افشاگری درباره گروه‌های حذف اوباش در دهه ۷۰

«نفس کشیدن» این روزها به مهم‌ترین دغدغه اکثر شهروندان ایرانی بدل شده است. یک نفس سالم که وقتی هوا را به شش‌ها می‌فرستی ته‌مزه تلخ دود را ندهد و با آرامش آن را ممد حیات بدانی نه معجونی از زهرهای مختلف که هرکدام به تنهایی می‌تواند سوراخ ساعت شنی عمرت را فراخ‌تر کند. این هفته باز مناطق جنوب غرب کشور با بحران حاد آلودگی هوا مواجه بود؛ بحرانی که با وجود بارندگی بسیاری از ساکنان اهواز را به مراکز درمانی کشاند. در تهران هم هر چند در هفته گذشته هوا تا حدودی از وضعیت بحرانی خارج شده بود، اما بعید به نظر می‌رسد که در زمستان امسال نیز مسوولان چاره‌ای جز تعطیلات مداوم مدارس، ادارات و... برای زنده ماندن شهروندان داشته باشند.

ناگفته‌های فرمانده ناجا درباره چند پرونده مهم

اسماعیل احمدی‌مقدم فرمانده ناجا در چند مصاحبه اخیر خود درباره برخی مسائل حساس بسیار صریح سخن گفته است. صراحتی که کمتر در سایر مقامات انتظامی و امنیتی شاهد آن بوده‌ایم. او هفته گذشته با ایسنا مصاحبه مفصلی انجام داده است. در بخشی از این مصاحبه فرمانده ناجا به پرونده مشهور کهریزک اشاره و تاکید کرد: « ...من تاکنون در هیچ محفلی عنوان نکرده‌ام که صبح روز جمعه جلسه‌ای پیرامون اتفاقات آن زمان برگزار شد و آقای مرتضوی اصرار داشت که افراد دستگیر‌شده به کهریزک منتقل شوند. من مخالفتم را به صراحت اعلام کردم و گفتم آنجا نه‌تنها جا نداریم، بلکه آن مکان جای خطرناکی است. اما مرتضوی اصرار داشت که این افراد دستگیر‌شده چاقو، قمه و زنجیر داشته‌اند و از همین حیث اراذل و اوباش محسوب می‌شوند که من در آن جلسه عنوان کردم که ضبط کنید و بنویسید که من مخالف هستم و مخالفت ناجا نیز ثبت شد. اما من در آن جلسه به یک نفر عنوان کردم که به بچه‌های کهریزک بسپارید اولاً حواس‌شان باشد که این افراد در بند جداگانه و میان اراذل و اوباش فرستاده نشوند و در ثانی بدرفتاری با آنها نکنید، اما همین دهان به دهان گشتن و این به آن بگو، باعث شد که این تاکیدات من به مرحله اجرا نرسد و آمده بودند در هر بند که ظرفیت 50 تن را داشت، 170 تن را جا دادند و قبول کنید در گرمای تابستان کهریزک آن هم در یک مکانی که استاندارد نیست، اگر کاری هم صورت نگیرد، این تراکم آدم در این محل کم‌امکانات دارای مساله است.» این اظهارات با تکذیب سعید مرتضوی مواجه شد. او در گفت‌وگو با سایت انتخاب تاکید کرد در اولین فرصت پاسخ ادعاهای فرمانده ناجا را خواهد داد. در همین حال خبرآنلاین نیز نوشت: «خانواده مقتولان کهریزک ضمن استقبال از اظهارات فرمانده ناجا تصریح کردند که ‌ای‌کاش این اظهارات پیش از برگزاری دادگاه قضات کهریزک اعلام می‌شد.» با این حال این خانواده‌ها امیدوارند دستگاه قضایی در ادامه رسیدگی به این پرونده اظهارات سردار اسماعیلی‌مقدم را مورد توجه قرار دهند.

در بخش دیگری از گفت‌وگوی ایسنا با فرمانده ناجا به ماجرای برخورد با اراذل ‌و اوباش در سال‌های گذشته پرداخته شد. اسماعیلی‌مقدم در این باره نیز گفت: «اراذل و اوباش دستگیر‌شده افرادی بودند که محلات را با اقدامات مجرمانه خود همچون عربده‌کشی، چاقوکشی و ... قُرُق کرده بودند و ما داشتیم افرادی در همین جنوب تهران که آنقدر وقیح شده بودند که سر کوچه زیراندازی پهن می‌کردند و می‌گفتند تا مشروبم را نخورم... یا ما افرادی در محلات داشتیم که در خانه مردم را می‌زدند و می‌گفتند دخترتان را بدهید، می‌خواهیم برویم شمال و این جسارت‌ها قابل قبول نبود و بر همین اساس عنوان می‌کنم که ما در هنگام برخورد با این افراد از حمایت عمومی برخوردار بودیم...با این حال کارهای ناشایست همچون پوشاندن لباس زنانه، انداختن آفتابه، سوار الاغ کردن اوباش و ... نباید باشد و بارها نیز عنوان کرده‌ایم که ماموران باید همان دستور قاضی مبنی بر گرداندن متهم را اجرا کنند تا مردم قدرت شکسته شده این اوباش را دیده و دیگران نیز عاقبت کار دست‌شان بیاید. اما کار سلیقه‌ای و شیرین‌کاری هیچ جا انجام نشود.»

سردار اسماعیل احمدی‌مقدم در بخش دیگری از این گفت‌وگو از برخی اقدامات گروه‌های خودسر پرده برداشت و گفت: «شما یادتان نمی‌آید در دهه 70 حتی گروه‌های خودجوشی بودند که برای حذف اراذل و اوباش شکل گرفتند و معتقد بودند دستگاه قضایی کار خاصی نکرده و اراذل را یک جا می‌بردند و سر به نیست‌شان می‌کردند. البته این عمل قانونی نبود، اما عده‌ای دست به کار شدند تا خودشان این افراد را اصلاح کنند و همان زمان بود که اقداماتی همچون سوار کردن اوباش بر خر، انداختن آفتابه و شکلک درآوردن ابداع شد و برخی دوستان ما نیز تجربیات آن زمان را داشتند. اما در حال حاضر ما حق نداریم خارج از موازین عملی انجام دهیم و حتی گرداندن اوباش نیز باید با حکم قضایی باشد.» با این حال فرمانده ناجا از هویت، وابستگی، وسعت فعالیت و سرانجام این گروه‌ها سخنی به میان نیاورد. احتمالاً این گره هم در مصاحبه‌های بعدی جناب اسماعیلی‌مقدم باز خواهد شد.

شب شعر سپانلو برگزار شد

آبان‌ماه در کنار همه روزهای تلخ و شیرین آن روز تولد یکی از شاعران بزرگ معاصر نیز هست. هنرمندی که بسیاری او را «شاعر تهران» نام گذارده‌اند. به همین مناسبت دوستداران محمدعلی سپانلو در هفته گذشته به مناسبت عید میلاد او در خانه هنرمندان دور هم جمع شدند، از عباس کیارستمی، شهرام ناظری و لیلی گلستان گرفته تا جواد مجابی، سیمین بهبهانی، غلامرضا امامی، اسدالله امرایی و... شرق در گزارشی به این مناسبت آورده است: «... از یک شاعر، از مردی که تهران را دوست دارد و در آثارش به آن اشاره می‌کند. مراسمی که با حمایت» نشر چشمه برگزار شد و کارگردان فیلمش «صلاح‌الدین کریم‌زاده» زندگی و زمانه سپانلو را از زبان ابراهیم گلستان، دبیری، موسوی، بهنود، مهدی اخوت و... بیان کرده است. مراسم با شعری کوتاه از سپانلو آغاز شد که میترا حجار همبازی او در «رخساره» آن را خواند. «احمد مسجدجامعی»، رئیس شورای شهر مانند دیگر برنامه‌هایی که به تهران ارتباط دارد به آنجا آمده بود تا باز هم نکته‌هایی را درباره این شهر بگوید و بشنود ... سیمین بهبهانی نیز به نحوه آشنایی با سپانلو پرداخت و چنین گفت: «در بین شاعران، گاهی آدم‌های بدجنس هم پیدا می‌شوند، اما سپان از معدود افرادی است که نه ذره‌ای حسادت داشته و نه تا به حال بدخواهی کسی را کرده است و بیش از50 سال دوستی با او افتخار من است و به احترام او تعظیم می‌کنم.» و رو به جمعیت هم تعظیم کرد. البته او هم چنین گفت: « او یکی از نادرترین سخن‌سرایان ایران است، سخن او کلمه به کلمه شعر است.»

چه کسی ترانه تیم ملی را می‌خواند؟

ایران سرزمین جالب و پر‌حاشیه‌ای است. احتمالاً بسیاری از مدیران نهادهای بین‌المللی وقتی خاطرات تجربیات مدیریتی خود را به رشته تحریر در‌می‌آورند، بخشی را نیز به تعاملات ویژه با این کشور اختصاص خواهند داد. به طور نمونه همین هشت سال پیش وقتی قرار شد فیفا برای همه کشورهای حاضر در مسابقات ترانه سفارش دهد، کمتر کسی در این نهاد بین‌المللی در ذهنش نیز می‌گنجید که یک کشور به انتخاب خواننده مورد تایید فیفا اعتراض کرده و خواهان تغییر فرد مورد اشاره شود. در آن دوره فیفا سفارش ترانه را به «آرش» سپرده بود؛ خواننده آن ور آبی که مورد تایید وزارت ارشاد نبود. پس از فراز و فرودهای فراوان سرانجام فدراسیون فوتبال ترانه‌ای عجیب با خوانندگی علیرضا عصار را به عنوان ترانه تیم ملی معرفی کرد. ترانه‌ای که هیچ ارتباطی به فوتبال نداشت و از نظر معنا نیز عجیب بود. به طور نمونه در یکی از بندهای شعر آمده بود: «حکم اهوراست به اهریمنان پارسیان تا به ابد قهرمان» اینکه اهورا به شیاطین حکمرانی می‌کند و آنان قهرمانان را تعیین می‌کنند احتمالاً بیشتر به فیلم‌های دراکولا شبیه بود تا فوتبال. از آن جالب‌تر در بخش دیگر این ترانه آمده بود که «در میکده می‌رقصم و در بادیه می‌نوشم از این جام» تصور کنید که این ترانه برای تماشاگران جهانی فوتبال ترجمه می‌شد، آنان احتمالاً تصور می‌کردند ما با برادران روسیه اشتراکات فرهنگی زیادی داشته و به همین دلیل در میکده نیز فوتبال بازی می‌کنیم و به سبب عمق علاقه به نوشیدنی‌های غیر‌مجاز از پارچ هم گذشته و با لگن اقدام به مصرف آن می‌کنیم. همان زمان صدا و سیما نیز که خود را مسوول هر نوع ترانه‌ای در ایران می‌دانست ترانه‌ای دیگر با صدای امیر تاجیک در آن روزها تهیه کرد. به این ترتیب در هشت سال پیش ما برخلاف سایر کشورها با سه ترانه به مسابقات گام نهادیم. در حال حاضر برای جام جهانی امسال نیز به نظر می‌رسد اوضاع بهتر از هشت سال گذشته نباشد. قانون در این باره نوشت: بعد از اینکه چندی پیش از امیر تاجیک به عنوان خواننده سرود تیم ملی کشورمان در جام جهانی 2014 برزیل نام برده شد، حالا نام‌های جدیدی برای خواندن این سرود به گوش می‌رسد. شنیده‌ها حاکی از آن است که فدراسیون فوتبال از محسن یگانه، گروه سون و سیروان خسروی که نام آنها به عنوان خواننده‌های محبوب و پرطرفدار موسیقی پاپ سر زبان‌هاست، درخواست کرده برای سرود تیم ملی، آهنگ‌های خود را بسازند و به فدراسیون تحویل دهند تا در نهایت کمیته فرهنگی فدراسیون بین گزینه‌های مختلف، بهترین آهنگ را به عنوان سرود رسمی تیم ملی ایران در جام جهانی2014 انتخاب و معرفی کند. حال باید دید دست‌اندرکاران فیفا این بار چه کسی را برای این مهم در نظر دارند و آیا این خواننده مورد تایید مسوولان داخلی است یا نه؟ در پایان به عزیزان مسوول در این زمینه توصیه می‌کنیم که در این ترانه به جای مرور تاریخ چند هزارساله فقط به فوتبال اشاره کنند...در این زمینه بد نیست به ترانه‌های تیم‌هایی چون اسپانیا، برزیل، بریتانیا و...نگاه کنید. در هیچ کدام از آنها به کشورگشایی‌ها و مستعمرات بزرگ و انرژی هسته‌ای و...اشاره نشده است. در این ترانه‌ها تنها روح فوتبال و دوستی بین ملت‌ها جریان دارد.