خداحافظی باشکوه

جمشید مشایخی ۱۳ فروردین‌ماه پس از تحمل یک دوره بیماری از دنیا رفت. مراسم تشییع پیکر این بازیگر نامدار تئاتر، سینما و تلویزیون 17 فروردین‌ماه زیر بارش ملایم باران با حضور گسترده مردم و هنرمندان برگزار شد. تکان‌دهنده‌ترین بخش این مراسم حضور بی‌قرار علی نصیریان بود. او در جایگاه سخنرانان با تاثر شدید و در حالی ‌که به ‌شدت می‌گریست با رفیق قدیمی خود خداحافظی کرد. این هنرمند سینما و تئاتر سال‌های دوستی و همکاری‌اش با زنده‌یادان داود رشیدی، عزت‌الله انتظامی و جمشید مشایخی را مرور کرد و گفت: قبل از اینکه دولت و هنرهای زیبا در تئاتر کار جدی کنند، ما در یک خانه‌ای تئاتر تمرین می‌کردیم. سال ۳۶ با آقای مشایخی آنجا آشنا شدم که آن زمان کارمند تشکیلات تئاتر بود. برای کاری یک بازیگر کم داشتیم که از ایشان دعوت کردم و او استقبال کرد و بعد در چند دوره جدا با هم کار کردیم. این کار کردن ما چند حُسن داشت، یکی تمرین کردن ما با هم بود و بعد معرفی شدن به مردم. آقای مشایخی در آن دوران خوش درخشید مخصوصاً که خوش‌تیپ هم بود. او بعدها در سنگلج هم خوش درخشید و سپس به سینما رسید که در این سه مقطع به جایگاه و درخشش ویژه‌ای دست یافت. یک‌بار دیگر فیلم «گاو» را ببینید که در همان نقش کوتاه چه کرد و می‌بینیم که واقعاً نقش کوچک وجود ندارد. آقای مشایخی عزیز یکی از ستون‌های اساسی هنرهای نمایشی ایران بود و وقتی اینها می‌روند، این بنا به نظرم سست می‌شود. هرچند مطمئنم هر نسلی هنرمندان بااستعداد و خلاق خود را دارد و جای ما پُر می‌شود اما این را هم نمی‌شود نگفت که هر کس جایی دارد و کسی مثل مشایخی جایش پُر نمی‌شود. آقای مشایخی علم عشق را از دفتر نیاموخت و خودجوش بود و این ویژگی را همه ندارند. او بسیار پایبند سنت‌های پسندیده انسانی و اخلاقی بود که حافظ و سعدی می‌گویند و من ایشان را در این جهت تکریم می‌کنم.‌

سام مشایخی، فرزند زنده‌یاد جمشید مشایخی، نیز در بخش دیگری از مراسم با حضور در جایگاه گفت: دوست داشتم از مردم عزیز و مهربان که قدر هنر و هنرمند را می‌دانند تشکر کنم، مخصوصاً در این سال‌ها که فضای مجازی رونق گرفت مردم به پدر من خیلی محبت داشتند. او با قدردانی از دست‌اندرکاران برگزاری مراسم پدرش گفت: من مطمئنم پدرم از این شکوه حضور ملت خیلی خوشحال است.