تاریخ انتشار:
درباره وزیر اطلاعات کابینه روحانی
دیدار با مدیر روزنامه پسفردا
بسیاری از کارشناسان سیاسی بر این باورند که وزیر اطلاعات در هر دو صورت برنده میدان است. اگر بتواند در راس وزارتخانه باقی بماند خواهد توانست تغییرات مورد نظر خود را اجرایی کند و فضای سیاسی را به سمت همدلی بیشتر سوق دهد اما اگر فعالیت برخی از افراد تندرو موجب شود تا او نتواند در راس وزارتخانه باقی بماند
وزیری پرحاشیه
این اولین بار نبود که نمایندگان مجلس سیدمحمود علوی را زیر ذرهبین گذاشته بودند، از همان روزی که نام «پارلمانتاریست دیروز» به عنوان گزینه پیشنهادی وزارت اطلاعات مطرح شد؛ حرف و حدیثهای زیادی مطرح شد. بسیاری از منتقدان نماینده دورههای اول، دوم، چهارم و پنجم از شهرستان لامرد او را شایسته حضور در راس وزارت ندانستند و به حسن روحانی پیشنهاد دادند گزینه امنیتیتری را به عنوان وزیر آشنا با ساختار وزارت اطلاعات به مجلس معرفی کند. حمید رسایی که از همان ابتدا علم مخالفت با وزیر اطلاعات را در دست گرفته بود؛ علوی را بیشتر شایسته امام جماعت دانست تا مدیریت وزارت اطلاعات. حمید رسایی برای اینکه ثابت کند با وزیر اطلاعات پیشنهادی مخالفتی ندارد قبل از بیان هرگونه اظهارنظری ضمن روبوسی با وزیر به سخنان خود علوی استناد کرد که گفته بود: «من بهتر است در وزارت کشور باشم، چون در وزارت اطلاعات برخی حرفها را باید نگهداشت که با روحیات بنده سازگار نیست.»البته رد صلاحیت علوی 60ساله در انتخابات مجلس نهم بارها همچون پتکی از سوی نمایندگان مخالف مطرح شد. نمایندگان منتقد به این مساله اشاره کردند که وزیر اطلاعات، متولی بخشی از جریان تایید صلاحیت انتخابات مجلس دهم است و به دلیل رد صلاحیت نمیتواند متولی این امر حساس شود. همان زمان نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری، رد صلاحیت خود به دلیل عدم التزام عملی به اسلام و نظام در انتخابات مجلس نهم را محصول پروندهسازی دانست و اعلام کرد به خاطر رعایت مصلحت نظام سکوت میکند.
فردی منعطف
سیدمحمود علوی وزیر اطلاعات دولت یازدهم را باید متمایزترین وزیر اطلاعات تاریخ جمهوری اسلامی دانست. او برخلاف تمام وزرای اطلاعات از روحیه شوخطبعی و انعطاف برخوردار بوده و رابطه بسیار خوبی با خبرنگاران دارد، ویژگی بارزی که بسیاری از وزرای اطلاعات فاقد آن بودند. همین رفتار موجب شده بسیاری از کارشناسان سیاسی این تحلیل را ارائه بدهند که حسن روحانی با انتخاب سیدمحمود علوی به عنوان وزیر اطلاعات، بهترین انتخاب کابینه خود را در جهت افزایش همدلی و رفع کدورتها انجام داده است. سیدمحمود علوی که 60 سال پیش در لامرد استان فارس چشم به جهان گشود، هرگز سابقه حضور در وزارت اطلاعات را در کارنامه خود نداشت اما در کمیسیون تدوین قانون وزارت اطلاعات در مجلس حضوری فعال داشته و از سوی دیگر سه دوره سهساله ریاست سازمان عقیدتی سیاسی ارتش را بر عهده داشته است. با این وجود او را باید در دسته افرادی دانست که با «بگیر و ببند و برخورد سخت» بهشدت مخالفت کرده و بارها بر ضرورت تلطیف فضای سیاسی تاکید کرده است. علوی پس از کسب رای اعتماد به عنوان وزیر اطلاعات، خواستار بازگشت افرادی به کشور شد که در ستادهای انتخاباتی میرحسین موسوی و مهدی کروبی فعالیت داشتند و در جریان حوادث پس از انتخابات ریاستجمهوری ایران بدون اینکه مرتکب تخلفی شوند ایران را ترک کرده بودند، علوی در عین حال به آنها تضمین داد که امنیت آنها را تامین خواهد کرد. بیان این نظرات کافی بود تا منتقدان این سخنان را مهر تاییدی برای مخالفتهای خود اعلام کنند که علوی از رساندن وزارت اطلاعات به سرمنزل مقصود ناتوان است و باید فرد دیگری جایگزین شود تا لااقل ابهت وزیر اطلاعات را داشته باشد. البته نظرات بدیع وزیر اطلاعات به این موضعگیریها خلاصه نمیشود. درست همان زمانی که بسیاری از رسانهای شدن مفاسد اقتصادی دفاع میکردند و آن را عاملی در جهت کاهش سوءاستفاده مالی برمیشمردند وزیر اطلاعات در مقام منتقد ظاهر شد و رسانهای شدن را عاملی برای فرار سرمایهها توصیف کرد.
منم وزیر اطلاعات!
مدرس دانشکده صدا و سیما، پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی، دانشکده الهیات دانشگاه تهران، دانشگاه امام صادق، دانشگاه مذاهب اسلامی، دانشگاه آزاد و دانشکده علوم حدیث هر چند با رسانهای شدن مفاسد اقتصادی میانهای ندارد اما بهشدت رسانهای است؛ از پاسخگویی به موبایل تا ارسال پیامک. همین عادت همیشگی موجب شده که او خاطرات زیادی داشته باشد. بنا بر گزارش منتشرشده مشرق او به یکی از خاطرات خود اشاره کرده و گفته است: «سر نماز بودم که تلفنم زنگ زد. بعد از نماز با همان شماره تماس گرفتم. خانم محترمی تلفن را برداشت و گفت که احتمالاً خواهرش تماس گرفته و سپس احتمالاً اشتباه گرفته است. پس از چند دقیقه پیامک فرستاد که شما کی هستین و من جواب دادم که وزیر اطلاعات! بلافاصله تماس گرفتم تا خدای ناخواسته نترسیده باشند ولی دیگر برای همیشه تلفنشان را خاموش کرده بودند.» فرزند آیتالله حاجسیدرضا علوی را بسیاری به دلیل ارتباط خوبش با شخصیتهای سیاسی بهترین گزینه برای وزارت اطلاعات میدانند؛ همچنان که فتاح وزیر نیروی دولت احمدینژاد علوی را بهترین گزینه کابینه دولت روحانی دانسته و به خاطره حج خونین به دلیل برائت از مشرکین اشاره میکند که چطور سیدمحمود علوی که آن زمان روحانی کاروان بوده او را از مرگ حتمی نجات داده است.
سخن آخر
هنوز مشخص نیست سیدمحمود علوی تا چه مدت در راس وزارتخانه اطلاعات دوام میآورد. آیا وزیر اطلاعات برنده این عرصه خواهد شد یا اینکه مخالفان دولت خواهند توانست بار دیگر وزیری را با کارت زرد روانه خانه کنند. اظهارنظر در این مورد نیازمند زمان بیشتری است. که این جلسه تا این اندازه خبرساز شود. بهمحض رسانهای شدن این دیدار، بسیاری این گمانه را مطرح کردند که او حامل پیامی خطاب به مهمترین روزنامه منتقد دولت است اما همان زمان شریعتمداری با بیان اینکه این سخنان آرزوهای اصلاحطلبان است که تبدیل به خبر شده است، گفت: «اگر از مذاکرات چیزی بگویم اصلاحطلبان از خجالت آب میشوند و کارگزاران از عصبانیت بیتاب.» داستان دیدار هنوز به پایان نرسیده بود که هیات رئیسه مجلس از اعلام وصول 21 سوال از وزیر اطلاعات خبر داد. مجلسیان با این اقدام، رکورد سوال از وزیر اطلاعات را در تاریخ بعد از انقلاب شکستند، بنابراین محمود علوی باید هرچه زودتر راهی پارلمان شود تا سوالات نمایندگان را پاسخ بدهد و آنها را قانع کند وگرنه بیم آن میرود که قرعه اعطای کارت زرد این بار به نام وزیر اطلاعات بخورد. وزیر اطلاعات پیشتر نیز مورد سوال نمایندگان مجلس قرار گرفته بود. اقلیت مجلس بارها با طرح سوالات پراکنده و خارج از اختیارات مستقیم وزارت اطلاعات همچون اظهارات وزیر امور خارجه در دانشگاه تهران و بیان توان دفاعی ایران، حواشی سفر کاترین اشتون به تهران و دیدارهای او، روند جاری مذاکرات، رابطه ایران با آمریکا، مواضع وزارت امور خارجه درباره اسرائیل و انتصابات سازمان انرژی اتمی از وزیر توضیح خواسته بودند اما در نهایت پاسخهای جسته و گریخته؛ نمایندگان را قانع نکرد و وزیر به مجلس فراخوانده شد.
دیدگاه تان را بنویسید