تقدیر از بازداشت‌کنندگان تفنگداران آمریکایی

هفته پیش بحث بررسی صلاحیت‌های نامزدهای دو انتخابات خبرگان رهبری و مجلس شورای اسلامی به مهم‌ترین سوژه رسانه‌های سیاسی ایران بدل شده‌ بود. در کنار این سوژه، سفر شی‌جین پینگ، رئیس‌جمهوری چین به ایران و پس از آن سفر حسن روحانی رئیس‌جمهوری به ایتالیا و فرانسه و پیامدهای آن به ویژه در حوزه اقتصاد نیز از سوی رسانه‌ها مورد توجه ویژه قرار گرفت. رویدادهایی که به نظر می‌رسد موجب آب شدن یخ‌های ایران در روزهای میانی زمستان خواهد شد. در این هفته باز یکی از چهره‌های کارآمد دولت مورد هجوم رسانه‌ای منتقد حسن روحانی قرار گرفت. به گزارش «انتخاب» تصاویری تقطیع و تحریف‌شده از محمدجواد ظریف در سطح گسترده در فضای مجازی در حال انتشار است. در این تصاویر جعل‌شده، ظریف در حالی که دست خود را به سمت یک دیپلمات خارجی زن دراز کرده نشان داده می‌شود، حال آنکه تصاویر اصلی، خلاف آن را ثابت می‌کند. بر اساس این تصاویر، وزیر خارجه دست خود را به سمت یکی از دیپلمات‌های مرد وزارت خارجه تایلند دراز کرده است. البته این نخستین بار نیست که برخی جریان‌های سیاسی بی‌اخلاق که همواره خود را با خبرسازی‌ها و جعل ناشیانه تصاویر به سادگی لو می‌دهند، دست به تخریب وزیر خارجه می‌زنند.

کارتان عالی و بهنگام بود

مقام‌ معظم رهبری، ظهر یکشنبه هفته پیش با پاسداران جوان نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که در مقابل ورود نظامیان آمریکایی به آب‌های جمهوری اسلامی ایران، اقدام و متجاوزان را بازداشت کرده بودند، دیدار کردند و آنان را از نزدیک مورد تفقد قرار دادند. آیت‌الله خامنه‌ای، همچنین در سخنان کوتاهی، این اقدام ستایش‌برانگیز نیروی دریایی سپاه پاسداران را شجاعانه و همراه با ایمان خواندند و تاکید کردند: کار شما بسیار عالی، جالب و بهنگام بود و در واقع باید این حادثه را کار خدا دانست که آمریکایی‌ها را به آب‌های ما کشاند تا با اقدام بهنگام شما، آن‌گونه با دست‌هایی که بر سر گذاشته بودند، بازداشت شوند. در این دیدار همچنین نماز ظهر و عصر به امامت رهبر معظم انقلاب اسلامی اقامه شد.

خجالت متوجه کیست؟

در میان اظهارات چهره‌های سیاسی که این روزها این سو و آن سو منتشر می‌شود، سخنان محمدرضا باهنر، نایب‌رئیس مجلس بیشتر در هفته پیش جنجال آفرید. «اعتماد» در یادداشتی به این مساله پرداخت و نوشت: آقای باهنر، نایب‌رئیس مجلس هستند که در هر سه دوره اخیر و در کل هفت دوره نماینده مجلس و پنج دوره عضو هیات رئیسه مجلس بوده‌اند، که سه دوره آن کرسی نایب‌رئیسی را در اختیار داشته‌اند. همچنین رئیس فراکسیون اکثریت اصولگرای مجلس نیز هستند. با تمام اینها به این خبر توجه کنیم که یک سایت اصولگرا آن را منتشر کرده است: «رئیس جبهه خط امام و رهبری گفت: در حال حاضر هشت میلیون بیکار داریم که حدود هفت تا هشت‌میلیون نیز بیکار پنهان هستند. این عملکرد بسیار خجالت‌آور است... در زمان جنگ تحمیلی هزار میلیارد دلار به کشور خسارت وارد شد، اما توانستیم با جهاد آن خسارت‌ها را بازسازی کنیم.
در دولت هفتم نیز شاید عملکرد خوبی نداشتیم، اما در دولت هشتم (اصلاحات) از نظر توسعه اقتصادی، پتروشیمی، نفت و نیروگاه عملکرد خوبی صورت گرفت... رشد اقتصادی کشور قابل قبول نیست... این عملکرد بسیار خجالت‌آور است. ... عمق دید ما برای برنامه‌ریزی به هشت سال می‌رسد، در حالی که باید ۲۰ ساله و ۵۰‌ساله برنامه‌ریزی کنیم.» این اظهارات بیش از اینکه سخنان یک منتقد نظام باشد، از سوی کسی است که همواره در مسند قدرت بوده است، ولی معلوم نیست که خطاب ایشان به کیست؟ و چه کسی باید از این وضع خجالت بکشد؟ اگر ایشان یا هر کس دیگری از هر جناح نتوانسته با حدود ۳۰ سال نمایندگی مردم آن هم در مقام اکثریت پارلمانی، گامی رو به جلو بردارد، و اوضاع آنقدر بی‌ریخت است که از نظر ایشان خجالت‌آور است، پس ادامه این راه و سیاست چه منطقی دارد؟ بگذریم از اینکه نمی‌دانیم تعداد بیکاران را از کجا آورده‌اند که هشت میلیون نفر است. چرا که داده‌های رسمی آن را زیر سه میلیون می‌دانند، ولی فرض کنیم که این ارقام ایشان درست است و باید ۱۶ میلیون شغل ایجاد کرد. در این صورت طرح ایشان و دوستان‌شان برای ایجاد این حد از شغل که حدود ۸۰ درصد تعداد شاغلان موجود کشور است، چیست؟
شاید نیازی به این پرسش نباشد، اگر ایشان پاسخ دهند که در دوره دولت اصولگرایان چه گلی برسر اشتغال ایران زده شد، خیلی لطف کرده‌اند. بیایید نگاهی منصفانه به این آمار بیندازیم. در دولت اصلاحات ۳ /۶ میلیون نفر به جمعیت فعال کشور اضافه شد. یعنی طی هشت سال ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۴ سالانه حدود ۸۰۰ هزار نفر به این جمعیت اضافه شد. به همین میزان بر تعداد شاغلان اضافه شد. یعنی ۲ /۶ میلیون نفر. ولی از سال ۱۳۸۴ که دولت اصلاحات رفت و دولت دوستان آقای باهنر آمد تا پایان سال ۱۳۹۱، دریغ از اضافه شدن یک شغل. قضیه این است که این وضع واقعاً خجالت‌آور است. درست گفته‌اید، فقط مانده است که کدام جناح باید مسوولیت خجالت‌آوری آن را عهده‌دار شود؟

بازداشت آمر حمله به سفارت عربستان

«اعتماد» در روزهای میانی هفته پیش در گزارشی به موضوع حمله به سفارت عربستان پرداخته است. این روزنامه در این گزارش با عنوان «بازداشت «آمر» حمله به سفارت» نوشت: «حوادث عربستان از موضوعات دیگری بود که سخنگوی قوه قضائیه به آن اشاره کرد. طبق گفته غلامحسین محسنی‌اژه‌ای، سرکرده حمله به سفارت عربستان دستگیر شده است. وی دانشجوی اخراجی یکی از دانشگاه‌های شمال کشور و جزو اعضای تحکیم وحدت بوده و نیز به صورت غیرحضوری درس طلبگی را خوانده است. برخی افراد از جانب او وارد سفارت عربستان شده‌اند و او دستوراتی به آنها داده و اکنون در حال بررسی است که آیا همه تخریب‌ها توسط وی و عوامل او انجام شده است یا نه؟»

حسین ذوالفقاری، معاون امنیتی و انتظامی وزیر کشور نیز خبر داد: «حمله‌کنندگان به سفارت عربستان سازماندهی شده بودند و بیش از ۱۰ سال است که در کرج و تهران و با محورهایی در زمینه امور خیریه و فعالیت‌های مذهبی فعالیت دارند.»‌ محمدرضا محسنی‌ثانی، عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس نیز از فردی نام می‌برد که به گفته او همان آمر حمله به سفارت عربستان است. حسن ک. م. فردی است که او به «ایلنا» می‌گوید مغز متفکر حمله به سفارت عربستان بوده است.

جدال لفظی کیهان و مطهری

سخنان علی‌ مطهری، نماینده اصولگرای مجلس در مراسم رونمایی از یک کتاب، دست‌اندرکاران «کیهان» را به واکنش تند واداشت. به گزارش کیهان، علی مطهری گفته‌ بود: نباید از این ترسید که مجلس علیه نظام تشکیل شود. بررسی صلاحیت‌ها باید محدود و مربوط به فساد اخلاقی و فساد سیاسی مثل جاسوسی باشد. اینکه برخی مجلس ششم را مجلس نامطلوب معرفی می‌کنند شاید به خاطر تبلیغاتی است که علیه آن انجام شده است. مجلس ششم غیر از مساله‌ تحصن، مجلس ناموفقی نبوده و در اجرای فصل سوم قانون اساسی گام‌های مهمی برداشته و در حوزه‌های اقتصادی و فرهنگی تلاش کرده است. اینکه گفته می‌شود تعدادی از نمایندگان مجلس ششم به رهبر نوشتند، متن نامه هم بد نبود و امروز برخی از آن پیش‌بینی‌ها به وقوع پیوسته است.

«کیهان» در واکنش به این سخنان در مطلبی با عنوان «دریغ از ذره‌ای شعور» علی مطهری را مورد لطف قرار داد. مطهری نیز در پاسخ به این مطلب، در یادداشتی که در «کیهان» منتشر شد پاسخ برخی اتهامات را داد. او تاکید کرد: ... اگر نویسنده «خبر ویژه» به خود زحمت می‌داد و جملات قبل از این جمله را می‌خواند و از هول حمله به اینجانب در دیگ بی‌انصافی و توهین نمی‌افتاد، مقصود را که بسیار روشن است در می‌یافت. جملات قبل از این جمله چنین است: «ریشه این‌گونه بررسی صلاحیت‌ها ترس بی‌جایی است که از فریب خوردن مردم وجود دارد. برخی تصور می‌کنند مردم آن رشد لازم را ندارند و فریب می‌خورند و شاید افرادی را انتخاب کنند که در مقابل نظام و ولی‌فقیه بایستند. این ترس، بیهوده بوده و موجب ضربه خوردن نظام می‌شود.» هرکس ذره‌ای انصاف و به قول خود نویسنده «خبر ویژه» ذره‌ای شعور داشته باشد می‌فهمد که مقصود این است که مردم هرگز به چنین مجلسی رای نخواهند داد، بنابراین ترس از تشکیل چنین مجلسی و به دنبال آن سختگیری در بررسی صلاحیت‌ها ضرورتی ندارد.

متاسفانه در شماره پنجشنبه اول بهمن آن روزنامه نیز در همین ستون مطلب ناقصی از اینجانب نقل شده بود که «التزام به اسلام قابل تشخیص نیست» و بعد نویسنده این ستون آسمان ریسمان کرده و خود را به تکلف انداخته بود برای پاسخ دادن به آن، در حالی که اصل سخن من این بود که مسلمانی هر شخص به گفتن شهادتین است و اعتقاد و ایمان فرد به اسلام نیز امری قلبی است و قابل تشخیص نیست و عدم التزام عملی شخص به اسلام نیز به این معنی است که مثلاً او بر یک گناه کبیره مثلاً شرب خمر اصرار دارد. آیا کسانی که به استناد این امور رد صلاحیت شده‌اند این‌گونه‌اند و آیا این استنادها درست است؟

بازگشت طرح «تقویت بسیج» به کمیسیون

هفته پیش کلیات طرح یک‌فوریتی «تقویت بسیج» تصویب شد. طرحی که قرار بود اصلاح فصل چهارم قانون اساسنامه سپاه پاسداران یعنی «اساسنامه واحد بسیج مستضعفین» باشد؛ اما با طرحی پنج ماده‌ای وظایف جدیدی را در کنار 15 ماده قبلی برای «بسیج» تعریف کرد. یک‌ فوریت این طرح با رای بالای نمایندگان اوایل آذرماه تصویب شد، اما هفته پیش در صحن علنی با چالش روبه‌رو شد. ایراد هم به موادی وارد شد که برخی معتقد بودند نه‌تنها به تقویت بسیج کمکی نمی‌کند، بلکه شائبه‌های دیگری را ایجاد می‌کند و ممکن است تاثیر معکوس داشته باشد. به گزارش «فرهیختگان» بعد از ورود به جزییات و دقت نمایندگان به طرح مورد نظر گویا نظر برخی تغییر کرد. اولین اعتراض نیز از جانب احمد توکلی، نماینده تهران بود که قبل از آنکه ماده یک آن به تصویب برسد تقاضای اخطار داد. او با توجه به بندهای ماده یک تاکید کرد که این ماده با اصل 60 قانون اساسی مغایر است. به گفته توکلی در اصل 60 قانون اساسی آمده است اعمال قوه مجریه جز در مواردی که در این قانون مشخص شده از طریق رئیس‌جمهوری و وزراست، وظایفی که در این طرح برشمرده شده تماماً و بدون استثنا وظایف قوه مجریه است، این در حالی است که بسیج از نظر رده سازمانی زیر نظر نیروهای مسلح است. او در ادامه اما حتی پا را فراتر نهاد و درخواست بازگشت طرح به کمیسیون برای بررسی بیشتر را مطرح کرد. این موضوعی بود که نماینده دولت هم پیش از تصویب کلیات به آن اشاره کرد و خواهان ارجاع مجدد طرح به کمیسیون امنیت ملی برای اصلاح شد که البته نمایندگان با 150 رای موافق با کلیات طرح با این خواسته مخالفت کردند.

اما صحبت‌های توکلی شنیده نشد و ماده اول آن به تصویب رسید. در ماده دوم علی مطهری هم وارد عمل شد و نسبت به عبارت «شهرک‌های مسکونی و مجتمع‌های تجاری» پیشنهاد حذف داد. در ادامه بدون اینکه پیشنهاد مطهری به رای گذاشته شود، بار دیگر نادر قاضی‌پور، جواد جهانگیرزاده و مهرداد بذرپاش در تذکرهای جداگانه به این موضوع اشاره کردند. به گفته آنها این ماده باعث می‌شود که حتماً در شهرک‌های مسکونی و همچنین در مجتمع‌های تجاری پایگاه بسیج ایجاد شود و چنین الزامی را نمی‌توان برای همه ساختمان‌ها یا نهادهای عمومی و اداری یا تجاری در نظر گرفت. علاوه ‌بر اینکه توکلی اخطار قانون اساسی داد و ماده 2 را مغایر با اصل 75 قانون اساسی و دارای بار مالی برای دولت عنوان کرد. به همین منظور درخواست ارجاع به کمیسیون را داد که البته مورد قبول نمایندگان مجلس هم قرار گرفت و رای به بازگشت ماده 2 به کمیسیون دادند.