری و توانبخشی معلولان ذهنی امید سروستان که از سال 77 در نزدیکی شیراز احداث شده مشکلات زیادی دارد. نارضایتی پرسنل، طبقهبندی نشدن معلولان از نظر معلولیت ذهنی، نگهداری بیمارهای پرخاشگر کنار بیماران نسبتاً آرامتر که مسائل خاصی را بهوجود میآورد مثلاً دیده شده که یکی از معلولان گوش دیگری را کنده است. 120 معلول این موسسه در دو سوله نگهداری میشوند که کمترین امکانات بهداشتی و رفاهی را دارند. این 120 معلول یا مددجو فقط از دو سرویس بهداشتی بسیار کثیف و دو حمام میتوانند استفاده کنند و یک حیاط با چند اردک همه فضای هواخوری آنها را تشکیل میدهد. این سولهها فقط یک کولر دارند که جوابگوی تهویه فضا نیست. در این موسسه از خود معلولان برای نظافت و انجام کارهای روزانه استفاده میشود. وضعیت لباسهای این معلولان استاندارد نیست و گاهی دیده شده که لباسها از پای معلولان درمیآمده است. در زمستان هم لباس مناسبی برای آنها تهیه نشده است. از نظر جیره غذایی وضعیت تغذیه این معلولان حداقلی است و اثری از میوه و سبزی در وعدههای غذایی آنها دیده نمیشود. شنیده شده که مدتها به این معلولان سیبزمینی و لوبیا داده میشده و بر اساس مشاهدات یکی از پرسنل وقتی خیری عدسپلو به این مرکز آورده است همه ذوقزده شدهاند.» اگر چشمها را ببندید و بدون ذکر مکان این مطلب را برای شما بخوانند احتمالاً اولین تصویری که در ذهن شما نقش میبندد زندانهای سیبری شوروی یا اردوگاههای کار آلمانی خواهد بود. انشاءالله با اینگونه خبررسانیها وضعیت این موسسات بهبود پیدا کند.
دیدگاه تان را بنویسید