تاریخ انتشار:
تیم والیبال ایران برای دومین بار تیم آمریکا را شکست داد
دست‌های دوست‌داشتنی
زمانی که مدیران وقت فدراسیون والیبال به این نتیجه رسیدند که باید دنبال استعدادهای نوجوان در سرتاسر ایران بروند. حالا نوجوانان آن سال‌ها تبدیل به ملی‌پوشان این روزها شده‌اند. بلندقامتانی که حسابی محبوبند و تنه به تنه فوتبالیست‌ها می‌زنند.
موفقیت‌های والیبال ایران دیگر یک اتفاق نیست؛ تبدیل به روالی ثابت شده است. این موفقیت‌ها و پیروزی‌های پی‌درپی حاصل یک فرآیند 15ساله است. زمانی که مدیران وقت فدراسیون والیبال به این نتیجه رسیدند که باید دنبال استعدادهای نوجوان در سرتاسر ایران بروند. حالا نوجوانان آن سال‌ها تبدیل به ملی‌پوشان این روزها شده‌اند. بلندقامتانی که حسابی محبوبند و تنه به تنه فوتبالیست‌ها می‌زنند. حالا دیگر سالن 12 هزارنفری آزادی برای میزبانی آنها کوچک است. مردم در تمام بازی‌ها استادیوم را مملو از جمعیت می‌کنند. ایران هم دیگر یک تیم آسیایی به حساب نمی‌آید و واقعاً فراتر از آسیاست. تیم ملی در هفت روز آینده باید با لهستان و روسیه روبه‌رو شود. دیدارهای مهمی که می‌توانند سند حضور ما در فینال لیگ جهانی را امضا کنند. حالا حتی بچه‌های دهه هشتادی هم به جای بازی فوتبال در کوچه‌ها، تورهایی را بین دو درخت می‌کشند و والیبال بازی می‌کنند. این روزها همه جا بحث والیبال و ستاره‌هایش است. ستاره‌هایی که موفق شده‌اند با موفقیت‌های پی‌درپی‌شان، اسپانسرهای خوبی را برای این رشته جذب کرده و نقدینگی مناسبی را به این ورزش مهیج تزریق کنند. به همین دلیل هم
هست که قراردادهای والیبالیست‌های ملی‌پوش با باشگاه‌هایشان میلیاردی شده و زیر پای بیشترشان ماشین‌های آخرین سیستم قرار دارد. این حتماً حق آنهاست. آنهایی که پرچم ایران را در تمام کشورهای صاحب سبک والیبال به اهتزاز درآورده‌اند، مردم را شاد کرده‌اند و غرور ملی را افزایش داده‌اند.
به هر ترتیب یکشنبه هفته گذشته ایران موفق شد برای دومین بار آمریکا را در مجموعه ورزشی آزادی شکست دهد. این برای اولین بار بود که یانکی‌ها به ایران می‌آمدند و از همین حیث بازی بسیار حساس و پراهمیت بود. مردم هم با درک این اهمیت برای تیم ملی والیبال سنگ تمام گذاشتند و اجازه ندادند جای سوزنی در ورزشگاه باقی بماند. البته در این بین جای خالی بانوان و خانواده‌ها هم حسابی حس می‌شد. با اینکه مسوولان در اقدامی زیرکانه اجازه ورود محدود خانم‌های غیرایرانی را به استادیوم داده بودند اما به طرز محسوسی جای نیمه دیگر جامعه در سالن 12 هزارنفری خالی بود. بانوانی که تا دو سال پیش آزادانه به سالن 12 هزارنفری می‌آمدند و بازی‌ها را تماشا می‌کردند، اکنون به محض جهانی شدن والیبال ایران از این امکان محروم شده‌اند. محرومیتی که امید است با تدبیر دولت حل شود.
دیدگاه تان را بنویسید