طلوع خورشید مجیدی

دختر نوجوانی که تا سال گذشته در مترو تهران دستفروشی می‌کرد، جزو کودکان خوش‌اقبالی بود که هنر زندگی‌اش را یکباره زیر‌و‌رو کرد و در یکی از معتبرترین جشنواره‌های دنیا (جشنواره فیلم ونیز) روی صحنه حضور یافت. جشنواره فیلم ونیز دومین جشنواره فیلم از نظر قدمت و یکی از بزرگ‌ترین جشنواره‌های سینمایی جهان به شمار می‌آید. این جشنواره میزبان فیلم خورشید تازه‌ترین اثر مجید مجیدی فیلمساز ایرانی بود که به سیاق بیشتر سال‌های فعالیت خویش و با توجه به سابقه آثار دهه‌های هفتاد و هشتادش بار دیگر مواجهه‌ای با دردهای عمیق و حقیقی زندگی به ویژه برای طبقه ضعیف جامعه داشت. آخرین ساخته مجیدی هم فیلم دغدغه‌مند دیگری است که زندگی کودکان بی‌سرپرست و بدسرپرست و افغان را نشان می‌دهد. کودکان و نوجوانانی که به واسطه موقعیتشان به شدت در معرض سوءاستفاده‌ها و آسیب‌های مختلف قرار دارند و نیاز است دیده شوند؛ نوجوانان و کودکانی که به‌رغم تمام ناملایمات زندگی همچنان می‌دوند و امید خویش (اگرچه واهی) را حفظ می‌کنند و هر روز می‌جنگند. نکته جذاب و متفاوت در ساخته متاخر مجیدی حضور چهره‌هایی تازه در اثر سینمایی وی بود. چهره‌های نوجوانی که اگرچه بازیگر نبودند و شناختی از سینما نداشتند سال‌ها در دل همان طبقه اجتماعی‌ای که مجیدی زمینه قصه‌اش ساخته بود، زیسته بودند و چم‌و‌خم آن را بهتر از تمام تماشاگران اثر می‌شناختند؛ شمیلا شیرزاد دختر نوجوانی که به همراه برادرش ابوالفضل شیرزاد نقش دختری افغان و دستفروش را در فیلم بازی می‌کرد، حقیقتاً پناهجویی افغان بود که مجیدی وی را به عنوان یک کودک کار در «مدرسه صبح رویش» مخصوص کودکان کار دید و انتخاب کرد. همچنان که دیگر بازیگران کم‌سن‌و‌سال این فیلم یعنی روح‌الله زمانی و سید‌مهدی موسوی (و ابوالفضل شیرزاد) از همین مدرسه و همگی کودکان کاری بودند که در چند نوبت تست دادند و سرانجام به عنوان بازیگر انتخاب شدند.