تاریخ انتشار:
آغاز طرح پابند الکترونیکی در مجتمع ندامتگاه تهران بزرگ
چشمان گریان تتلو
این روزها بسیاری از رسانه‌ها و شهروندان نگران وضعیت آب کشور در سال آینده هستند. در پایتخت پس از گذشت نیمی از آبان تازه خزان با بارش‌هایی پراکنده چشم و ابرویی به شهروندان نشان داده است. اوضاع سایر مناطق نیز بهتر از تهران نیست و همه چشم به آسمان دوخته‌اند تا شاید لطفی حاصل شود و بارانی ببارد.
بحث مقابله با آسیب‌های اجتماعی نیز در هفته پیش مورد توجه برخی از رسانه‌ها و دولتمردان بود. در پی برگزاری دو دیدار ۲۳ عضو شورای اجتماعی کشور با مقام معظم رهبری طی یک سال گذشته و گزارش‌دهی درباره آخرین وضعیت آسیب‌های اجتماعی در کشور، هفته پیش سومین دیدار اعضای این شورا با رهبری برگزار شد. به گزارش «اعتماد» در حالی که بنا بر تاکید رهبری طی جلسات پیش از این، مقرر بود که برنامه‌ها و اقدامات عملی این شورا به کنترل و کاهش آسیب‌های اجتماعی در کشور منجر شود و طی یک سال گذشته ۴۰۰ میلیارد تومان هم برای اجرای این اقدامات اختصاص یافت، تا امروز جزییاتی از این دیدار منتشر نشد و صرفاً، حسن روحانی رئیس‌جمهوری در جلسه رأی اعتماد به وزرای پیشنهادی آموزش و پرورش، ورزش و جوانان و فرهنگ و ارشاد اسلامی در مجلس، خلاصه‌ای از این دیدار را بیان کرد. حسن روحانی گفت: «شب گذشته (دوشنبه‌شب) مقام معظم رهبری در جلسه مهم مقابله با آسیب‌های اجتماعی این جمله را فرمودند که برای مبارزه با آسیب‌های اجتماعی حتی آنهایی که به دین و اسلام اعتقادی ندارند اگر ایران را قبول دارند باید با تمام توان وارد میدان شوند. آمار دیشب وزیر بهداشت راجع به افسردگی
نگران‌کننده بود. باید نسل جوان ما به آینده امیدوار شوند. چرا اعتیاد در کشور ماست؟ چون ناامیدی حاکم شده است. چون برخی از رسانه‌ها غیرمنطقی پمپاژ ناامیدی در نسل جوان انجام می‌دهند، اگر به گونه‌ای حرف نزنیم که امید جوانان را افزایش دهیم آن وقت جوان ما که امید به آینده کشور ندارد به سمت موادمخدر یا خدای ناکرده الکل یا به سمت فساد می‌رود.»
هفته پیش دستگاه قضایی در حوزه اجتماعی گامی بلند برداشت. به گزارش «شرق» طرح آزمایشی استفاده از پابند الکترونیکی برای ۵۲ نفر از مددجویان مجتمع به صورت آزمایشی با حضور مددکاری اجتماعی نواحی مختلف دادسرای عمومی و انقلاب تهران در زندان تهران بزرگ کلید خورد. سرپرستی واحد مددکاری اجتماعی دادسرای عمومی و انقلاب تهران تاکید کرد: «طرح پابند الکترونیکی در مرحله دوم با موافقت صادق آملی‌لاریجانی، رئیس محترم قوه قضائیه به تعداد ۳۰۰ نفر (در راستای ماده ۵۵۳ آیین دادرسی کیفری) در سطح زندان‌های استان تهران درباره جرائم تعزیری درجه پنج تا هشت شامل جرائم سبک، حبس تا پنج سال و جزای نقدی از هشت تا ۱۸ میلیون تومان و برخی موارد دیگر بوده که شروع آن در مجتمع ندامتگاه تهران بزرگ با ۵۲ مددجو است.» این اقدام می‌تواند در بهبود وضعیت زندانیان و زندان‌های کشور نقشی بسزا ایفا کند.
چشمان گریان تتلو
در روزهای اخیر خبر آزادی امیرحسین مقصودلو (تتلو) خواننده زیرزمینی از زندان، با وساطت و پادرمیانی عباس جدیدی، در فضای مجازی کشور واکنش‌های زیادی را به همراه داشت. عباس جدیدی به «خبر ورزشی» گفت: به عنوان نماینده مردم و عضو شورای شهر، افراد برای ما هیچ فرقی ندارند ...برای آقای تتلو هم مثل بقیه شهروندان قدم پیش گذاشتیم و انجام وظیفه کردیم. وی افزود: خانواده آقای تتلو وقتی با شاکی پرونده مواجه و متوجه می‌شوند ایشان کشتی‌گیر و گوش‌شکسته هستند، برای وساطت و گرفتن رضایت ایشان به بنده مراجعه کرده و وقتی موضوع را گفتند، متوجه شدم مشکل پیش‌آمده برای این خواننده و هنرمند، موضوع خیلی حادی نیست و می‌تواند با کدخدامنشی حل شود. وظیفه خودم دانستم، جلو افتادم و مزاحم آقای قاسم‌زاده شدم. جدیدی ادامه داد: ایشان را از قبل و زمانی که کشتی می‌گرفتند به عنوان یک قهرمان بااخلاق و پهلوان می‌شناختم و با مراجعه حضوری به ایشان دیدم که در مسند قضا نیز همان روحیه و مرام پهلوانی را حفظ کرده‌اند و نه‌تنها روی مرا زمین نینداختند، بلکه وقتی از ایشان درخواست گذشت و رافت اسلامی کردم، مرا شرمنده لطف و محبت خودشان کردند و از حق خودشان گذشتند.
این عضو شورای شهر تهران گفت: اکنون تتلو کاملاً متنبه شده و قدر بزرگواری آقای قاسم‌زاده را می‌داند، در ایام سوگواری سالار شهیدان وقتی آقای تتلو برای تشکر از وساطت ما در هیات و حسینیه ما حاضر شدند، شال سیاه و عزای امام حسین(ع) را روی دوشش انداختم و گفتم برای مزد این اقدام من یک آهنگ مثل همانی که روی ناو نیروی دریایی برای خلیج همیشه فارس خواندی، برای حضرت فاطمه زهرا(س) بخوان. وقتی چشمان پر از اشک او را دیدم باور کردم که همه ما ته دلمان به ائمه معصومین علاقه و ارادت خاصی داریم.
سکوت معنادار اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس
همزمان با برنامه‌ریزی بی‌سروصدا برای انتقال ارزشمندترین آثار گنجینه ملی موزه‌های هنرهای معاصر به اروپا در میان مخالفت طیف وسیعی از اهالی هنر کشورمان، عدم مداخله و سکوت معنادار اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس در قبال این رویداد مشکوک، واقعه‌ای تامل‌برانگیز است که ممکن است تبعات جبران‌ناپذیری برای کشور داشته باشد. به گزارش «تابناک»؛ برنامه‌ریزی برای انتقال بی‌سروصدای 60 اثر از بهترین آثار هنری موزه هنرهای معاصر به کشورهای اروپایی که تخمین زده می‌شود این محموله ارزشی میلیارد دلاری داشته باشد و یکی از بزرگ‌ترین مجموعه‌های تحت مالکیت ایران را شامل می‌شود، همچنان در جریان است و نقدهای وسیع متخصصان باعث نشده که روند صدور این آثار به ایتالیا متوقف شود و مسوولان معاونت هنری و موزه هنرهای معاصر بر خروج این آثار از ایران اصرار دارند. مجید ملانوروزی مدیر موزه هنرهای معاصر در روزهای اخیر وعده داده بود پیش از انتقال آثار هنری به خارج از ایران، کتابچه موزه که حاوی اطلاعات تمامی آثار حاضر در این موزه است، منتشر شود اما همچنان از انتشار متن تفاهمنامه میان موزه هنرهای معاصر و موزه‌های اروپایی که حاوی جزییات روند نقل و انتقال
آثار، تضمین‌های مالی و امنیتی لحاظ‌شده، پشتوانه حقوقی تفاهمنامه برای بازگشت آثار به ایران و همچنین مبلغ نقل و انتقال به موزه هنرهای معاصر و از همه اینها مهم‌تر، لیست آثار ارسالی است خبری نیست. در هفته پیش، یکی از خبرگزاری‌ها ادعا کرد که موزه هنرهای معاصر تفاهمنامه مربوط را منتشر کرده و در متن همین خبر کوتاه ادعا شد: «طبق بند ۵ تفاهمنامه فرهنگی هنری گردشگری (نقشه راه) که توسط رئیس‌جمهوری ایران و نخست‌وزیر ایتالیا به امضا رسیده است، ۳۰ اثر ایرانی و ۳۰ اثر غربی از گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران در ژانویه ۲۰۱۷ در موزه ماکسی شهر رم به نمایش گذاشته خواهد شد.» اما در واقع با گذشت چند‌روز متن هیچ تفاهمنامه‌ای بر روی وب‌سایت موزه هنرهای معاصر منتشر نشده و این یک بند نیز در اختیار یک خبرگزاری قرار گرفته است. در اینجا فقط دو پرسش مطرح می‌شود. نخست اینکه موزه برای خروج این آثار واقعاً از چهار وزیر کابینه امضای موافقت گرفته است؟ اگر پاسخ مثبت است، دقیقاً کدام وزرا؟ و دوم اینکه آیا موزه برای بیمه و ضمانت استرداد این آثار سندی به استحکام آنچه ما در ۱۰ سالِ قبل ارائه می‌کردیم، دریافت کرده است؟ اگر پاسخ مثبت است سند را
منتشر فرمایند تا جامعه هنری از نگرانی به درآید.
ویترین‌های موزه دوران اسلامی حادثه آفرید
ســـــرانجام بر اثر بی‌تفاوتی مسوولان میراث فرهنگی به‌ویژه اداره کل موزه‌ها و موزه ملی ایران، یکی از ویترین‌های موزه دوران اسلامی فروریخت و دو ظرف سفالی متعلق به دوران سلجوقی شکست. «فرهیختگان» شهریور پارسال در گزارشی با عنوان «همه‌چیز فدای سرعت» به‌طور مفصل به وضعیت نامناسب موزه دوران اسلامی پرداخت و در گزارشی دیگر که در تیر امسال با عنوان «گنجی در ویرانه» منتشر کرد باز هم اوضاع نامناسب ویترین‌های موزه دوران اسلامی را به مسوولان میراث فرهنگی هشدار داد؛ اما گویا گوشی بدهکار این هشدارها نبود و در میان این مسوولان، دلسوزی برای حفظ میراث فرهنگی وجود نداشت و آنقدر به استانداردسازی ویترین‌های موزه دوران اسلامی بی‌تفاوت بودند که این ویترین‌ها سرانجام سبب شکسته شدن دو ظرف سلجوقی شدند. جبرئیل نوکنده، سرپرست موزه ملی ایران درباره این اتفاق به «ایسنا» چنین توضیح داده است: «شنبه اول آبان به دلیل واژگونی دیواره تقسیم‌کننده شیشه‌ای ویترین از نوع خوابیده در تالار دوره سلجوقی موزه دوران اسلامی به دو ظرف سفالی این دوره آسیب وارد شد. در این اتفاق اشیای آسیب‌دیده به مخزن منتقل شدند و از هفته آینده مورد مرمت قرار می‌گیرند.
ویترین آسیب‌دیده نیز مورد بررسی فنی قرار گرفت و قرار شد همه ویترین‌ها بار دیگر توسط کارشناسان فنی و مجرب مورد معاینه فنی قرار گیرند که دیگر چنین اتفاقی رخ ندهد.»
اما سخنان نوکنده مبنی بر بررسی دوباره ویترین‌های موزه دوران اسلامی ادعایی است که پیش از او معاون میراث فرهنگی کشور مطرح کرده بود. محمدحسن طالبیان فروردین امسال به «فرهیختگان» گفته بود: «90 درصد این ویترین‌ها از نظر فنی سالم است و پیمانکارانی که این پروژه را انجام داده‌اند، هنوز تسویه نکرده‌اند؛ بنابراین این امکان وجود دارد هر تغییری که خواستیم اعمال شود. این ویترین‌ها تاکنون 50 یا 60 نامه بازرسی داشته، اما ممکن است حین حمل‌ونقل شیشه و ویترین‌ها گوشه‌اش شکسته باشد که باید اصلاح شود.» طالبیان با بیان اینکه سازمان بدون اعتبارات مالی وضع موجود را ساماندهی کرده است، افزود: «این ویترین‌ها حاصل تلاش ایرانی‌هاست، باید آزمون و خطا کرد تا یاد گرفت، شاید برای موزه‌های دیگر ویترین‌های استانداردی ساخته شود. ما باید ویترین‌ساز، معمار و روشنایی‌ساز ایرانی را حمایت کنیم.» حال نتیجه آزمون و خطا را مشاهده می‌کنیم.
انتقاد از حضور شهروندان در پاسارگاد
هفته پیش به مناسبت روز کوروش جمعی از مردم به پاسارگاد رفته و یاد این چهره را گرامی داشتند. این اقدام با واکنش‌های زیادی همراه شد. به گزارش «عصرایران» آیت‌الله حسین نوری‌همدانی از مراجع تقلید در این باره تاکید کرد: مردم انقلاب کردند و زحمت کشیدند تا با شکل‌گیری انقلاب، اسلام ناب آورده شود. شاه می‌گفت کوروش آسوده بخواب، ما بیداریم، اکنون عده‌ای دور مزار کوروش جمع شدند و طواف کردند و در این تجمع دستمال درآوردند و گریه کردند. در دوران امام خمینی(ره) نیز عده‌ای به یاد کوروش بودند، ایشان فرمودند شنیدم این افراد جمع شدند، گریه کردند که اسلام به این مملکت آمده است، این افراد همان‌ها هستند و ضد انقلاب هستند، تعجب می‌کنم چطور می‌توانند در مزار کوروش جمع شوند، همان شعارهایی که برای رهبر معظم انقلاب می‌دهیم، برای کوروش بدهند و باز ما زنده، نشسته و تماشاگر هستیم. کدام قدرت در این بخش کوتاهی کرده که این افراد این‌گونه جمع شوند. «تابناک» نیز در این باره نوشت: چرا همیشه غافلگیر می‌شویم و تنها چاره‌مان «ممنوعیت» است؟! ... آیا مسوولان امر هم می‌توانند رویداد هفته پیش را غافلگیرکننده بخوانند و تنها واکنششان به تجمع بزرگ
شکل‌گرفته در پاسارگاد در روزی که در هیچ تقویمی ثبت نشده و تنها در دنیای مجازی، آن هم در مجاری غیررسمی روز کوروش بزرگ خوانده می‌شود، متعجب شدن باشد؟ برای پاسخ گفتن به این پرسش، بد نیست کمی به عقب بازگردیم و رویدادی را که در مجتمع تجاری کوروش در تهران رخ داد، مرور کنیم؛ روزی که در آن شماری از متولدین دهه هشتاد خورشیدی تصمیم گرفتند بی‌هیچ دلیلی گرد هم آمده و پس از مشخص کردن محل دیدار، رویدادی رقم زنند که همگان را شگفت‌زده کند. درست مثل گردهمایی بزرگ روز گذشته در پاسارگاد؛ در مکانی که روزگاری دور هرچند آباد و سرسبز بوده و نخستین چهارباغ ایرانی در آن بنا گذاشته شده، اما امروز جذابیتش، سرسبزی و جوی‌های آب نیست و تنها کسانی به سراغش می‌روند که علاقه‌مند به تاریخ کشورمان باشند.
دیدگاه تان را بنویسید